Εκεί που η Νίκη Κεραμέως βλέπει «λαϊκισμό» στις εξαγγελίες περί κατάργησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, υπάρχουν 36.000 υποψήφιοι που έμειναν μέσα σε δύο μόνο χρόνια εκτός δημόσιων πανεπιστημίων. Η ΕΒΕ είναι καλά μελετημένη και σχεδιασμένη με τέτοιον τρόπο, ώστε κάθε χρόνο να «κόβεται» 1 στους 3 υποψήφιους, δηλαδή περίπου 18.000 υποψήφιοι κάθε χρόνο.
Παρά τους ισχυρισμούς της υπουργού Παιδείας πως μπήκε ένα τέλος στην εισαγωγή των υποψηφίων με χαμηλές βαθμολογίες, η πραγματικότητα τη διέψευσε πανηγυρικά: αριστούχοι ή υποψήφιοι με υψηλές βαθμολογίες που είχαν την «ατυχία» να επιλέξουν σχολές με ειδικά μαθήματα αποκλείστηκαν από τμήματα της προτίμησής τους, ενώ υποψήφιοι με βαθμολογίες που κινούνταν από 11 έως 14 δεν μπορούσαν να δηλώσουν όλα τα τμήματα στο μηχανογραφικό δελτίο.
Ενδεικτικά, σύμφωνα με στοιχεία του εκπαιδευτικού αναλυτή Στράτου Στρατηγάκη, σε 156 τμήματα υπήρχαν κενές θέσεις διότι οι υποψήφιοι δεν έπιασαν το όριο της ΕΒΕ και δεν είχαν δικαίωμα να τις δηλώσουν. Επιπλέον, είναι αξιοσημείωτο ότι στα πανεπιστήμια των μεγάλων αστικών κέντρων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου παραδοσιακά υπάρχει μεγαλύτερος όγκος υποψηφίων, έμειναν κενές πάνω από 2.000 θέσεις. Το αποτέλεσμα; Χιλιάδες παιδιά να αναγκαστούν να σπουδάσουν μακριά από το σπίτι τους, αν φυσικά το επέτρεπε ο οικογενειακός προϋπολογισμός. Δεκάδες ήταν επίσης τα τμήματα ανά την Ελλάδα που είχαν ελάχιστους εισακτέους.
Εξαιτίας του στρεβλού τρόπου υπολογισμού των μορίων με τον κυκεώνα των 5.000 συντελεστών είδαμε κι άλλο παράδοξο: υποψήφιος με λιγότερα μόρια μπορούσε να δηλώσει τη σχολή που επιθυμούσε, αλλά υποψήφιος με περισσότερα μόρια δεν μπορούσε, γιατί είχε μικρή απόκλιση από την οριζόμενη ΕΒΕ. Είναι προφανές ότι αν επιτρεπόταν και στους δύο, ο δεύτερος με τα περισσότερα μόρια θα εισαγόταν πιο εύκολα σε κάποια σχολή από τον πρώτος. Άλλη μία στρέβλωση: οι υποψήφιοι συγκεντρώνουν διαφορετικά μόρια σε κάθε τμήμα, ακόμα και σε τμήματα που έχουν... το ίδιο αντικείμενο σπουδών.
Ο «τροχός της τύχης» και οι παράδοξες τεχνικές είναι αδύνατον να «ταιριάξουν» με το κυβερνητικό αφήγημα ότι η ΕΒΕ αποτελεί ένα «δίκαιο» σύστημα εισαγωγής. Αντιθέτως, η Ν. Κεραμέως έβαλε όλη της τη μαεστρία και κατάφερε, με ένα περίπλοκο και δαιδαλώδες σύστημα, να φράξει τον δρόμο σε χιλιάδες υποψήφιους σπρώχνοντάς τους να αναζητήσουν το μέλλον τους σε αμφιβόλου ποιότητας ιδιωτικά κολέγια, σε ΙΕΚ ή να φύγουν στο εξωτερικό. Επομένως, δεν ήταν τυχαία η εξαγγελία της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι θα καταργήσει την ΕΒΕ με την πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που θα κατατεθεί -μαζί με τα άρθρα για την προστασία της πρώτης κατοικίας και τη μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα- από την πρώτη κιόλας ημέρα σχηματισμού μιας προοδευτικής κυβέρνησης. Για να μπει ένα τέλος στη «σφαγή», ένα τέλος στην αδικία.
