Ιφιγένεια Καμτσίδου / Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη προσκρούει στο Σύνταγμα
«Οι διατάξεις του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα και με θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου όπως ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, το σύμφωνο για τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα του ΟΗΕ και η Χάρτα των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, η καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Ιφιγένεια Καμτσίδου.
«Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, πέρα από τον Αρμαγεδδώνα των αντιφατικών ρυθμίσεων που προκύπτουν με το Σύνταγμα, επιφέρει ένα ισχυρότατο πλήγμα στο δικαίωμα στην εργασία. Δεν θίγει μόνο τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά και το δικαίωμα εύρεσης εργασίας.
Το κράτος οφείλει να μεριμνά ώστε να υπάρχουν συνθήκες πλήρους απασχόλησης έτσι ώστε όλος ο πληθυσμός να εξασφαλίζει τη ζωή του με αξιοπρέπεια. Όταν ελαστικοποιούνται όμως οι σχέσεις εργασίας μέσω της φτηνής και εκμεταλλευτικής υπεραπασχόλησης των ίδιων εργαζομένων, παρέχει τη δυνατότητα στους εργοδότες να μην προσλαμβάνουν άλλους εργαζόμενους, περιορίζοντας με τον τρόπο αυτό και τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας.
Πρόκειται για θεμελιώδη δικαιώματα τα οποία όπως και τα κοινωνικά, προστατεύονται από τα δικαστήρια και το Σύνταγμα. Γι’ αυτό το λόγο υπάρχει και η επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη στο Στρασβούργο, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο έλεγχος προστασίας στα κράτη αυτών των δικαιωμάτων».
Η κ Καμτσίδου σημείωσε ότι τα ζητήματα της αντισυνταγματικότητας θα ελεγχθούν από το δικαστήριο. Το πρόβλημα όμως όπως είπε, είναι «ότι για να φτάσει μια υπόθεση στα δικαστήρια, θα πρέπει να απολυθεί κάποιος, να αναγκαστεί να εργάζεται πέραν του νόμιμου οκταώρου και των προβλεπόμενων μέχρι σήμερα υπερωριών, ώστε να ανοίξει μία παρακαταθήκη και να φτάσουμε όχι μόνο στο Πρωτοδικείο αλλά και στον Άρειο Πάγο, που σημαίνει χρόνο και χρήμα.
Στο μεν ευρωπαϊκό δικαστήριο που προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα μπορεί κανείς να προσφύγει αν εξαντληθούν όλα τα ένδικα μέσα στο εσωτερικό. Αντίστοιχα, προσφυγή μπορεί να γίνει σε συλλογικό επίπεδο για τα κοινωνικά δικαιώματα στην Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Η Επιτροπή, αν και δεν είναι δικαστήριο, εκδίδει αποφάσεις που δεσμεύουν τα κράτη και σε αυτήν μπορούν να προσφύγουν η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ όπως το έχουν κάνει με αφορμή εφαρμοζόμενους μνημονιακούς νόμους».
Οπισθοδρόμηση πριν το 1920
«Η ρύθμιση του νομοσχεδίου η οποία αφορά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, θίγει τον ιδιωτικό βίο γιατί στην ουσία καταλύει τη δυνατότητα συμφιλίωσης, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής. Η κυβέρνηση με την εξόχως παραπλανητική φιλολογία που αναπτύσσει, μας λέει ότι δίνει τη δυνατότητα στον εργαζόμενο με την ελαστική εργασία, να βλέπει τα παιδιά του και να μένει στο σπίτι του, κάτι που είναι απολύτως αναληθές, γιατί η ελαστική εργασία επιβάλλει, ο εργαζόμενος να είναι on call.
Πρόκειται για οπισθοδρόμηση και για ρυθμίσεις που μας επιστρέφουν πριν το 1920, όταν θεσπίστηκε ο νόμος του Αλέξανδρου Σβώλου, που ρύθμιζε τις εργασιακές σχέσεις.Ο συγκεκριμένος νόμος ίσχυσε με βελτιωτικές αλλαγές του, μέχρι τα μνημόνια. Τώρα με την εκ βάθρων αναμόρφωση των κλάδων του δικαίου, επιστρέφουμε πριν από το 1920».