Κάθε μέρα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, ένας μαθητής παλεύει να αποκτήσει πρόσβαση στη γνώση είτε από την αυλή ενός καφενείου, είτε έξω από σούπερ μάρκετ, είτε από ένα πεζοδρόμιο, με δανεικό Ίντερνετ. Η μετάβαση στην «ψηφιακή εποχή», για την οποία υπερηφανεύεται η Ν. Κεραμέως, προφανώς δεν απευθύνεται σε όλους, καθώς δημιουργεί ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση.
Μαθητές εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας
«Πάνω από 6 εκατομμύρια οι συμμετοχές μαθητών στην τηλεκπαίδευση την περασμένη εβδομάδα», «320.000 τηλεδιασκέψεις αθροιστικά κάθε μέρα» ανέφερε θριαμβολογώντας η Νίκη Κεραμέως. Μια υπουργός που αρνείται να σηκώσει το βλέμμα και να δει την πραγματικότητα. Μια υπουργός που στρουθοκαμηλίζει και αδιαφορεί να αφουγκραστεί τις ανάγκες της κοινωνίας. Μια υπουργός που συνεχώς ισχυρίζεται πως «όλα βαίνουν καλώς».
Την ίδια ώρα, σε ένα σούπερ μάρκετ στην περιοχή Περιβόλια Ρεθύμνου μια μητέρα κάθεται υπομονετικά στην πυλωτή με τις δύο κόρες της, κρατώντας κινητά τηλέφωνα προκειμένου να παρακολουθήσουν το μάθημά τους. Στο σπίτι της δεν έχει σύνδεση στο Ίντερνετ και το σούπερ μάρκετ της δίνει τους κωδικούς του WiFi για να κάνουν μάθημα τα παιδιά της. Μια διαδικασία που κρατά πολλές ώρες επί σειρά ημερών.
«Αυτή την ώρα κάνει το παιδί μου μάθημα Μαθηματικών. Σε παρακαλώ, έλα κόψ’ το λίγο αργότερα» είπε σε έναν υπάλληλο της ΔΕΗ ο πατέρας ενός μαθητή στη Ροδόπη, κάνοντας έκκληση να κόψει το ρεύμα αφού τελειώσει τα τηλεμαθήματα το παιδί του. «Την αξιοπρέπεια των ανθρώπων δεν την ποδοπατάμε... Τη σεβόμαστε» ανέφερε ο υπάλληλος σε ανάρτησή του.
Στην Πάτρα, ο 9χρονος Βασίλης πηγαίνει καθημερινά στο κρεοπωλείο της γιαγιάς του, όπου εν μέσω οχλαγωγίας προσπαθεί να παρακολουθήσει τα μαθήματά του από το κινητό της, καθώς στο δικό του σπίτι δεν έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ.
Ωλένα Ηλείας. Τα παιδιά του χωριού δεν έχουν Ίντερνετ και λάπτοπ για να παρακολουθήσουν τα τηλεμαθήματα. Μοναδικό σημείο με πρόσβαση στο Διαδίκτυο είναι το κοινοτικό γραφείο του χωριού, στο οποίο αναγκάζονται να πηγαίνουν για να έχουν μια στοιχειώδη παρουσία στα μαθήματα.
Στο χωριό Πεύκη του Δήμου Πύργου πολλά παιδιά αναγκάζονται να κάνουν μάθημα μέσα στο κρύο, στην αυλή ενός καφενείου, με δανεικό Ίντερνετ μέσα από ένα μόνο κινητό και ένα παλιό λάπτοπ που τους δίνει ο ιδιοκτήτης.
Ταυτόχρονα, ένας μαθητής κάθεται εδώ και έναν μήνα στο πεζοδρόμιο στην πλατεία Ανεμόμυλου στην Αμαλιάδα, από τις 8 π.μ. μέχρι τη 1 μ.μ., για να κάνει μάθημα από το Ίντερνετ που δανείζεται από παρακείμενο καφενείο. Όπως είπε ο μαθητής, το ρούτερ στο σπίτι του έχει χαλάσει και μέχρι να φτιαχτεί πρέπει να παρακολουθεί τα μαθήματα έστω και μέσα στο κρύο.
Και δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά. Κάθε μέρα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, ένας μαθητής προσπαθεί να αποκτήσει πρόσβαση στη γνώση. Η Ν. Κεραμέως οφείλει να καταλάβει ότι η γνώση είναι αναφαίρετο δικαίωμα, όχι πολυτέλεια.
Χωρίς τεχνολογικό εξοπλισμό
Επιπλέον, παρά τις συνεχείς εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας για την «παροχή τεχνολογικού εξοπλισμού» στα σχολεία, παρά τους πανηγυρισμούς περί «ισότιμης πρόσβασης» στην εκπαιδευτική διαδικασία, η πραγματικότητα τη διαψεύδει, καθώς χιλιάδες μαθητές δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τάμπλετ ή λάπτοπ προκειμένου να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Αυτό δημιουργεί μαθητές δύο ταχυτήτων, καθώς ορισμένοι δεν έχουν ούτε απαραίτητο εξοπλισμό, ούτε τη στοιχειώδη βοήθεια από το κράτος.
Πρόσφατη έρευνα σε σχολείο του Κερατσινίου έδειξε ότι το 55,5% σε σύνολο 230 μαθητών συμμετέχουν στα τηλεμαθήματα χρησιμοποιώντας το κινητό τους, καθώς δεν έχουν στο σπίτι υπολογιστή ή τάμπλετ. Αντίστοιχα χαμηλό είναι και το ποσοστό των νοικοκυριών που διαθέτουν σταθερό υπολογιστή, που κυμαίνεται στο 25%, αλλά και τάμπλετ, στο 14%. Αναφορικά με τη συμμετοχή στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ένας στους δύο μαθητές αδυνατεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα, καθώς ακόμα κι αν έχει στο σπίτι εξοπλισμό, αυτός χρησιμοποιείται είτε από τους γονείς για τηλεργασία, είτε από τα αδέλφια τους για τηλεκπαίδευση.
«Το σύστημα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης Webex της Cisco, που συνεχίζει να υπολειτουργεί και να ταλαιπωρεί 1.600.000 εκπαιδευτικούς, μαθητές και τις οικογένειές τους, μόνο ως τεχνολογικό και παιδαγωγικό άλμα (προς τα πίσω) μπορεί να χαρακτηριστεί» σχολίασε με ανακοίνωσή της η ΕΠΕΚΕ ΣΥΡΙΖΑ. «Αυτό που προσφέρεται στους μαθητές μας, παρά τις ηρωικές προσπάθειες των ιδίων, των δασκάλων και των οικογενειών τους, είναι μια υποβαθμισμένη ψευτοτηλεκπαίδευση. Που εντείνει τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και τα ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα των παιδιών».
Η υπουργός Παιδείας, μπορεί να παρέθεσε πληθώρα στοιχείων, όμως «ξέχασε» να πει για τον αριθμό των μαθητών που έχουν αποκλειστεί από την τηλεκπαίδευση. Γιατί άραγε;
