Γιώργος Κόφτης / Το μένος μεγαλώνει, ο κόσμος δεν κοιμάται, είμαστε ταλαιπωρημένοι αλλά όχι νεκροί
Την οργή του για το γεγονός ότι άγνωστοι αφαίρεσαν το έργο με τα 58 καρφιά για τα θύματα στα Τέμπη περιέγραψε, μαζί με την αισιοδοξία για το ενδιαφέρον το μνημείο να αποκατασταθεί, περιέγραψε μιλώντας στον 105,5 Στο Κόκκινο και την Κατερίνα Ακριβοπούλου ο δημιουργός του, εικαστικός Γιώργος Κόφτης.
Αυτό που συμβαίνει είναι ντροπιαστικό, κατέθεσα μήνυση στην Αστυνομία, με κάλεσε ο πατέρας ενός παιδιού που είχε χάσει τη ζωή του στο δυστύχημα να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες.
Υπάρχουν κάμερες που καλύπτουν το σημείο, το επιβεβαίωσαν γονείς θυμάτων, περιμένουμε να δούμε τι και πώς συνέβη.
Σίγουρα μέχρι τις 15/12 ήταν εκεί, η ΕΛΑΣ πρέπει να ψάξει το διάστημα από εκεί και έπειτα.
Το έργο με τα 58 καρφιά συμβολίζει όχι μόνο τους 57 νεκρούς και τη μία αγνοούμενη, αλλά και αυτούς που ζουν με το τραύμα, σωματικό ή ψυχικό, δεν μιλάμε γι' αυτούς ποτέ. Τους συγγενείς, τους ανθρώπους που έμειναν πίσω, που σταμάτησε η ζωή τους εκείνη την στιγμή.
Χρειάστηκαν χέρια για να ξηλωθεί το μνημείο, ήταν πάνω από μισό τόνο, κάθε καρφί ήταν μεταλλικό με ύψος 2-2,5 μ.
Αν αξίζει να σταθούμε κάπου είναι στο πώς αντιδράει ο κόσμος. Υπάρχει πάρα πολύς θυμός. Το έργο μπορεί να ξαναγίνει, αλλά το ζήτημα είναι να φύγουν από τη μέση τα «καρφιά», οι εκκρεμότητες, γιατί είναι ανοιχτό ένα τεράστιο τραύμα, δεν έχει μπει φυλακή κανείς, αυτό είναι το αληθινό «καρφί», αυτό συμβόλιζε το έργο. «Σε κάποιους που είναι πιθανότατα υπαίτιοι, υπεύθυνοι, ένοχοι, μπορεί να μην άρεσε αυτή η υπενθύμιση».
«Ζούμε μία κακιστοκρατία, υπάρχει μια μειοψηφία που κυβερνά τη χώρα, η οποία είναι κοντά στα όρια της διάλυσης. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή. Ως σύμβολο, τα Τέμπη είναι η απόλυτη αποτυχία ... είναι εγκληματικά τεράστια αποτυχία ... σαφέστατα είναι έγκλημα».
Ως εικαστικός, θα ήμουν πολύ χαρούμενος για την απήχηση που είχε, επιτέλεσε το έργο του. Τα έργα είναι «πετυχημένα» όταν απαντάνε στην ψυχή και στην καρδιά.
Αν θέλει κανείς να δει ως σύμβολο την αφαίρεση του έργου, έχει επίσης πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δεν ξέρουμε ποιος το αφαίρεσε, αλλά η καταστροφή του σε κάποιους σίγουρα προσφέρει κάποια ανακούφιση.
Αλλά το μένος μεγαλώνει και αυτό είναι καλό. Ο κόσμος δεν κοιμάται, δεν είναι στη νάρκη που βρίσκεται η πολιτική σκηνή αυτή την στιγμή. Μέσα στην κατατονία υπάρχει και νεύρο, υπάρχει και λογική. Είμαστε ταλαιπωρημένοι, αλλά όχι νεκροί.
Μετά την ανακάλυψη της καταστροφής του έργου, υπήρξαν πολλές ιδέες για το πώς μπορεί να ξαναγίνει το μνημείο, τώρα το θέμα είναι πώς θα μπορέσουμε να το καταφέρουμε αυτό. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να μείνει εκεί και πιο μεγάλο μάλιστα.
Σχολιάζοντας τις προτάσεις να αποκατασταθεί το μνημείο με μέριμνα της Πολιτείας, ο ίδιος σημείωσε ότι το θεωρεί απίθανό, αναφέροντας μάλιστα ότι στο παρελθόν είχε δεχθεί και απειλές και αρνητικά μηνύματα από τοπικούς πολιτικούς παράγοντες. «Το κλίμα είναι αυτό που ξέρουμε όλοι και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε ... εδώ βλέπουμε τους ανακριτές ότι δεν κάνουν τη δουλειά τους».
Ακούστε ολόκληρη την συνέντευξη:
