Είμαστε πρόσφυγες από το Αφγανιστάν. Ζητάμε δικαιοσύνη. Γιατί μας φυλακίζετε;» φώναξαν με απόγνωση έξω από το δικαστικό μέγαρο της Μυτιλήνης οι δύο νεαροί Αφγανοί πρόσφυγες, ο Ακίφ και ο Αμίρ, δεμένοι με τις χειροπέδες σαν ένα σώμα, όταν οι αστυνομικές δυνάμεις επιχειρούσαν να τους βάλουν στο περιπολικό προκειμένου να πάρουν και πάλι τον δρόμο προς τη φυλακή, ο ένας για τη Χίο και ο άλλος για τη Νιγρίτα Σερρών. Τοπ δικαστήριό τους πήρε αναβολή για τον Δεκέμβριο…
Το μαρτύριο της σταγόνας. Να πηγαινοέρχεσαι στα δικαστήρια με την προσμονή της δικαίωσης και να παραμένεις στα ίδια, στη φυλακή. Είναι πρόσφυγες. Κι όμως, τους βάφτισαν διακινητές. Πενήντα χρόνια φυλακή ο καθένας γιατί έσωσαν 24 άλλους πρόσφυγες όταν τους εγκατέλειψε ο Τούρκος διακινητής στα ανοιχτά της Μυτιλήνης και έπρεπε να σωθούν. Ήδη βρίσκονται κρατούμενοι 2,5 χρόνια. Η 10χρονη κόρη του Ακίφ έκλαιγε απαρηγόρητα στην αγκαλιά της μάνας της, γιατί μόνοι τους και πάλι θα πάρουν τον δρόμο για τη δομή προσφύγων στο Βαγιοχώρι της Θεσσαλονίκης, όπου διαμένουν δύο χρόνια χωρίς τον πατέρα τους.
Ομως η κραυγή, το δίκιο των προσφύγων και το δράμα των παιδιών δεν έφτασαν στη Δικαιοσύνη, η οποία αποφάσισε και πάλι στη Μυτιλήνη την περασμένη Πέμπτη αναβολή της εκδίκασης της έφεσης για τον ερχόμενο Δεκέμβριο, απορρίπτοντας το αίτημα για αναστολή της ποινής προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Ξαφνικά το δικαστήριο ζήτησε αναβολή γιατί δεν ήταν παρών ο λιμενικός, ο μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας, η παρουσία του οποίου όμως δεν είχε κριθεί αναγκαία όταν τους επέβαλαν πολυετή ποινή φυλάκισης. Υποκρισία και ανακολουθία.
Κούλογλου, Ντέιλι: Εξοργιστικό
«Είναι απογοητευτικό, εξοργιστικό και απαράδεκτο να την πληρώνουν οι αθώοι πρόσφυγες» δήλωσαν από κοινού οι ευρωβουλευτές της Αριστεράς Στέλιος Κούλογλου και η Ιρλανδή Κλερ Ντέιλι, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να βρίσκονται σε κάθε δίκη των προσφύγων και να συνεχίσουν τη διεθνοποίηση της αδικίας φέρνοντας το θέμα στο Ευρωκοινοβούλιο. Δίνουν ραντεβού στις Βρυξέλλες για να ακουστεί η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ελληνική Πολιτεία.
Το δικαστήριο δεν άκουσε τη φωνή του κινήματος «Μια δίκαιη δίκη για τον Μοχάμαντ» -πρωτοβουλία του Στέλιου Κούλογλου- για πολλούς πρόσφυγες σαν τον Ακίφ και τον Αμίρ που βρίσκονται στις φυλακές με την ίδια κατηγορία. Ούτε των καλλιτεχνών που ένωσαν τη φωνή τους με τους αλληλέγγυους, οι οποίοι χαρακτηρίζουν ποινικοποίηση της διάσωσης τις δικαστικές αποφάσεις που χρήζουν τους ναυαγούς διακινητές. Δεν άκουσαν ούτε την πρόταση του εισαγγελέα, ο οποίος πρότεινε να αφεθούν ελεύθεροι μέχρι τον Δεκέμβριο, γιατί, όπως επισήμανε, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ήταν καπετάνιοι και χειριστές της λέμβου.
Αποστολόπουλος: Τιμωρητική στάση
Τιμωρητική χαρακτήρισε τη στάση της Δικαιοσύνης ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος, μάρτυρας υπεράσπισης των προσφύγων στη δίκη, επιμένοντας ότι ο ίδιος δεν θα κουραστεί να τους υπερασπίζεται γιατί η αλληλεγγύη, όπως είπε, δεν εξαντλείται. Οι δικηγόροι των προσφύγων Αλέξης Γεωργούλης και Δημήτρης Χούλης επέμεναν στην ανάγκη να μην ξεχαστεί αυτή η κρατική αδικία από την κοινωνία των πολιτών. Να μην τους αφήσουμε μόνους τους. Και δεν είναι μόνοι τους. Από τις 9 η ώρα το πρωί αλληλέγγυοι της Μυτιλήνης άπλωσαν το πανό ζητώντας «Δικαιοσύνη για τον Ακίφ και τον Αμίρ» και για τον κάθε πρόσφυγα που βαφτίζεται διακινητής.
Εκλιπαρούσε να του βγάλουν τις χειροπέδες για να αγκαλιάσει τα παιδιά του
Οι δύο κατηγορούμενοι κάθονται στα πίσω έδρανα της δικαστικής αίθουσας δεμένοι με χειροπέδες και με σκυμμένο το κεφάλι. Δίπλα στον Ακίφ η γυναίκα του, η οποία εκλιπαρεί τον επιμελητή της αίθουσας να αφαιρεθούν οι χειροπέδες προκειμένου να αγκαλιάσει τη 10χρονη κόρη του και τον 2χρονο γιο του που βρίσκεται εκεί και τον έχει δει μόνο δύο φορές -και δη σε επισκεπτήριο φυλακής- από την ημέρα που γεννήθηκε. Με συνοπτικές διαδικασίες η έδρα προτείνει την αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης για τον Δεκέμβριο του 2022, ενώ χρειάστηκε πολύωρη αναμονή να μην αφεθούν τελικά ελεύθεροι. Αναβολή σημαίνει παραμονή των προσφύγων στη φυλακή. Παράταση της αβεβαιότητας και ο μεν ένας μακριά από την οικογένειά του και ο δεύτερος με σοβαρή κατάθλιψη. Πώς να αντέξει ένας 22χρονος τη φυλακή όταν, μετά την περιπλάνησή του στην Τουρκία, στο Ιράν, απελάσεις και κυνηγητό από τους Ταλιμπάν, αντί για την πολυπόθητη ελευθερία, γνωρίζει τον εγκλεισμό;
«Δεν ξέρετε τι σημαίνει φυλακή»
Στο άκουσμα της απόφασης ο 22χρονος Ακίφ Ρασούλι και ο 25χρονος Αμίρ Ζαχίρι, ξεσπούν σε λυγμούς. Στα παρηγορητικά λόγια των δικηγόρων τους και των ευρωβουλευτών η απάντησή τους είναι «Δεν ξέρετε τι σημαίνει φυλακή…». Και έχουν δίκιο… Τι να σκέφτονται άραγε τώρα και πάλι έγκλειστοι στις φυλακές; Σκηνές από το εφιαλτικό παρελθόν, το άδηλο μέλλον ή μήπως δεν έχουν όνειρα πια;
