Κλειώ Παπαπαντολέων / Ο δεύτερος θάνατος του Ζακ
«Δεν γίνεται, εδώ και τρία χρόνια να εμποδίζεται η απονομή δικαιοσύνης λόγω πανδημίας. Η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει εγκαίρως έτσι ώστε να διασφαλίσει ότι η δίκη θα ξεκινήσει στις 20 Οκτωβρίου, αποκαθιστώντας τη δικαιοσύνη για τον Ζακ και την οικογένεια του. Διαφορετικά δημιουργείται η αίσθηση ότι όλα κουκουλώνονται», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, η συνήγορος πολιτικής αγωγής στη δική του Ζακ Κωστόπουλου, Κλειώ Παπαπαντολέων.
«Σε μία υπόθεση που όχι μόνο εκτελέστηκε σε δημόσια θέα, αλλά όλη η εγκληματική συμπεριφορά είναι καταγεγραμμένη σε βίντεο από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι ντροπή για την αστυνομία, τρία χρόνια μετά να μην ξέρει ποιος έφταιγε. Αυτό σημαίνει ότι η αστυνομία αρνείται πεισματικά να διερευνήσει και να τιμωρήσει τους ενόχους. Αυτό αποτελεί μαύρη σελίδα για το κράτος δικαίου και το επίπεδο προστασίας όλων μας.
Σε όλες τις χώρες η αστυνομία έχει την ίδια συμπεριφορά και πρακτική σε ό,τι αφορά την άσκηση της βίας. Η ελληνική ιδιαιτερότητα όμως είναι η διαχρονική, πεισματική άρνησή της να διερευνήσει και να τιμωρήσει. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση ότι υπάρχει άβατο της αστυνομίας και ότι είναι υπεράνω του νόμου. Δεν γίνεται ο φορέας που έχει την έννομη βία να είναι υπεράνω του νόμου και να εξαιρείται από οποιαδήποτε τιμωρία. Αυτό είναι βαριά προβληματικό για τη Δημοκρατία.
Είμαστε τρία χρόνια μετά από μία ανθρωποκτονία Η πολιτεία έπρεπε να είχε ένα ειδικό ενδιαφέρον για να έχουμε αποκατάσταση της δικαιοσύνης που ενδιαφέρει την κοινωνία Διαφορετικά δημιουργείται η αίσθηση ότι τίποτα δεν γίνεται και ότι όλα τα κουκουλώνουν.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Τζορτζ Φλόιντ δολοφονήθηκε το Μάιο του 2020, εν μέσω πανδημίας και ήδη ο κατηγορούμενος αστυνομικός έχει καταδικαστεί. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει η πολιτεία να έχει προτεραιότητες και να επιδεικνύει ενδιαφέρον σε δίκες που διακυβεύονται μείζονα αγαθά για το πρόσωπο που έχει πεθάνει και για την οικογένειά του.
Ο Ζακ υφίσταται έναν διαρκή δεύτερο θάνατο, γιατί υπάρχει μία εμμονή και μια φασίζουσα λογική να χαρακτηρίζεται ως περιθωριακός. Αυτό καταλήγει στο αφού ήταν τέτοιος, δεν πειράζει και που πέθανε, δεν πειράζει που υπερέβαλαν τα αστυνομικά όργανα και οι δυο πολίτες. Πρόκειται για προϊόν μιας φασίζουσας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, η οποία είναι διαρκής και ξεκινάει από τους δύο ανθρώπους που του επιτίθενται με τόσο βάναυσο τρόπο, συνεχίζεται από τα αστυνομικά όργανα, τα οποία αντί να παρέμβουν στην κατεύθυνση της προστασίας, δένουν έναν λιπόθυμο άνθρωπο που πεθαίνει στα χέρια της. Στη συνέχεια, διάφοροι άνθρωποι στα social media αλλά και δημοσιογράφοι που επιμένουν να αναπαράγουν το αφήγημα περί περιθωριακού, συνεχίζουν τη φασίζουσα αυτή συμπεριφορά.
Το διακύβευμα της δίκης που ξεκινά στις 20 Οκτωβρίου, είναι το δικαστήριο να σταθεί πάνω από τις όποιες προκαταλήψεις και στερεότυπα και να δει αυτό που έχει πραγματικά συμβεί, δίνοντας εγγύηση για την προστασία της ζωής και της ισότητας».