Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν. Λίγες μέρες πριν εκπνεύσει το 2023 -για την ακρίβεια την προτελευταία εργάσιμη ημέρα του έτους- η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκταμίευσε πληρωμές στην Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ηταν η τρίτη πληρωμή στο πλαίσιο του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF), από το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πληρωθεί συνολικά 35,95 δισ. ευρώ (τα 18,22 δισ. ευρώ ως μη επιστρεπτέα στήριξη και τα 17,73 δισ. ευρώ ως δάνεια). Η Ιταλία πήρε την τέταρτη πληρωμή.
Πόσα χρήματα πήρε η Ελλάδα; Μόλις 3,64 δισ. ευρώ (εξ αυτών τα 1,69 δισ. ευρώ σε μη επιστρεπτέα οικονομική στήριξη και τα 1,95 δισ. ευρώ σε δάνεια, εξαιρουμένης της προχρηματοδότησης). Η Ιταλία πήρε 16,5 δισ. ευρώ μη επιστρεπτέας οικονομικής στήριξης και δανείων (εξαιρουμένης της προχρηματοδότησης).
Πότε λήγει το Ταμείο Ανάκαμψης; Το 2026. Άρα δύο χρόνια πριν από την λήξη του Ταμείου η πραγματική απορρόφηση πόρων είναι της τάξης του +10%.
Ποιοι καρπούνται όμως τα ευρωπαϊκά χρήματα; Όχι οι μεγάλες, αλλά οι μέγιστες επιχειρήσεις, αυτό που λέμε «επιχειρηματικοί όμιλοι». Με βάση τα στοιχεία από το δανειακό τμήμα του Ταμείου Ανάκαμψης προκύπτει ότι από τα 2,7 δισ. ευρώ δάνεια που έχουν συναφθεί με τις τράπεζες τα 2,3 δισ. τα έχουν πάρει 36 επιχειρηματικοί όμιλοι. Και στις πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις πάει μόλις το 0,4% των χρημάτων από τα δάνεια.
Προφανώς τα ευρωπαϊκά κονδύλια επί Μητσοτάκη είναι χρήματα για τους λίγους. Είναι χρήματα και για τους κολλητούς; Ποια είναι η προστιθέμενη αξία από την εισαγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα ώστε να δίνονται εκατοντάδες εκατομμύρια σε δύο εταιρείες που τα νοικιάζουν στους τουρίστες; Πόσο θα αυξηθεί το ΑΕΠ της χώρας από αυτή τη δαπάνη;
Η κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει τις μελέτες και τα αποτελέσματα από τη διανομή των χρημάτων που κάνει. Η δε ελληνική επιχειρηματική τάξη επί της ουσίας δεν μιλά, δεν αντιδρά στην κρατικοδίαιτη οικονομία εντός της οποίας επιχειρεί. Έτσι έχει μάθει, έτσι βολεύεται. Οι όποιες παρατηρήσεις από τον ΣΕΒ (και όχι όλον τον ΣΕΒ...) περνούν απαρατήρητες. Χρειάζεται μέτωπο στην παρασιτική επιχειρηματικότητα και ούτε οι μεγαλοβιομήχανοι δεν θέλουν να αγωνιστούν γι’ αυτό...
Το βασικό κριτήριο για τη χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης θα έπρεπε να είναι η αύξηση της παραγωγής με τρόπο ώστε να καταστεί η χώρα ανταγωνιστική στα προϊόντα και στις υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Όχι επειδή βρήκαμε 36 δισ. να λειτουργούμε με λογικές «περάστε, κόσμε, το αφεντικό τρελάθηκε και χαρίζει χρήμα». Δεν τρελάθηκε. Σύστημα εξουσίας στήνει.
