Ο αστυνομικός Κορκονέας, δολοφόνος του Αλέξανδρου, έξω. Ο μεσίτης Χορταριάς, δολοφόνος του Ζακ, έξω με τη μία. Ο Γιάννης Μιχαηλίδης δολοφόνος κανενός, πεθαίνει απομονωμένος στο Νοσοκομείο Λαμίας.
46 μέρες απεργίας πείνας σημαίνουν ανήκεστες βλάβες στην υγεία του. Είναι το έσχατο μέσο για να διεκδικήσει την αποφυλάκιση υπό όρους που δικαιούται, καθώς έχει εκτίσει τα προβλεπόμενα 8,5 της βαρύτατης ποινής του.
Όμως ο Γιάννης Μιχαηλίδης έχει διαπράξει το υπέρτατο έγκλημα να είναι αναρχικός και να έχει αποδράσει μια φορά από τη φυλακή. Έγκλημα ασυγχώρητο από την κοινωνία των νοικοκυραίων και το βαθύ κράτος της Δικαιοσύνης. Το οποίο βαθύ κράτος (της Λαμίας και όχι κατά σύμπτωση) απέρριψε το αίτημά του με το απίστευτο σκεπτικό ότι διατηρεί τις απόψεις του!
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης είναι ένα από τα παιδιά του Βελβενδού. Ενα από τα παραμορφωμένα από το ξύλο παιδικά πρόσωπα που έδωσε ρετουσαρισμένα στη δημοσιότητα η εκδικητική μανία της κυβέρνησης Σαμαρά με Υπουργό Προστασίας του Πολίτη τον "μετριοπαθή" Νίκο Δένδια. Ένα από τα παιδιά που στιγμάτισε καθοριστικά η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ένα από τα παιδιά που προσπάθησαν να τα συνδέσουν με τους Πυρήνες της Φωτιάς και να τα καταδικάσουν με τον αντιτρομοκρατικό νόμο αλλά απέτυχαν. Καταδικάστηκαν για τη ληστεία σε βαρύτατες ποινές και χωρίς να τους αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό. Τέτοια αναγνώριση αξίζει μόνο στον Κορκονέα…
«Δεν θα γίνω μπαλωματής και γεφυροποιός ώστε να θεραπεύσω τα κενά και τις πλημμέλειες της προδικασίας, αστυνομικής και ανάκρισης… Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν…».Αυτό είναι ένα απόσπασμα από την αγόρευση του εισαγγελέα κ. Πεπόνη στη δίκη των παιδιών του Βελβεντού. « Από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα ».
Πρότεινε τέλος ελαφρυντικά για τους κατηγορούμενους λόγω «καλής συμπεριφοράς κατά την πράξη» και ειδικά για τον Ν. Ρωμανό το ελαφρυντικό του νεαρού της ηλικίας. Αλλά το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό γιατί αυτοί είναι εχθροί της κοινωνίας και τους πρέπει παραδειγματική τιμωρία…
Θυμόμαστε όλοι ελπίζω τον αγώνα - μέχρι το κατώφλι του θανάτου- του Νίκου Ρωμανού για να τον αφήσουν να σπουδάσει. Ο Δημήτρης Πολίτης αφού ολοκλήρωσε μέσα στη φυλακή τις εικαστικές σπουδές του στο ΙΕΚ, συνεχίζει μετά την αποφυλάκισή του τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο, όπου φοιτούσε όταν συνελήφθη.
Δεν είναι εχθροί της κοινωνίας τα παιδιά της απόγνωσης. Η κοινωνία είναι εχθρός τους. Ας σηκώσουμε έστω και τώρα ασπίδα προστασίας στον Γιάννη Μιχαηλίδη. Είναι θέμα ανθρωπιάς, είναι θέμα Δικαιοσύνης, είναι θέμα Δημοκρατίας.
