Ιωάννα Στεντούμη / Ο όρος «γυναικοκτονία» κάνει ορατό το φαινόμενο στην κοινωνία και την Εγκληματολογία
«Τώρα έχουμε τα εργαλεία για να δούμε την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, ενώ υπάρχει και ένα κίνημα που βοηθά σ’ αυτό. Τα προηγούμενα χρόνια η γυναικοκτονία δεν καταγραφόταν κι αυτό φαίνεται κι από τους τίτλους όπως ‘έγκλημα πάθους’ κτλ.» ανέφερε μιλώντας Στο Κόκκινο η δικηγόρος Ιωάννα Στεντούμη, η οποία ασχολείται με υποθέσεις έμφυλης βίας.
Στην Τζούλυ Τσίγκα εξήγησε πως «ο νομικός όρος ‘γυναικοκτονία’ καταγράφεται πρώτη φορά το 1801. Από το 1976 μπήκε και στην εγκληματολογία. Ακόμα και η Eurostat ορίζει ως υποχρέωση την καταγραφή των γυναικοκτονιών. Η νομική κατοχύρωση του όρου στον Ποινικό μας Κώδικα μπορεί να μην λύσει από μόνη της το πρόβλημα, αλλά θα ωφελήσει. Θα κάνει ορατό ένα φαινόμενο κοινωνικό και εγκληματολογικό».
Η δικηγόρος εξήγησε πως «θα υπάρξει ένα ελάχιστο όριο ποινής για το συγκεκριμένο έγκλημα» παραπέμποντας σε όσα είχε δηλώσει προκλητικά στην τηλεόραση ο αστυνομικός Σταύρος Μπαλάσκας με αφορμή την δολοφονία της Κάρολαϊν από τον σύζυγό της.
Η Ιωάννα Στεντούμη με εμπειρία στις υποθέσεις έμφυλης βίας, επισήμανε ότι το πρόβλημα πηγάζει και από το έλλειμμα Παιδείας. «Το παιδί, ο έφηβος, ό,τι μάθει θα το μάθει από τον περίγυρο μέσω πορνογραφίας και μάλιστα κακοποιητικής πορνογραφίας όπως βλέπουμε τελευταία στα σχολεία. Επίσης υπάρχει έλλειμμα από φορείς. Είναι ανεπαρκείς οι δομές όπου θα μπορούσε κάθε γυναίκα να απευθυνθεί. Δεν υπάρχει καν ψυχολόγος στα Αστυνομικά Τμήματα για το θύμα βιασμού που πάει να καταθέσει».
Ωστόσο υπάρχει και μια τρίτη παράμετρος, που αφορά τη διεκδίκηση ισότητας μέσα στην καθημερινότητα της σχέσης, της οικογένειας κτλ, από τις γυναίκες, σημείωσε, και αυτό φαίνεται να προκαλεί τη βίαιη αντίδραση σε βάρος τους.
«Όσο πιο πολύ διεκδικούν οι γυναίκες, τόσο πιο δύσκολο είναι γι’ αυτόν, που έχει μάθει να ασκεί εξουσία, να αποδεχτεί την αμφισβήτησή του» εξηγεί, η Ιωάννα Στεντούμη.