Υπάρχουν τα αυτονόητα, υπάρχουν και τα ανόητα που μας ταλαιπωρούν στην καθημερινή μας ζωή. Για παράδειγμα, είναι αυτονόητο πως για να περάσεις έναν δρόμο, θα πρέπει να σταθείς μπροστά από το φανάρι και να περιμένεις να ανάψει το πράσινο ανθρωπάκι. Αυτό, βέβαια, ισχύει εάν κάποιος είναι πεζός. Εάν είναι οδηγός, τότε θα πρέπει να ανάψει το κόκκινο ανθρωπάκι για να περάσει τη διάβαση. Βλέπετε, λοιπόν, πως με ένα απλό παράδειγμα και δύο αυτονόητες παραδοχές μπορούμε να βγάλουμε το απλό συμπέρασμα ότι το χρώμα στο φανάρι δεν είναι η μόνη αυτονόητη παράμετρος που καθορίζει το αποτέλεσμα.
Ενα άλλο αυτονόητο είναι ότι το μόνο κοινό που έχουν τα ταξί και τα περιπολικά είναι ότι και τα δύο φορούν καπέλο. Τα ταξί, που είναι κίτρινα με μία μπλε γραμμή, φορούν ένα μικρό, μακρόστενο καπέλο, ενώ τα περιπολικά, που παλαιότερα είχαν ένα καρούμπαλο, τώρα πια έχουν ένα μεγάλο, μακρόστενο καπέλο, που από τη μία μεριά είναι κόκκινο και από την άλλη μπλε. Ακόμα μία διαφορά είναι ότι τα ταξί έχουν ταξίμετρο για να υπολογίζουν τη χρέωση μιας διαδρομής. Αυτό οι οδηγοί ταξί μεταξύ τους το λένε ταρίφα. Από εκεί προκύπτει και το προσωνύμιο «ταρίφας» για τους οδηγούς των οχημάτων, που είναι γενικά ένας υποτιμητικός χαρακτηρισμός, αλλά μάλλον προτιμότερος από το «κομίστρας», μιας και η ελληνική λέξη για την ταρίφα είναι κόμιστρο.
Τα περιπολικά, από την άλλη, δεν έχουν ταξίμετρο. Άρα έχουν και το ακαταλόγιστο. Βέβαια, δεν τους χρειάζεται κιόλας, αφού το κόστος για την κίνησή τους είναι πληρωμένο από το κράτος, αφήστε δε που δεν έχουν και ταμειακή μηχανή και POS, πράγμα που θα σήμαινε φορολογική παράβαση, αν μπορούσε να κοστολογηθεί το αντίτιμο μιας μεταφοράς, φυσικά.
Οι «ταρίφες», πάντως, δεν φορούν καπέλο, σε αντίθεση με τους αστυνομικούς. Προφανώς διότι οι οδηγοί ταξί δεν χρειάζεται να επιδεικνύουν την εξουσία τους και να το παίζουν σημαντικοί και χρήσιμοι. Όποιος τους έχει χρειαστεί αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητά τους.
Μία άλλη διαφορά είναι ότι όταν φτάσει κάποιος στο σπίτι του, ανάλογα την ώρα άφιξης και την ηλικία ή την κατάστασή του, ο οδηγός του ταξί απεκδύεται τον ρόλο του «ταρίφα» και ενδύεται τον ρόλο του Ανθρώπου που εξυπηρετεί έναν συνάνθρωπό του, βοηθώντας τον ή περιμένοντας να μπει στο σπίτι του. Αλλά αυτό αφορά μόνο εκείνους που λειτουργούν ως άνθρωποι. Υπάρχουν και μερικοί άλλοι που λειτουργούν σαν γαϊδούρια ή σαν γουρούνια, ανεξάρτητα από το αν φορούν καπέλο και από το αν είναι όνοι ή χοίροι.
