Η ΤΕΞ (Τουρκική Ένωση Ξάνθης) είναι ένα ιστορικό σωματείο που επί δεκαετίες πρόσφερε στην τοπική κοινωνία της Θράκης έργο πολιτισμού και ειρηνικής συμβίωσης. Λειτουργεί από το 1927 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80 χωρίς κανένα πρόβλημα, με το καταστατικό της και το επίσημο όνομά της. Τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατεβάζει τις πινακίδες της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης και της Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής. Η απόφαση αυτή ουσιαστικά έρχεται ως αντίποινα στην ανακήρυξη από τον Ραούφ Ντενκτάς του "Κράτους της Βόρειας Κύπρου".
Τυπικά η ελληνική διοίκηση "ανακαλύπτει" προβλήματα στο καταστατικό των συλλόγων αυτών. Έκτοτε το πρόβλημα της ΤΕΞ γίνεται δικαστικό και πηγαινοέρχεται από την Αθήνα στο Στρασβούργο. Με πρόσφατη απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προειδοποιεί την Ελλάδα με καταδίκη, αλλά ο Άρειος Πάγος τις προηγούμενες μέρες με ψήφους 5-0 απορρίπτει το αίτημα της ΤΕΞ για αναγνώριση, ανοίγοντας νέο κύκλο δικαστικών προσφυγών, με ορατό κίνδυνο νέας καταδίκης της χώρας μας. Να σημειωθεί ότι το Σάββατο η ΤΕΞ καλεί σε πορεία στην Ξάνθη.
Μουσταφά: Πολιτική απόφαση
"Πολιτική και όχι δικαστική" χαρακτηρίζει την απόφαση ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μουσταφά Μουσταφά, τονίζοντας ότι ο καθένας στη Θράκη εδώ και αιώνες έχει την ταυτότητά του και πως με την ενδεχόμενη αναγνώριση της ΤΕΞ δεν αμφισβητείται η Συνθήκη της Λωζάννης. Διαπιστώνει υποχώρηση στο κράτος δικαίου και στο θέμα των δικαιωμάτων.
Σημειώνει επίσης ότι θα συνεχιστεί αυτή η άσκοπη και επιβλαβής για τη χώρα μας διελκυστίνδα ανάμεσα στην Αθήνα και στο Στρασβούργο. Επίσης, σημειώνει ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή εκφράστηκε τόσο στη Συνδιάσκεψη του κόμματος όσο και στην απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου περί σεβασμού των αποφάσεων των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, δίνει δημοκρατική διέξοδο γιατί είμαστε, όπως λέει, χώρα της Ε.Ε. και δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου α λα καρτ".
Ζεϊμπέκ: Θέμα πολιτικό, όχι νομικό
Την αντίθεσή του στην απόφαση αυτή καταγράφει και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη Χουσεΐν Ζεϊμπέκ. "Θεωρώ ως υπεύθυνο το ΠΑΣΟΚ, που στα μέσα της δεκαετίας του '80 προχώρησε στην κατάργηση των συλλόγων αυτών και ουσιαστικά έκανε αυτό το θέμα δικαστικό". Επισημαίνει ότι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, άρα και της ονοματοδοσίας των συλλόγων, είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων και τονίζει ότι η ΤΕΞ λειτούργησε ως γέφυρα συνεργασίας ανάμεσα στους πληθυσμούς της Θράκης. Σημειώνει δε την προσπάθεια που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ, επί υπουργίας Κοντονή, μια προσπάθεια όμως που δεν τελεσφόρησε και απείχε από τις προγραμματικές θέσεις του κόμματος, γι' αυτό και δεν τη στήριξε τότε. Τονίζει όμως πως η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως έχει καταγραφεί πρόσφατα, δίνει διέξοδο στο συγκεκριμένο ζήτημα και δημοκρατική λύση σε ένα πάγιο αίτημα της μειονότητας και ταυτόχρονα αποτρέπει τον συνεχή διασυρμό της χώρας μας και την απειλή για νέα καταδίκη. Άλλωστε, όπως μας λέει, το θέμα είναι κατεξοχήν θέμα δικαιωμάτων, θέμα πολιτικό και όχι νομικό.
Φερχάτ: Αδιαλλαξία και δογματισμός
Την αντίθεσή του σημειώνει και ο αναπληρωτής συντονιστής της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης Οζγκιούρ Φερχάτ. Σε γραπτή του δήλωση σημειώνει τα εξής:
"Η διαχείριση της υπόθεσης της ΤΕΞ και οι απορριπτικές αποφάσεις μέσω της νομικής οδού από την Πολιτεία φανερώνουν την αδιαλλαξία και τον δογματισμό που επικρατεί εδώ και δεκαετίες όσον αφορά τα δικαιώματα της μειονότητας της Θράκης και όχι μόνο, καθώς αποτελεί τροχοπέδη για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένας σύλλογος ορόσημο, με ιδρυτικά μέλη τόσο από τη μειονότητα αλλά και την πλειονότητα, με μακρόπνοη παράδοση στον πολιτισμό, στις τέχνες και στα γράμματα, με αποδεδειγμένη παρουσία στις γέφυρες συμφιλίωσης, συνύπαρξης και ειρηνικής συμβίωσης των διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων της περιοχής. Παρ’ όλα τα διαπιστευτήρια αυτά, καθώς και την τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η χώρα μας παρέμεινε μετεξεταστέα απορρίπτοντας το αίτημα επαναλειτουργίας και επιστροφής της νομικής υπόστασης στον εν λόγω σύλλογο.
Πρέπει να τονιστεί και να καταλογιστεί η μεγάλη ευθύνη προηγούμενων κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ κυρίως) που ένα καθαρά ιστορικό και πολιτικό θέμα το μεταμόρφωσαν σε ζήτημα δικαστικού ενδιαφέροντος. Από την άλλη, πριμοδοτούνται σύλλογοι - σφραγίδες άλλων μειοψηφικών κοινωνικών ομάδων, ενώ η πλειοψηφία της μειονότητας δεν μπορεί να εκφραστεί μέσω των συλλόγων της. Προσωπικά το θέμα το προσεγγίζω από τη μεριά της Αριστεράς και ειδικότερα μέσω του πλούσιου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ όσον αφορά τα θέματα της μειονότητας και τον εμπλουτισμό του διαλόγου με την τελευταία.
Μια χώρα ευρωπαϊκή, δημοκρατική, σύγχρονη και προοδευτική πρέπει να μπορεί να παίρνει τις πολιτικές αποφάσεις που οδηγούν σε ειρήνη, ευημερία, πρόοδο ισονομία και ισοπολιτεία εντός του δικού της θεσμικού πλαισίου, που θα την καταστήσουν δίκαιο κριτή απέναντι σε όλους τους πολίτες που ζουν στην επικράτειά της ξεφεύγοντας από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, σεβόμενη τα δημοκρατικά δικαιώματα και ανθρώπινα ιδεώδη των διάφορων πληθυσμιακών ομάδων. Η δημοκρατία μας είναι ισχυρή και δεν κινδυνεύει από την απόδοση των δικαιωμάτων μειονοτικών πληθυσμών και μπορεί να μας φιλοξενήσει όλους και όλες, αρκεί να υπάρχει η απαιτούμενη πολιτική βούληση".
