Νίκος Μπελαβίλας / Στα συρτάρια του υπουργείου όλα τα στοιχεία για τον Κηφισό - Οι 3 κρίσιμες ενέργειες

Το κάλεσμα στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών για άμεσο έλεγχο στον Κηφισό και άμεση ενημέρωση των επιστημόνων για την κατάσταση του υπογειοποιημένου τμήματος επανέλαβε μιλώντας στον 105,5 Στο Κόκκινο και την Κατερίνα Ακριβοπούλου ο καθηγητής ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας.

Ήταν εθελοντές επιστήμονες, τόνισε, αυτοί που έριξαν φως στην κατάσταση με τη νέα αυτοψία. Το κάνουν συνεχώς εδώ και 1,5-2 χρόνια, ανακάλυψαν τρίτη διάβρωση που βρίσκεται περίπου στις Τρεις Γέφυρες. Ο υπόγειος για 8 χλμ. Κηφισός, από τη βιντεοσκόπηση φαίνεται ότι αποκτήσει μία υπόγεια λίμνη μήκους 60 μέτρων, σαν πλατεία μεγάλη, έχει σπάσει η κοίτη, τα τσιμέντα, η πίεση του νερού την έχει σκάψει 1-2 μέτρα, σε κάποια σημεία έχουν αποκαλυφθεί και τα θεμέλια των τοιχωμάτων.

Η εικόνα της μεγάλης λίμνης κάτω από τα ΚΤΕΛ δείχνει ένα βαθιά τραυματισμένο τεχνικό έργο και εγκαταλελειμμένο από την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων, από τότε δεν αγγίχθηκε καν, δεν πήγε κανείς να δει τι γίνεται. Αν δεν είχαμε τους εθελοντές δεν θα ξέραμε τι γίνεται εκεί κάτω. «Δεν είχε υπάρξει αυτοψία από το 2004 μέχρι σήμερα», υπογράμμισε σε άλλο σημείο, «η πρώτη είναι από τους εθελοντές της Γεωμυθικής, αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα ξέραμε τι υπάρχει εκεί κάτω, θα το βλέπαμε αφού κατέρρεε κάποιο κομμάτι ή ρηγματωνόταν κάποιο κομμάτι της ασφάλτου».

Ο Κηφισός άρχισε να δημιουργεί μεγάλη αγωνία μετά τον Daniel, γιατί ξέραμε ήδη ότι σχεδιάστηκε δυστυχώς «στα όριά του» προκειμένου να προλάβουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να περάσει ο προβληματικός κυκλοφοριακός άξονας. Το ποτάμι στένεψε και εγκιβωτίστηκε, τα ρέματα εγκιβωτίστηκαν, συνεχίζοντας την «παράδοση» που έχει οδηγήσει σε 87 χλμ. ρεμάτων που εγκιβωτίστηκαν στην Αττική.

Όπως προσέθεσε σε άλλο σημείο, έγινε πριν το 2004 μία επιλογή αντίθετη σε εναλλακτικές επιλογές που είχαν προτείνει επιστημονικές ομάδες, να φτιαχτεί ένας μεγάλος κυκλοφοριακός δακτύλιος, επειδή δεν είχαμε μέσα σταθερής τροχιάς για τα ολυμπιακά έργα. Δεν υπήρχε π.χ. τρόπος να κατέβει κανείς στο Φάληρο, να πάει στην Καλογρέζα. Στην επιλογή αυτή εντάχθηκε η προβληματική «γραμμή», το ποτάμι του Κηφισού, με καμπύλες, μαιάνδρους, «ανταμώματα» με παλιές λεωφόρους όπως η Λιοσίων ή η Αχαρνών, την Αθηνών, την Ιερά Οδό. Αντί να γίνουν σοβαρές απαλλοτριώσεις, αντί να αφεθεί το ποτάμι ελεύθερο να τρέξει, να διευρυνθεί. Ναι μεν πριν το 2000 δεν περιμέναμε την κλιματική αλλαγή, αλλά ξέραμε ότι το να κλείνεις τα ποτάμια είναι προβληματικό.

Σε μία μεγάλη νεροποντή η Αθήνα δεν θα αντέξει, λόγω Κηφισού και αυτό θα επηρεάσει 300.000 ανθρώπους, το λένε οι μελέτες του υπουργείου. Είναι ένας άξονας από τον οποίο περνούν 200.000 οχήματα την ημέρα, δεν είναι «ρεματάκι». Έχουμε μία πόλη που δεν έχει διόδους διαφυγής.

Μιλάμε εδώ και 2-3 χρόνια, όχι μόνο εγώ, πολλοί, η ομάδα της Γεωμυθικής, περιβαλλοντικές οργανώσεις, τοπικοί άρχοντες, όλοι οι δήμαρχοι της παρακηφίσιας ζώνης, από τον Μώραλη στον Πειραιά μέχρι τον Δούκα στην Αθήνα και από τον Μαραγκάκη στη Νίκαια μέχρι τους δημάρχους στο Ίλιον και τις Αχαρνές. Όλοι φωνάζουν «κινδυνεύουμε!» και δεν έχουμε απάντηση.

Ο Χαρδαλιάς πήρε πρωτοβουλία, κατέβηκε και καθάρισε το ποτάμι. Η Περιφέρεια την έκανε την δουλειά της -και το λέω σε σχέση με τον προηγούμενο περιφερειάρχη που 4 χρόνια δεν άκουγε που φωνάζαμε. 

Τώρα είναι αποκλειστικά δουλειά του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών το πρόβλημα. Οι μελέτες, τα σχέδια, το πάχος των πλακών, οι οπλισμοί, το πού μπορεί να έχει γίνει ζημιά, βρίσκονται στα γραφεία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, όχι την Περιφέρεια, ούτε στους Δήμους, ούτε στο Πολυτεχνείο.

Όφειλε να έχει κατεβάσει κλιμάκιο το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών μέχρι σήμερα, 4-5 ειδικούς, όχι γραφειοκράτες, αλλά μηχανικούς που τιμούν τον όρκο τους, ξέρουν γράμματα, έχουν φάει τη λάσπη στο πεδίο και μπορούν να ελέγξουν μεγάλα τεχνικά έργα, τέτοιας κλίμακας.

Το πρόβλημα λύνεται με τις εξής τεχνικές μεθόδους:

1. Αυτοψία, να δούμε τι γίνεται, όχι από εθελοντές, αλλά από κλιμάκιο υψηλού επιπέδου

2. Κλιμάκωση των σωστικών, όπου υπάρχει άμεσος κίνδυνος, κατάρρευσης, διάβρωσης υλών

3. Μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχέδιο για την επόμενη ημέρα.

«Αυτό σημαίνει 4, 5, 10 χρόνια, τα έργα των πόλεων τόσο κρατάνε», τόνισε. 

Για μια αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο από μεγάλη πλημμύρα, πέρα από το θετικό ότι απομακρύνθηκαν τα μπάζα, πρέπει να εξασφαλίσουμε και άλλες εξόδους. Είναι συγκλονιστικό ότι το Χαϊδαρόρεμα, όπως αποκάλυψε η Περιφέρεια, ήταν πλήρως φραγμένο.

Οι χείμαρροι έβγαιναν πάνω στην Αθηνών γιατί από κάτω είχαν φράξει τα ρέματα. Δεν μιλάμε για ευρωπαϊκή μητρόπολη, αλλά για άλλες καταστάσεις...