Έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια αφότου η Ν.Δ. έκανε λόγο για "μια μαύρη σελίδα για τη δημοκρατία μας" και κατήγγειλε την κυβέρνηση Τσίπρα με τα εξής βαριά κι ασήκωτα: "Αποδεικνύεται έμπρακτα ότι γι' αυτή την κυβέρνηση δεν υφίσταται στην πράξη καμία έννοια διάκρισης των εξουσιών. Οι κραυγές αγωνίας των δικαστών και των εισαγγελέων δεν συγκινούν την παρέα του Μαξίμου. Στην αγωνία τους να 'εξυπηρετήσουν' και να 'εξυπηρετηθούν' δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα. Η συνέχιση των παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη δυναμιτίζει το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας και αγγίζει πια τα όρια της θεσμικής εκτροπής"... Αφορμή; Ο ορισμός της Βασιλικής Θάνου ως -άμισθης- επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας του πρωθυπουργού - μετά τη λήξη της θητείας της εννοείται...
"Αναρωτιέμαι αν υπάρχει παρόμοιο προηγούμενο" έγραφε ο Άδ. Γεωργιάδης, που όχι μόνο ξεχνούσε την περίπτωση του Χ. Αθανασίου (από δικαστικός, βουλευτής και μετά υπουργός του Α. Σαμαρά), αλλά δεν είχε τη στοιχειώδη υπομονή να περιμένει να δει τον Κυρ. Μητσοτάκη να ορίζει υφυπουργό Δικαιοσύνης τον Δημ. Κράνη, πρώην αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, ο οποίος μόλις συνταξιοδοτήθηκε...
Εννοείται ότι τα ΜΜΕ, που είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο υιοθετώντας μέχρι κεραίας την κριτική της Ν.Δ., δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα στον ορισμό πρώην αρεοπαγίτη στην πολιτική ηγεσία της Δικαιοσύνης, την ώρα μάλιστα που υπάρχουν τόσες εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης Ν.Δ...
