Ιάσονας Αποστολόπουλος / «Στημένη απ’ το κράτος υπόθεση-μνημείο χυδαιότητας»
Για περισσότερα από έξι χρόνια, φυλακίστηκαν, συκοφαντήθηκαν, απειλήθηκαν, έχασαν χιλιάδες ώρες από τη ζωή τους, διασύρθηκαν στα αδηφάγα ΜΜΕ και έγιναν στόχοι για κάθε ακροδεξιό που έβλεπε στα πρόσωπά τους, «κατασκόπους», «ανθέλληνες που κάνουν κακό στην πατρίδα» σύμφωνα και με το μόνιμο αφήγημα της κυβέρνησης.
Πριν από λίγες ώρες, ήρθε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Βορείου Αιγαίου στη Μυτιλήνη να βάλε τέλος στην επί χρόνια ταλαιπωρία των 16 μελών και εθελοντών ανθρωπιστικών οργανώσεων, που έχουν διασώσει χιλιάδες πρόσφυγες, στις ακτές της Λέσβου, την περίοδο της κορύφωσης της προσφυγικής - μεταναστευτικής κρίσης.
O διασώστης και ακτιβιστής, Ιάσονας Αποστολόπουλος μίλησε Στο Κόκκινο και την Αλέκα Ζουμή για την υπόθεση, την οποία χαρακτήρισε ως μεγαλύτερη δικογραφία ποινικοποίησης αλληλεγγύης στην Ευρώπη και σημείωσε πως θα έπρεπε να διδάσκεται στις σχολές για το που είναι ικανό να φτάσει το κράτος για να στήσει υποθέσεις.
«Είναι μια τεράστια νίκη, γιατί κερδήθηκε η πρώτη φάση της δίκης ποινικοποίησης αλληλεγγύης στην Ευρώπη. Ετσι έχει χαρακτηριστεί από πολλούς διεθνείς οργανισμούς και είναι αντικειμενικά, μιλάμε για 37 κατηγορούμενους από τους οποίους ταυτοποιήθηκαν οι 24 τελικά και οι 5 προφυλακίστηκαν, δηλαδή προφυλάκισαν ανθρώπους για πάνω από τρεις μήνες επειδή έδιναν νερό, κουβέρτες και πρώτες βοήθειες σε πρόσφυγες στις παραλίες, είναι αδιανόητα τα πράγματα που συνέβησαν σε αυτή την υπόθεση. Η απόφαση είναι μια τεράστια δικαίωση γι αυτούς τους ανθρώπους, πρώτα από όλα πρακτικά, με υλικούς όρους για τις ζωές 16 ανθρώπων, κατέπεσαν να πλημμελήματα. Από τους 24 χθες 16 άνθρωποι δικάζονταν για κατασκοπεία και αθωώθηκαν πανηγυρικά, οπότε μετά από έξι χρόνια που αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε ομηρία και είδαν τις ζωές τους να διασύρονται και να καταστρέφονται, επιτέλους δικαιώνονται. Είναι και ένα σημαντικό προηγούμενο ενόψει της δίκης για τα κακουργήματα.
Η χθεσινή απόφαση ουσιαστικά καταστρέφει το κυρίαρχο αφήγημα της κυβέρνησης για τα όσα συμβαίνουν στα νησιά και στα σύνορα της Ευρώπης. Οτι δηλαδή υπάρχουν αυτά τα σκοτεινά δίκτυα, αυτοί οι ανθέλληνες που συνεργάζονται με τους Τούρκους και ΜΚΟ και φέρνουν εδώ παράνομους μετανάστες. Αυτό το αφήγημα χθες γνώρισε όχι απλά μια ήττα αλλά μια συντριπτική ήττα. Το δικαστήριο κοιτούσε έκπληκτο με αυτά που ακούγονταν, δεν υπήρχε όχι στοιχείο, ούτε καν ένδειξη ενοχής αυτών των ανθρώπων. Είναι αδιανόητο πως μπορούν το 2024 με τόσο αίολα, τόσο αστήριχτα κατηγορητήρια, τόσο χυδαία και προκλητικα κατηγορητήρια να καταστρέφουν ανθρώπινες ζωές και να συκοφαντούν ολόκληρο το κίνημα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς απέναντι στους πρόσφυγες. Για μένα είναι ένα ιστορικό μνημείο χυδαιότητας το κατηγορητήριο αυτό και πρέπει να διδάσκεται στις σχολές στο μέλλον για το που είναι ικανό να φτάσει το κράτος για να στήσει υποθέσεις, να φτιάξει ενόχους και αυτή την ακροδεξιά φρενίτιδα. Ακόμη και σήμερα το αφήγημα της κυβέρνησης είναι αυτό, είμαστε σε μια εποχή που απο τη μια έχουμε τη μία καταδίκη του ελληνικού κράτους μετά την άλλη στα διεθνή δικαστήρια και από την άλλη το μόνο που ακούμε από τους κυβερνώντες είναι πως "είναι συκοφαντίες κατά της Ελλάδας από σκοτεινά κέντρα".
Αυτό όσο γραφικό και αν ακούγεται σε εμάς, στην πραγματικότητα καταστρέφει ζωές και είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις 16 εθελοντές, ανθρώπους από όλο τον κόσμο, συνταξιούχους που ήρθαν στη Λέσβο, στο νησί της αλληλεγγύης να δίνουν κουβέρτες, να διώκονται για κατασκοπεία, για διακίνηση, για εγκληματική οργάνωση. Μια διαδικασία από την οποία φυσικά απουσίαζαν οι μάρτυρες κατηγορίας, απουσίαζαν και οι δύο λιμενικοί, δεν ήρθαν ποτέ, από κάθε άποψη είναι μια δίκη παρωδία. Μάρτυρας κατηγορίας ο οποίος συνέβαλε ώστε να στηθεί αυτο το κατηγορητήριο, σε κάθε ερώτηση της έδρας έλεγε "δεν ξέρω, δεν θυμάμαι, δεν απαντώ". Μνημείο χυδαιότητας και βαρβαρότητας αυτή η δίκη, έπρεπε να έχει την δημοσιογραφική κάλυψη από όλον τον κόσμο».