Τα βλέμματα σήμερα είναι στραμμένα στο Μόναχο και στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια, εν μέρει διότι βραβεύονται εκεί για το επίτευγμα της Συμφωνίας των Πρεσπών οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Βόρειας Μακεδονίας Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ. Ωστόσο, το ετήσιο ραντεβού στο Μόναχο, ένα είδος Νταβός για θέματα άμυνας και γεωπολιτικής, είναι πιο γνωστό για τις επαφές που γίνονται στο περιθώριό του -και οδηγούν ή όχι σε εξελίξεις μετά από καιρό-, παρά για το βραβείο Ewald Von Kleist που απονέμει. Ένα βραβείο που έχει θεσμοθετηθεί το 2009, φιλοδοξεί να... ανταγωνιστεί το Νόμπελ Ειρήνης και έχει πάρει το όνομά του από τον εκδότη και κυρίως αντιστασιακό ενάντια στο Τρίτο Ράιχ Έβαλντ Χάινριχ Φον Κλάιστ.
Τα τελευταία πολλά χρόνια οικοδεσπότης στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια είναι ο γερόλυκος της γερμανικής διπλωματίας Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ. Ένας ατλαντιστής παλιάς κοπής, συνεργάτης όλων των υπουργών Εξωτερικών της Γερμανίας από τον Χανς Ντίτριχ Γκένσερ μέχρι τον Γιόσκα Φίσερ και επιλογή της Άνγκελα Μέρκελ για την προεδρεία της Διάσκεψης το 2008.
Από σαράντα κύματα
Ο Ίσινγκερ έχει ζήσει πολλές συγκλονιστικές στιγμές στη σαραντάχρονη καριέρα του. Ήταν ο διπλωμάτης που συνόδευσε στο τρένο τους πρώτους φυγάδες από την Ανατολική Γερμανία που είχαν αναζητήσει άσυλο στη δυτικογερμανική πρεσβεία στη Βουδαπέστη. Ήταν μια διαδρομή- θρίλερ, καθώς ο συρμός έπρεπε να διασχίσει την Ανατολική Γερμανία για να φτάσει στη Δυτική - και κανείς δεν γνώριζε εάν θα επενέβαινε η αστυνομία του Χόνεκερ ή όχι.
Ήταν η γερμανική... σκιά του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ το 1995 στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη του Ντέιτον, με την οποία έληξε ο πόλεμος στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ενώ εκπροσωπούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση στην τρόικα με τους Αμερικανούς και τους Ρώσους στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας για το μέλλον του Κοσόβου.
Η πρώτη μέρα του ως πρέσβης της Γερμανίας στις ΗΠΑ ήταν η 11η Σεπτεμβρίου του 2001. Το πρώτο πράγμα που είδε από το νέο γραφείο του ήταν το φλεγόμενο Πεντάγωνο. “Ήξερα ότι αυτό που βλέπω θα αλλάξει την παγκόσμια πολιτική. Ότι θα έχει τεράστιες επιπτώσεις. Κι έτσι έγινε” είχε πει σε μια παλιότερη συνέντευξή του.
Πριν από έξι μήνες, ο Ίσινγκερ έβγαλε το τελευταίο του βιβλίο, με έναν τίτλο που έκανε αίσθηση, καθώς, όπως όλοι οι διπλωμάτες, αποφεύγει τους υψηλούς τόνους: “Ο κόσμος σε κίνδυνο”.
Ο Ίσινγκερ υποστηρίζει ότι οι εξελίξεις στον πλανήτη είναι εξαιρετικά επικίνδυνες, κυρίως διότι αμφισβητούνται οι σταθερές και η εμπιστοσύνη στην παγκόσμια πολιτική. “Για να το πω μπακάλικα, η στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας δεν εμπιστεύεται πλέον τη στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ. Αλλά και στην Ευρώπη -ακόμη κι αν περιοριστεί κανείς στο Brexit και τη στάση της Ουγγαρίας και της Πολωνίας- έχει καταστραφεί η βάση της εμπιστοσύνης πάνω στην οποία θέταμε παλιά στόχους και διαπραγματευόμασταν κοινές πολιτικές”.
Για τον Γερμανό διπλωμάτη σήμερα είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ η ρήση του πρώην υπουργού Εξωτερικών του Βελγίου Πολ Ανρί Σπάακ, που έλεγε: “Υπάρχουν ακριβώς δύο είδη κρατών - μελών στην Ε.Ε. Τα μικρά κι αυτά που δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι είναι μικρά”. Γι’ αυτό η πρότασή του είναι περισσότερη Ευρώπη, στενότερη συνεργασία στην εξωτερική πολιτική και ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της Γηραιάς Ηπείρου.
