Κωστής Παπαϊωάννου / Πρέπει να τελειώσουμε με το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής

«Με το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής μπορούμε να τελειώσουμε, όμως όχι τόσο εύκολα», είπε Στο Κόκκινο και στον Γιώργο Τραπεζιώτη ο πρώην γενικός γραμματέας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρώην πρόεδρος της επιτροπής για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, Κωστής Παπαϊωάννου, με αφορμή την σε αναμονή απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή».
«Ήδη η πρωτόδικη απόφαση ήταν ένα ισχυρότατο πλήγμα σε αυτό το νεοναζιστικό μόρφωμα αφού αναγνωρίστηκε ότι η Χρυσή Αυγή ήταν μία εγκληματική οργάνωση και ότι η ηγετική της ομάδα ήταν διευθυντήριο εγκληματικής οργάνωσης. Αυτό που από χρόνια λέγαμε καλώντας την πολιτεία να αντιδράσει αποτέλεσε τον βασικό πυρήνα εκείνης της δικαστικής απόφασης και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμήσουμε τη σημασία της. Η συγκεκριμένη απόφαση ήταν μία δικαστική απόφαση σύνθετη που αν κάνεις την αποκωδικοποιήσει στα βασικά της σημεία, αναγνωρίζει τη ναζιστική ιδεολογία όχι όπως οι χρυσαυγήτες διατείνονται, ισχυριζόμενοι ότι τάχα καταδικάστηκαν για την ιδεολογία τους αλλά αναγνωρίζοντας τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης ως κίνητρο τέλεσης αυτών των εγκληματικών πράξεων.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό ήταν η πυραμίδα της ιεραρχίας στη ναζιστικού τύπου δομή και η αρχή του αρχηγού πού δείχνει ακριβώς τον επιμερισμό της ευθύνης στο εσωτερικό της οργάνωσης. Το τρίτο ήταν το επιχειρησιακό σκέλος και η λειτουργία αυτής της οργάνωσης πού δείχνει ότι οι εγκληματικές βίαιες πράξεις, δεν ήταν κάποια παρεκτροπή ή κάποια κακιά ώρα από τα μέλη της οργάνωσης, αλλά ότι αποτελούσε ακριβώς οργανικό κομμάτι της Χρυσής Αυγής.
Βεβαίως η ποινική ευθύνη της ηγετικής ομάδας η οποία είχε ένα οργανωμένο σύστημα, ένα μηχανισμό συγκάλυψης των βίαιων πράξεων. Αυτό αναδείχθηκε ανάγλυφα διαβάζοντας κανείς την αλυσίδα των τηλεφωνικών μηνυμάτων και των συνδιαλέξεων το βράδυ της δολοφονίας Φύσσα όπως και την επόμενη Ημέρα. Εκεί φαίνεται επακριβώς πως η δολοφονία Φύσσα έρχεται και ενεργοποιεί τα γρανάζια ενός μηχανισμού, ο οποίος προϋπήρχε και ήταν έτοιμος να χωνέψει και να συγκαλύψει αυτού του είδους εγκληματικές ενέργειες.
Η Χρυσή Αυγή ως οργάνωση ήδη και πριν την έκδοση της δικαστικής απόφασης είχε ουσιαστικά ξεδοντιαστεί και απενεργοποιηθεί. Υπενθυμίζω ότι τα γραφεία της κλείνανε απο την έναρξη της διαδικασίας, όταν άρχισαν τα αλληλοκαρφώματα και όλα αυτά που συμβαίνουν συνήθως σε αυτού του τύπου τις μαφιόζικες οργανώσεις.
Έτσι, η σημερινή μέρα είναι σημαντική γιατί το ιδεολογικό οπλοστάσιο του χρυσαυγητισμού εξακολουθεί να υφίσταται. Μάλιστα στις έρευνες κοινής γνώμης καταγράφεται ένα σεβαστό ποσοστό των συμπολιτών μας που λένε ότι μία καλή «Χρυσή Αυγή» -που δεν θα ξέφευγε σε βίαιες πράξεις- θα ήταν χρήσιμη.
Ο βασικός αξιακός πυρήνας του νεοφασισμού στη χώρα μας, αν αυτός είναι η καθαρότητα της φυλής, βασικά στοιχεία εθνικισμού, ο σεξισμός και η μισαλλοδοξία υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν είτε με την προβολή του lifestyle, με τα τατουάζ στα μπράτσα των στελεχών της «Χρυσής Αυγής» είτε με τους γάμους τους. Αυτό που υπήρχε μέσα στα κεφάλια τους, υπήρχε στα μέσα ενημέρωσης. Για αυτό και όταν είδαν τα μέσα ενημέρωσης, με το αλάθητο εμπορικό τους κριτήριο τη στροφή που έπαιρνε η διαδικασία και ότι πηγαίναμε προς την καταδίκη, δεν είχαν καμία δυσκολία εκείνοι που τους φιλοξενούσαν στα κανάλια, να τους χαρακτηρίζουν νεοναζί όταν μυρίστηκαν ότι έφτανε η καταδίκη.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα κάποιοι από αυτούς τους δημοσιογράφους που εξακολουθούν να ερωτοτροπούν με τις συγκεκριμένες ιδέες και το χειρότερο είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν στο εσωτερικό των θεσμών της Ελληνικής πολιτείας. Όπως διαπιστώσαμε, υπάρχει ένα κομμάτι της Ελληνικής δικαιοσύνης -ήταν οι έξι δικαστές που αποφάσισαν την καταδίκη – όμως υπήρξε και μια εισαγγελέας η οποία πρότεινε την απαλλαγή τους-. Να μην μιλήσουμε για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των σωμάτων ασφαλείας όπου εκεί εξακολουθούμε να έχουμε αδιερεύνητους θύλακες της Χρυσής Αυγής».