Παλιά συνοικία στα δυτικά του λόφου του Φιλοπάππου και δίπλα στα Άνω Πετράλωνα, έφτανε σχεδόν μέχρι τη γραμμή του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου. Πήρε την ονομασία της από τις εγκαταστάσεις του ασύρματου της Σχολής του Πολεμικού Ναυτικού, που βρισκόταν εκεί. Η συνοικία του Ασυρμάτου περικλείεται από την ομώνυμη οδό και τις οδούς Μεσσηνίας, Φιλικής Εταιρείας και Αγωνιστών Πολυτεχνείου.
Στην περιοχή του αρχαίου Δήμου Κοίλης, στους πρόποδες της Ακρόπολης και στους σκαμμένους βράχους του παλιού λατομείου του Φιλοπάππου, εγκατέστησε η ελληνική κυβέρνηση τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, που έφτασαν κυρίως από την Αττάλεια το 1922. Η εγκατάσταση έγινε βιαστικά και πρόχειρα και χωρίς βελτίωση για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Η συνοικία ήταν μια άθλια παραγκούπολη χωρίς δίκτυο ύδρευσης, ηλεκτρικού και αποχέτευσης. Το 1944, στα Δεκεμβριανά, κάηκαν η Σχολή του Ναυτικού και ο ασύρματος.
Μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1950 το κράτος, για να βελτιώσει την εικόνα του κέντρου της πρωτεύουσας, έχτισε ένα σύνολο από πέτρινα σπίτια, στα οποία μάλιστα χρησιμοποιήθηκαν πέτρες από την κατεστραμμένη Σχολή του Πολεμικού Ναυτικού, και ένα οικοδομικό τετράγωνο με πολυκατοικίες, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, για την αξιοπρεπή εγκατάσταση των προσφύγων. Αυτά τα κτίσματα σώζονται σήμερα γύρω από τον περιφερειακό του Φιλοπάππου και κατοικούνται αναβαθμισμένα.
Στον χώρο αυτό, όμως, εξακολούθησαν να υπάρχουν πρόχειρα χαμόσπιτα και παράγκες χωρίς καμία υποδομή για πολλά χρόνια αργότερα. Η φτώχεια, η απελπισία και η εξαθλίωση της συγκεκριμένης γειτονιάς καταγράφηκε στη νεορεαλιστική ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη «Συνοικία το όνειρο» του 1961, που στο μεγαλύτερο μέρος της γυρίστηκε, με δυσκολίες, στον Ασύρματο. Κατά τη νόμιμη πρεμιέρα της ταινίας, η αστυνομία εισέβαλε στον κινηματογράφο Ράδιο Σίτυ και διέκοψε την προβολή. Αργότερα η ταινία προβλήθηκε λογοκριμένη από την κυβέρνηση Καραμανλή, γιατί αποκάλυπτε τη φτώχεια και την εγκατάλειψη πολλών συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά, την ώρα που η πρωτεύουσα ήθελε να παρουσιάζει μόνο το αναβαθμισμένο και μοντέρνο πρόσωπο των πλούσιων συνοικιών.
Η περιοχή αναβαθμίστηκε μετά την ένταξη του Λόφου των Νυμφών στον κατάλογο των ιστορικών τόπων και τοπίων ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Τα ονόματα Ασύρματος και Ατταλιώτικα -από τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Αττάλειας- σήμερα ξεχνιούνται. Είναι πιο πιθανό να ακούσει κάποιος να μιλούν για «τα Πέτρινα».
