Η αιματοχυσία στην Ουκρανία δεν πρόκειται να σταματήσει όσο ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα δείχνει φωτογραφίες αμερικανικών εκτοξευτών πολλαπλών πυραύλων HIMRAS, ακόμη και χωρίς το πολυπόθητο από ό,τι λέγεται GPS εμβέλειας για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, όπως δεν πρόκειται να σταματήσει όσο ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα δείχνει τις φωτογραφίες των πολιτοφυλακών του Ντονμπάς να υψώνουν τις σημαίες τους στα ερείπια των πόλεων και των χωριών που υποτίθεται ότι απελευθερώνουν, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις η αντίσταση των Ουκρανών στοχεύει έντεχνα στη στρατηγική της καμένης γης.
Οι ουκρανικές δυνάμεις υποχώρησαν και επισήμως από το Σεβεροντονέτσκ, οι ρωσικές έφθασαν στα περίχωρα του Λισιτσάνκ, της τελευταίας μεγάλης πόλης του Λουχάνσκ, και κατέλαβαν το Γκόρσκι, το Ορέκχοβο, το Χίρσκε και το Ζολότε, ή πιο καλά προσπαθούν να περικυκλώσουν από 2.000 έως 5.000 Ουκρανούς στρατιώτες, ενώ η δολοφονία του αρμόδιου για τον αθλητισμό και τη νεολαία στην περιφέρεια της Χερσώνας επιβεβαιώνει ότι στα εδάφη που έχουν καταληφθεί από τον ρωσικό στρατό αρχίζει να εμφανίζεται ένα πρώτο είδος αντίστασης. Οι Ρώσοι ανέφεραν ότι συνέλαβαν περισσότερους από 800 στρατιώτες, πολλούς εκ των οποίων τραυματίες, στην περιοχή του Ζολότε και πως έχουν περικυκλώσει ομάδα μισθοφόρων στο Γκόρσκι.
Στο διπλωματικό επίπεδο, οι υποψηφιότητες της Ουκρανίας και της Μολδαβίας για να ενταχθούν στην Ε.Ε. δεν αποτελεί μόνο «εσωτερική υπόθεση της Ευρώπης», όπως προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντίμτρι Πεσκόφ, αλλά σίγουρα «δεν αποτελούν κανέναν κίνδυνο» για τη Ρωσία γιατί «η Ε.Ε. δεν αποτελεί στρατιωτική συμμαχία», όπως τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών της Μόσχας Σεργκέι Λαβρόφ. Αυτή η διαδικασία βέβαια θα είναι χρονοβόρα και όταν ολοκληρωθεί ίσως να είναι πολύ αργά για το Κίεβο. Ο Πεσκόφ μάλιστα χρησιμοποίησε και το παράδειγμα της Τουρκίας, που έλαβε εδώ και μια 20ετία το καθεστώς της υπό ένταξη χώρας.
Η διακοπή της μεταφοράς προϊόντων διαμέσου της Λιθουανίας προς τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ αποτέλεσε ίσως τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο των τελευταίων ημερών για τη Μόσχα, γνωρίζοντας ότι, πέρα από τις όποιες καταγγελίες κατά των ΗΠΑ, το θέμα αυτό αφορά πρωτίστως την Ε.Ε., της οποίας η Λιθουανία είναι μέλος και εφαρμόζει τις κυρώσεις που αποφάσισαν οι Βρυξέλλες.
Αντίθετα, η Ρωσία κατάφερε ένα ισχυρό πλήγμα στην Ευρώπη με την παραδοχή της Γερμανίας ότι το «φυσικό αέριο αποτελεί σπάνιο αγαθό», που πέρα από την κινδυνολογία ενόψει του επόμενου χειμώνα οδήγησε σε νέα άνοδο την τιμή του φυσικού αερίου, αυξάνοντας τα έσοδα του Κρεμλίνου, που συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του. Ο επικεφαλής διαχείρισης του δικτύου των αγωγών αερίου στη Γερμανία προειδοποίησε ότι εάν οι αποθήκες έχουν πληρότητα 100%, θα μπορέσουν να καλύψουν μόνο για δυόμισι μήνες τις χειμερινές ενεργειακές ανάγκες της χώρας. Φαίνεται ότι η γερμανική κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα με μεγάλη νευρικότητα, εάν είναι σωστό το δημοσίευμα του «Der Spiegel», που υποστηρίζει ότι το Βερολίνο εξετάζει να χρησιμοποιήσει τμήμα του Nord Stream 2 για να μεταφέρει υγροποιημένο αέριο από τη Βαλτική, γεγονός που οδήγησε τη Μόσχα να απειλεί να προσφύγει δικαστικά, αφού τμήμα του αγωγού ανήκει στην Gazprom.
Από την πλευρά του, ο Πούτιν εκμεταλλεύτηκε τη σύνοδο των χωρών της BRICS Plus για να θέσει την υποψηφιότητα της χώρας του για να μετατραπεί σε ένα από τα μεγαλύτερα βενζινάδικα και σε έναν τεράστιο φούρνο του κόσμου, υποστηρίζοντας ότι η Μόσχα μπορεί να αυξήσεις τις εξαγωγές σιτηρών φέτος στους 50 εκατ. τόνους παγκοσμίως, σε σχέση με τους 37 εκατ. τόνους που είχαν προγραμματιστεί αρχικά. Η Ρωσία, σε συνεργασία με την Τουρκία, προσπαθεί να δείξει ότι επιδιώκει έμπρακτα το άνοιγμα των ουκρανικών λιμανιών για τις εξαγωγές σιτηρών, επιστρέφοντας στους Δυτικούς τις καταγγελίες ότι ευθύνεται για την άνοδο των τιμών και πιθανούς λιμούς. Σε ό,τι αφορά τους ενεργειακούς πόρους, οι εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου προς την Ινδία αυξήθηκαν κατά 50 φορές από την ημέρα της εισβολής στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, φθάνοντας στο 10% των συνολικών εισαγωγών πετρελαίου της Ινδίας, από το 0,2% που ήταν προηγούμενα. Σύμφωνα με τον «Independent», οι εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου διπλασιάστηκαν, κυρίως προς την Ινδία και την Κίνα, γεμίζοντας τα ταμεία της Μόσχας με φρέσκο και πολύτιμο χρήμα για να συνεχίσει τον πόλεμο.
