Γιάννης Μαντζουράνης / Μοναδικός στόχος της κυβέρνησης η αμαύρωση των πολιτικών της αντιπάλων
Για πολλαπλά «χαστούκια» προς τη ΝΔ, έκανε λόγω ο συνήγορος υπεράσπισης του Νίκου Παππά, Γιάννης Μαντζουράνης σχολιάζοντας Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη το πόρισμα της προανακριτικής επιτροπής που παραπέμπει τον πρώην υπουργό στο Δικαστικό Συμβούλιο, για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος.
Ο κ Μαντζουράνης τόνισε ότι αποδείχθηκε πανηγυρικά ότι η όλη διαδικασία ήταν ένα μεγάλο φιάσκο και πως μοναδικός στόχος της δίωξης κατά του κ Παππά, ήταν η αμαύρωση της εικόνας του πολιτικού αντιπάλου της κυβέρνησης κι όχι η αλήθεια.
«Πόνταραν σε κουτσά άλογα και βρέθηκαν πολλαπλώς εκτεθειμένοι. Ο βασικός μάρτυρας κ Τόμπρας, ο διαπραγματευτής του κ Καλογρίτσα, ο οποίος είναι ο «θεμέλιος λίθος» της κατηγορίας προς τον κ Παππά, , προσκόμισε στην επιτροπή ιδιόχειρο έγγραφο το οποίο υπογράφουν οι κ Καλογρίτσας, Χούρι και Τόμπρας, σύμφωνα με το οποίο αναγνωρίζεται το χρέος 3 εκατομμυρίων ευρώ στον κ Χούρι από τον κ Καλογρίτσα. Αυτό σημαίνει ότι τα τρία εκατομμύρια ευρώ θα επιστραφούν και άρα είναι χρέος και όχι δώρο, καθώς μόνο το χρέος επιστρέφεται.
Το δεύτερο ράπισμα προς τη Νέα Δημοκρατία ήταν το έγγραφο που κατέθεσε μετά από αίτημα της επιτροπής, ο κ Στουρνάρας. Με το έγγραφο αυτό, αποδεικνύεται από την Τράπεζα της Ελλάδας ότι ελέγχθηκε η πορεία και η ροή του χρήματος, από την ώρα που εισήλθε στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
Ο κ Μαντζουράνης τόνισε ότι με το έγγραφό που προσκόμισε ο κ Στουρνάρας στην επιτροπή, κατέρριψε τον ισχυρισμό ότι τα χρήματα αυτά κατευθύνθηκαν προς την εφημερίδα Documento και στον Κώστα Βαξεβάνη.
«Παρότι επισήμως η Τράπεζα της Ελλάδας λέει ότι από τα τρία εκατομμύρια, δεν πήρε ούτε μια δεκάρα ο κ Βαξεβάνης, παραπέμπεται στον εισαγγελέα για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους και για να έχουν να γράφουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ότι ελέγχεται το Documento και παραπέμπεται ο Παππάς. Τα συγκεκριμένα μέσα όμως, δεν αναφέρουν πουθενά ότι η περί δωροδοκίας κατηγορία, όχι μόνο δεν τεκμαίρεται και δεν στοιχειοθετείται, αλλά δεν υπήρχαν καν, επαρκείς ενδείξεις.
Είναι πρωτοφανές. Σε όλες τις υποθέσεις που έφτασαν στο Ειδικό Δικαστήριο από το 1866 και μετά, ποτέ δεν έχει δεχθεί κυβερνητική πλειοψηφία να μην ασκήσει δίωξη για έγκλημα για το οποίο πρότεινε η ίδια την άσκηση ποινικής δίωξης. Πρόκειται για το απόλυτο φιάσκο, μόνο και μόνο για να τροφοδοτηθούν πρωτοσέλιδα με τοξικούς και ψευδεπίγραφους τίτλους κατά πολιτικού τους αντιπάλου.
Ο «Αστραχάν» όμως ήταν μουλάρι, όπως έλεγε στην ταινία του Βέγγου και δεν τους βγήκε. Αυτό που αποδεικνύεται για άλλη μια φορά είναι ότι όταν η πολιτική εισέρχεται στην αίθουσα του δικαστηρίου, τότε η δικαιοσύνη εξέρχεται. Γι’ αυτό επείγει η αλλαγή του τρόπου απόδοσης ευθυνών στους υπουργούς για ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα».
