Το μόνο που δεν είπε ίσως ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη, παρουσιάζοντας κλασικά μια δική του διαστρεβλωτική οπτική των πραγμάτων, είναι ότι η κυβέρνησή του είναι αυτή που τελικά υποκινεί τους αγρότες σε κινητοποιήσεις, δικαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον κ. Αυγενάκη. Για το καλό τους και το καλό της χώρας…
«Είναι ένα μέσο πίεσης και δικό μου» είπε με αυτοπεποίθηση ο κ. Μητσοτάκης όταν ρωτήθηκε για την κάθοδο των τρακτέρ στην Αθήνα, εξηγώντας ότι το αγροτικό συλλαλητήριο θα αποτελέσει για τον ίδιο όπλο στη διαπραγμάτευσή του στις Βρυξέλλες για κάποιες προσαρμογές στην Κοινή Αγροτική Πολιτική. Στην πορεία χάλασε λίγο το ευφάνταστο αφήγημα, λέγοντας ότι η κυβέρνησή του θέλει τους κτηνοτρόφους να είναι μαζί με τα ζώα τους…
Αυτό που παρέλειψε, βεβαίως, να πει μέσω της ίδιας συνέντευξης, που προφανέστατα απευθυνόταν σε πολίτες μιας άλλης μακρινής χώρας, είναι για ποιους λόγους δεν κατάφερε να πείσει έναν από τους μεγαλύτερους θεσμούς της Ευρώπης, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πως η Ελλάδα επί της δικής του διακυβέρνησης δεν παραβιάζει τις θεμελιώδεις αρχές ενός Κράτους Δικαίου. Ο κ. Μητσοτάκης κατέφυγε για ακόμη μια φορά στις θεωρίες περί λαϊκιστών και συκοφαντών, αδυνατώντας να εξηγήσει πώς 330 ευρωβουλευτές από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη παρασύρθηκαν από τον «λαϊκισμό» των πολιτικών του αντιπάλων για να καταδικάσουν τη χώρα μας, δηλαδή την κυβέρνησή του, για αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
Ενδεχομένως ο πρωθυπουργός δείχνει με τη στάση του πόσο υποτιμά ακόμη και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς όταν αρνούνται να ωραιοποιήσουν την Πολιτεία του. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχουν προφανώς μεγαλύτερη βαρύτητα η είδηση πως ο Economist «αναβάθμισε» την Ελλάδα με τα δικά του κριτήρια σε καλύτερη δημοκρατική βαθμίδα και το γεγονός ότι η ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε αλαζονικά και χωρίς καμία δικαιοδοσία ότι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν την αφορά. Προφανώς και ξεχνά ότι πριν από έναν χρόνο στην έκθεσή του για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και το State Department προχώρησε σε καταγγελίες για το Μεταναστευτικό, τις υποκλοπές, την ελευθερία έκφρασης και τα εργασιακά δικαιώματα. Όπως και να ’χει, η απάντηση δόθηκε χθες στην καρδιά της Αθήνας, στο Σύνταγμα.
