Δ. Χατζηχρήστος / «Μέρα χαράς αλλά... μισή χαρά, χαρά δεν είναι»
Ο εμβληματικός ηγέτης της Original 21, Δημήτρης Χατζηχρήστος φιλοξενήθηκε στον 105.5 Στο Κόκκινο και την Αλέκα Ζουμή, ανήμερα των εγκαινίων του νέου γηπέδου της ΑΕΚ και μίλησε για όλα, για την σημερινή ημέρα αλλά και τις επόμενες που θα ακολουθήσουν, για το ποδοσφαιρικό τμήμα που θα μπει στον «Ναό» του αλλά και τα άλλα τμήματα της ΑΕΚ που παρακμάζουν, για το σημαίνει στα αλήθεια «η ΑΕΚ είναι μία» και κατά πόσο ισχύει αυτό στην πράξη.
Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος, ο οποίος δεν προσκλήθηκε από την ΠΑΕ στα εγκαίνια του νέου γηπέδου, έστω κι αν δεν θα έδινε το «παρών» για λόγους υγείας, μίλησε για μια μέρα χαράς, αλλά «μισής χαράς» όπως είπε γιατί «ΑΕΚ δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, δεν είναι μόνο το γήπεδο»…
«Σήμερα είναι μια μέρα αδιαπραγμάτευτης και καθολικής χαράς και ευτυχίας, χαίρεται ο κόσμος, χαμογελάει ο πατέρας και όλα είναι μια χαρά σήμερα, το θέμα είναι τι θα γίνει μετά από κάνα δυο χρόνια γιατί τα πρώτα χρόνια θα κυλήσουν έτσι ευχάριστα και όμορφα σε συνάρτηση βέβαια και με τα καλά αποτελέσματα που ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσουν.
Το γήπεδό μας το λέγανε πάντα ‘Στάδιο ΑΕΚ’, τα ονόματα έπαιζα λίγο ρόλο όσο συμβολικά και καθοριστικά και αν ήταν όπως ο Γκούμας ή ο Μπάρλος. Το γήπεδο ξανάγινε, ενώ δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να ξαναγίνει, η ΑΕΚ θα βρίσκεται εκεί για πάρα πολλά χρόνια και είναι πολύ μεγάλη η συγκίνηση για τον κόσμο που σήμερα έρχεται από πάρα πολλά μέρη της Ελλάδας.
Υπάρχει μια σχολή παλιά στην ΑΕΚ στην οποία ανήκουν λίγοι άνθρωποι βέβαια που τότε ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της ήταν πως ‘μισή χαρά, χαρά δεν είναι’ και το λέω αυτό γιατί πίσω από τη βιτρίνα την αποψινή της καθολικής και αδιαπραγμάτευτης χαράς, υπάρχει μια εικόνα όχι και τόσο ευχάριστη. Θα μου πες μέρα που είναι βρήκα να στα πω, αλλά είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα και η αλήθεια ορισμένες φορές πονάνε.
Δεν μπορούμε να λέμε ‘η ΑΕΚ είναι μία’ και να μην το εννοούμε, να μην το αποδεικνύουμε στην πράξη, να μην το αισθανόμαστε, να το λέμε για εμπορικούς και κοινωνικούς λόγους μόνο. Όταν η ΑΕΚ είναι μία πρέπει να είναι μία και η χαρά. Δεν μπορούμε να έχουμε χαρά στο μπάσκετ και να μην έχουμε στο ποδόσφαιρο, να χουμε στο ποδόσφαιρο και να μην έχουμε στο βόλεϊ. Δεν γίνεται έτσι… Πρέπει να συμβαδίζουν όλα αυτά… Αλλά αυτά είναι ψηλά γράμματα, είναι σχολής με λίγους μαθητές. Τώρα όλα καλά, ο κόσμος χαίρεται, μέχρι να έρθει η πρώτη ή η δεύτερη στραβή γιατί μην ξεχνάς ότι πριν από τρεις μήνες στο ΟΑΚΑ το κλίμα δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. Όχι πριν από τρία χρόνια, πριν από τρεις μήνες.
Το γήπεδο ήταν ανάγκη ζωής, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ματώσει μ αυτή την ιστορία, είναι οικογένειά τους το γήπεδο. Όταν λέμε ‘γυρίσαμε σπίτι’ αυτό εννοούμε. Το σπίτι δεν έφυγε βέβαια, εκεί ήταν πάντα, είτε 19 είτε 21 είτε 39 χρόνια. Το θέμα είναι ότι ο κόσμος υπέφερε πάρα πολύ. Τρέχαμε από δω και από κει, αυτό το ΟΑΚΑ το μισούσαμε όσο τίποτα. Τέλος καλό όλα καλά, γυρίσαμε στο σπίτι, γυρίσαμε εκεί απ’ όπου δεν έπρεπε να ‘χουμε φύγει ποτέ. Και όλοι ξέρουν πως φύγαμε και εκεί πάλι το κράτος έβαλε το χέρι του και έκανε τη ζημιά, και έβγαλε το γηπεδάκι από το φάκελο. Ξέρεις τι γίνεται, έχουμε τσακωθεί γενικά οι Ελληνες και εμείς οι ΑΕΚτσίδες με τη μνήμη. Εχουμε πολύ επιλεκτική μνήμη, ότι θυμόμαστε χαιρόμαστε αλλά ας μην προβληματίζουμε τον κόσμο σήμερα, άσε τον εκεί να είναι καλά και να χαίρεται.
Αναφερόμενος στην επίσκεψή του στο τμήμα του μπάσκετ, είπε: «Δεν ήξερα τι συμβαίνει εκεί και έπειτα έμαθα, δεν υπάρχει καθόλου καλή επαφή του ανθρώπου ο οποίος διαφεντεύει το μπάσκετ με το τμήμα, υπάρχει μία σταδιακή απόσταση, μία επιλεκτική επαφή και αυτό αντανακλά στην ψυχολογία όλων των ανθρώπων που είναι εκεί. Πιστεύω όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές, την τελευταία στιγμή θα βρεθεί μια λύση, και θα μπορέσουμε να δούμε την ‘Βασίλισσα’ ξανά…
Για τις αλλαγές που έχουν υπάρξει στην κερκίδα:
«Οι γενιές αλλάζουν, οι κοινωνίες αλλάζουν, εμείς όταν φτιάξαμε την Οriginal δεν υπήρχε ίντερνετ, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα. Η επαφή μας γινόταν με πρωτόγονα μέσα. Υπήρχαν οπαδοί φιλοξενούμενοι που πλέον δεν υπάρχουν, το ότι δεν υπάρχουν πια είναι μια πληγή, μια πληγή για την οποία ευθύνεται το χαμηλό επίπεδο των οπαδών, δεν μπόρεσαν να το πολεμήσουν συνολικά, έτσι λοιπόν το κράτος προς το παρών τουλάχιστον έχει νικήσει, έχουν σταματήσει οι εκδρομές.Για το εάν θα είναι στα εγκαίνια του νέου γηπέδου:
«Όχι δεν έχω προσκληθεί αλλά το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί είναι αυτό. Είχα και έχω κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν θα μπορούσα να παραβρεθώ έτσι κι αλλιώς. Βλέπω τη λίστα αυτών που έχουν προσκληθεί και χαίρομαι και λυπάμαι, δεν έχει να κάνει με το πώς νιώθω εγώ».Θυμήθηκε αυτούς που λείπουν… «Ο Πλάτωνας ήταν από τα πρώτα παιδιά που χάσαμε τότε, ο Μάκης τώρα τελευταία, πάρα πολύς κόσμος, όχι πούλμαν, αεροπλάνο τσάρτερ γεμίζαμε με αυτούς που έχουνε ‘φύγει’, πολλών διαφορετικών ηλικιών, νοοτροπιών… Η ουσία είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι, αυτά τα παιδιά δεν θα είναι σε αυτό το γήπεδο σήμερα όπως θα λαχταράγανε. Αυτό είναι ότι χειρότερο, όταν το συζητάμε μεταξύ μας, υπάρχει διάχυτη συγκίνηση, και δεν είναι μόνο οι γνωστοί που φύγανε, είναι πάρα πολύς κόσμος.
Για τη μάχη που δίνει στο σοβαρό θέμα της υγείας του: «Δεν είμαι ο μόνος, πολύς κόσμος περνάει τέτοια και στην ΑΕΚ υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα. Το θέμα είναι αυτό που αναφέραμε προηγουμένως, ότι εναλλάσσονται γενιές, άλλες οι γενιές των ΑΕΚτσίδων της δεκαετίας του ’60, άλλες του ’70, άλλα τραγούδια και συνθήματα την δεκαετία του ’80, άλλος τρόπος συμπεριφοράς και αντίληψης την δεκαετία του ’90 και όσο πάει μεταμορφώνεται, αλλάζει, μετουσιώνεται.
Για το εάν κρατούν στην ΑΕΚ τα υγιή στοιχεία: «Προσπαθούσαν, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν ακόμα, πιστεύω να κρατηθούν, όσο γίνεται το συναίσθημα, από αυτό κυρίως πάσχουμε. Δεν ξέρουμε το ‘παρά πέρα’, αυτό είναι το θέμα, η διάρκεια».