Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Νταβός, το ελβετικό θέρετρο του σκι μετατρέπεται σε μια θάλασσα επιχειρηματικού και εθνικού μάρκετινγκ. Σε μια βόλτα από τον κεντρικό πεζόδρομο θα περάσει κανείς μπροστά από τις βιτρίνες της Τράπεζας της Αμερικής, του Meta, του Οίκου της Ινδονησίας και του Ινδικού Σαλονιού για να αναφέρουμε μερικές.
Φέτος όμως υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Ο Οίκος της Ρωσίας, που άλλοτε φιλοξενούσε την επιχειρηματική και πολιτική ελίτ της χώρας, έχει πια μετατραπεί στον Οίκο των Εγκλημάτων Πολέμου της Ρωσίας - τον οποίο έχουν αναλάβει Ουκρανοί για να δείξουν τις αποτρόπαιες επιπτώσεις της εισβολής στη χώρα τους.
Το πρωί της Δευτέρας η Οξάνα Κιρσάνοβα, γιατρός που εγκατέλειψε προσφάτως τη Μαριούπολη, έδωσε μια συγκλονιστική μαρτυρία τής φρίκης τού να προσπαθείς να σώσεις τραυματίες και ετοιμοθάνατους τη στιγμή που η πόλη βομβαρδιζόταν ανελέητα από τη Ρωσία.
Δεν είναι κάτι που συνηθίζει να ακούει κανείς στο Νταβός. Ήταν όμως και κάτι πολύ περισσότερο από απλή παραφωνία στην επιχειρηματική γιορτή. Ο πόλεμος μετέβαλε θεμελιακά όχι μόνο την ατμόσφαιρα αλλά και την ουσία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Για τριάντα χρόνια, από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μέχρι την αρχή της πανδημίας, οι γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις περνούσαν σε δεύτερη μοίρα απέναντι στην παγκοσμιοποίηση - και πουθενά αλλού αυτό δεν γινόταν τόσο προφανές όσο εδώ. Το ανεπίσημο σλόγκαν του Νταβός ήταν «Κάνε λεφτά, όχι πόλεμο».
Οι χρηματιστές και διευθύνοντες σύμβουλοι που κατακλύζουν τα ξενοδοχεία έγιναν γνωστοί ως «κυρίαρχοι του σύμπαντος». Πολιτικοί ηγέτες -ανάμεσά τους οι Σι Τζινπίνγκ, Ναρέντρα Μόντι και Βλαντίμιρ Πούτιν- έφταναν στο Νταβός για να συναντήσουν τους συμμετέχοντες δισεκατομμυριούχους.
Τώρα κουμάντο κάνουν και πάλι οι πολιτικοί και οι στρατηγοί - και οι επιχειρηματίες που υπέθεταν εδώ και δεκαετίες πως ολόκληρος ο κόσμος είναι μια πιθανή αγορά μοιάζουν πλέον αποπροσανατολισμένοι.
Για το κοινό του Νταβός οι συνέπειες της σύγκρουσης είναι άμεσες αλλά και μακροπρόθεσμες. Η αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης έχει ένα κρίσιμο οικονομικό συστατικό - και παραμένει ασαφές ποια πλευρά έχει το πάνω χέρι.
Ενα από τα αφεντικά της ενεργειακής βιομηχανίας προβλέπει ότι τέτοια εποχή σε έναν χρόνο η Ε.Ε. θα έχει μειώσει επιτυχώς την εξάρτησή της από το ρωσικό πετρέλαιο - καταφέρνοντας ένα καταστροφικό πλήγμα στα έσοδα της Ρωσίας, που ακόμη και σήμερα κερδίζει 1 δισεκατομμύριο δολάρια την ημέρα από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι δυτικές οικονομίες όμως θα μπορούσαν σύντομα να βρεθούν κάτω από πολιτικά αφόρητες πιέσεις εάν οι αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων και της ενέργειας φτάσουν σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα το ερχόμενο φθινόπωρο.
Οι οικονομικές συνέπειες της σύγκρουσης για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, βαριά εξαρτημένο από τη Ρωσία και την Ουκρανία για τα σιτηρά, μοιάζουν ακόμη πιο καταστροφικές. Ο Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, εκτελεστικός διευθυντής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος, είπε σε ένα πάνελ ότι «θα έχουμε λιμούς» εάν το ουκρανικό λιμάνι της Οδησσού δεν ανοίξει μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Υποστήριξε μάλιστα πως οι επιπτώσεις των ελλείψεων τροφίμων γίνονται ήδη αισθητές με την πολιτική αναταραχή που παρατηρείται σε χώρες όπως η Σρι Λάνκα και το Περού.
Το κοινό του Νταβός ανησυχεί επίσης όλο και περισσότερο η ιδέα ότι η οικονομική απομόνωση της Ρωσίας ίσως να μην είναι προσωρινή. Ένας σημαντικός παράγοντας των χρηματαγορών παρατήρησε ότι το αμερικανικό Κογκρέσο εξετάζει σήμερα εκατοντάδες πιθανά μέτρα για να περιορίσει τις οικονομικές σχέσεις με την Κίνα.
Και ενδεχομένως να μην χρειάζεται μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν για να πυροδοτήσει αυτά τα μέτρα. Με δεδομένη τη διακομματική αντιπαλότητα προς το Πεκίνο, ακόμη και μια κινεζική απόφαση για την αγορά ρωσικού πετρελαίου -ή η προσπάθεια ενίσχυσης της Μόσχας με άλλα μέσα- θα μπορούσε να αποδειχθεί αρκετή για την επιβολή δευτερευόντων αμερικανικών κυρώσεων.
Πίσω από όλα αυτά ελλοχεύει το ερώτημα αν η Αμερική κινδυνεύει να υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις της. Όσοι ενδιαφέρονται κυρίως για τα δεινά της Ουκρανίας υποστηρίζουν ένθερμα την κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων. Ορισμένοι επιχειρηματίες, ωστόσο, προβληματίζονται για τη νομική βάση τέτοιων ενεργειών εκφράζοντας την ανησυχία ότι η Δύση βλάπτει τη φήμη που έχει για τον σεβασμό των κανόνων και της ιδιοκτησίας.
Ένας χρηματιστής επισημαίνει ότι χώρες και επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο διερωτώνται σήμερα αν θα μπορούσαν κάποια μέρα να αποτελέσουν στόχο αμερικανικών κυρώσεων ή παγώματος περιουσιακών στοιχείων. Και παρατηρεί ότι υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για την απεξάρτηση από περιουσιακά στοιχεία προσδεδεμένα στο δολάριο.
Η αποτελεσματικότητα ή μη των δυτικών κυρώσεων θα δοκιμάσει τη φύση της αναδυόμενης παγκόσμιας τάξης. Αν η ρωσική οικονομία συντριβεί και απομονωθεί, το μήνυμα θα είναι ότι ακόμη ζούμε σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από τις ΗΠΑ. Αν όμως η Ρωσία του Πούτιν επιβιώσει, τότε και άλλες χώρες θα αρχίσουν να παίρνουν αποστάσεις από την Αμερική, με πιθανό αποτέλεσμα να προκύψει ένα εντελώς διαφορετικό σενάριο.
