Γιώργος Μπαντής / Βία είναι να ζεις σε μια χώρα που να μην μπορείς να βρεις δικαιοσύνη
«Είναι πραγματικά βίαιο να ζεις σε μια χώρα που να μην μπορείς πραγματικά να βρεις δικαιοσύνη, κλονίζεται η δημοκρατία με αυτό». Με αυτά τα λόγια, ο Γιώργος Μπαντής έστειλε το ισχυρότερο μήνυμα που αφορά την κατάσταση στην οποία βρίσκονται «όμηροι» εδώ και πολλά χρόνια, δεκάδες, εκατοντάδες ποδοσφαιριστές.
Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών – Ποδοσφαιριστριών μίλησε στο Κόκκινο και την Αλέκα Ζουμή, με αφορμή το μήνυμα απελπισίας που δημοσίευσε και αφορούσε πρώην ποδοσφαιριστή του Άρη, στον οποίο η πολιτεία οφείλει ακόμη χρήματα, με τον ίδιο όπως και δεκάδες άλλους συναδέλφους του να βρίσκονται σε απελπισία.
«Την Παρασκευή δέχτηκα ένα τηλέφωνο από τον αναπληρωτή υπουργό Αθλητισμού και κλείσαμε μία συνάντηση για την Παρασκευή (2/2), στη μία το μεσημέρι όπου θα παραβρεθώ εγώ και κάποιοι εκπρόσωποι των 45 ποδοσφαιριστών. Είχαμε ξαναβρεθεί εκεί και με τον Λευτέρη Αυγενάκη, θέλω να πιστεύω ότι τώρα θα είναι μια εντελώς διαφορετική συνάντηση, για να μας ανακοινωθεί η λύση του προβλήματος γιατί αυτή τη στιγμή ως πρόβλημα θεωρείται το ότι δεν εφαρμόζεται ένας νόμος ο οποίος είναι σε ισχύ μέχρι και σήμερα που μιλάμε, είναι ο νόμος 3606 του 2007 τότε που κάποιες ανώνυμες εταιρείες μπήκαν στο άρθρο 44 και για κάποιες η πολιτεία είχε αναλάβει την οφειλή προς τους ποδοσφαιριστές, διότι τότε για να μπορέσει μια ομάδα να μπει στο άρθρο 44, έπρεπε να διακανονίσει το 51% των οφειλών της.
Οι συγκεκριμένες δύο ομάδες για να αγγίξουν αυτό το νούμερο, έπρεπε να βάλουν υπογραφή οι ποδοσφαιριστές. Η πολιτεία τότε επειδή ήθελε αυτές οι ομάδες να συνεχίσουν να υπάρχουν και καλώς ήθελε, αποφάσισε να πάρει στις πλάτες της την συγκεκριμένη οφειλή με ψηφισμένο νόμο, όπου θα αποπλήρωνε τους ποδοσφαιριστές σε τέσσερις ισόποσες δόσεις, πληρώθηκαν από αυτές οι δύο πριν από τα μνημόνια. Ο νόμος όμως δεν καταργήθηκε, είναι σε ισχύ και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν μνημόνια και αυτοί οι 45 ποδοσφαιριστές είναι σε πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση, έχουν πουλήσει σπίτια, η θηλιά τους πνίγει και δυστυχώς έρχονται στο μυαλό τους έρχονται κακές σκέψεις.
Προεκλογικά υπήρξαν θετικές εισηγήσεις για την εκκίνηση της διαδικασίας. Μετά τις εκλογές ακούσαμε κάποιες δικαιολογίες, εγώ το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να συναντηθώ με τον κ. Βρούτση του έθεσα το πρόβλημα, πέρασε μεγάλο διάστημα, αναγκάστηκα να στείλω και νέα επιστολή.
Προεκλογικά τους παρείχαν ελπίδα και έπειτα τους την πήραν πίσω, αυτό έγινε, ουσιαστικά ελπίδα παρείχαν οι αρμόδιοι στα συγκεκριμένα παιδιά και μετά τους την πήραν πίσω. Αν η ψυχική σου υγεία είναι επιβαρυμένη, η κατάσταση τότε επιδεινώνεται, η υπομονή εξαντλήθηκε από αρκετούς με συνέπεια εγώ να εισπράττω όλη αυτή την κατάσταση πάνω μου, δεν την αντέχω, μέχρι ένα σημείο κατανοώ την ευθύνη που έχω αλλά μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι μου γι’ αυτό και δημοσίευσα την συγκεκριμένη συνομιλία για να μην έχει δικαίωμα κανένας μετά να πει ότι δεν γνώριζε και για τη μη εφαρμογή του νόμου και για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται ορισμένοι από αυτούς που είχαν προσληφθεί.
Μιλάμε για το νομοσχέδιο για τη βία στα γήπεδα, η βασική αρχή ενός νόμου δεν είναι η ψήφισή του αλλά η εφαρμογή του, επίσης βία δεν είναι μόνο οι μάχες σώμα με σώμα που βλέπουμε μέσα και έξω από τα γήπεδα, βία είναι και να υπάρχει ένας νόμος και να μην εφαρμόζεται από την πλευρά της πολιτείας, να μη σε πληρώνει η ίδια η πολιτεία, είναι και αυτό βία.
Κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι να ακούσουν τους αθλητές, νομίζω και έχουμε να πούμε πολλά και η εμπειρία μας είναι τέτοια που μπορούμε να βοηθήσουμε την κατάσταση, δυστυχώς όμως βλέπουμε – και η ιστορία το έχει δείξει αυτό τα προηγούμενα χρόνια ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, δεν ακούμε πραγματικά αυτούς που έχουν κάτι να μας πουν. Θα φανεί στην πράξη αν ακούστηκα (σ.σ στην επιτροπή για την συζήτηση του νομοσχεδίου), όταν βλέπεις ότι ένα ποσοστό 80% των ποδοσφαιριστών σε παγκόσμιο επίπεδο, φοβάται για την ασφάλειά του στον εργασιακό του χώρο, αυτό θα πρέπει να μας θορυβήσει όλους. Επιμένω στην εφαρμογή των νόμων.
Αγγίζουν τους 1.500 οι ποδοσφαιριστές που έχουν στα χέρια τους ανεκτέλεστες δικαστικές αποφάσεις δεδουλευμένων χρημάτων».
