Εκείνο που εισηγούνται οι Ζοζέφ Αντράς και Καουτάρ Αρσί δεν είναι άλλο παρά η καλλιέργεια μιας τέχνης «στρατευμένης» στον άνθρωπο

Το βιβλίο του Ευκλείδη Τσακαλώτου είναι μια πολιτική ανάλυση, που εμπεριέχει ένα πολιτικό πρόταγμα

Ό,τι αποκαλεί ο Heidegger συνομιλία είναι κατ’ ουσίαν μια ομολογία, ή πολύ περισσότερο μια απολαμβάνουσα θεώρηση, ένα αυτοτελές όλον

Η παράσταση Άβυσσος είναι μία προσπάθεια να αποδοθεί το δυστοπικό μέλλον της ανθρωπότητας που ζει σε έναν κατεστραμμένο οικολογικά πλανήτη

Η «Σαπφώ», μαζί με το «Ελληνικό καράβι» είναι τα δύο σημαντικότερα έμμετρα ποιήματα του όψιμου –ιταλικού− Σολωμού

Η μελέτη του ιστορικού Δ. Μπαχάρα εστιάζει στη συμμετοχή της προυχοντικής τάξης στην Ελληνική Επανάσταση, επιδιώκοντας να ανατρέψει τα στερεότυπα

Το βιβλίο του Στρατή Μπουρνάζου φωτίζει πτυχές του Congress for Cultural Freedom, οργανισμού που αποτέλεσε σημαντική συνιστώσα του Πολιτισμικού Ψυχρού Πολέμου

Φρίξος Τζιόβας: σταθερή παρουσία στις κινήσεις και τις δυναμικές των διανοούμενων των Ιωαννίνων, από τον 20ό αιώνα μέχρι σήμερα

Ο γραφή του Ολλανδού ποιητή Joost Baars είναι αποδομιστική· τον ρυθμιστικό παράγοντα συνιστά η ντεριντιανή différance

Ο Heidegger πιστεύει ότι «τα ποιήματα μοιάζουν σαν ένα κλειστό σεντούκι χωρίς ταμπέλα, όπου μέσα του φυλάσσονται όλα όσα έγιναν ποίημα»