Μια ανένταχτη, ασυμβίβαστη, αυθεντική καλλιτέχνις, που πέρασε σαν διάττοντας αστέρας από την εγχώρια σκηνή του τραγουδιού, του κινηματογράφου και του θεάτρου, η Σωτηρία Λεονάρδου, αποχαιρέτησε τη ζωή μετά από μια σπάνια ασθένεια που είχε παραλύσει το σώμα της και την κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ακινητοποιημένη στο κρεβάτι. Πρωταγωνίστρια στο "Ρεμπέτικο" του Κώστα Φέρρη, αλλά και σεναριογράφος από κοινού με τον σκηνοθέτη αυτής της εμβληματικής και βραβευμένης ταινίας, η Λεονάρδου συνεργάστηκε τη δεκαετία του ’80 με τον Νικόλα Άσιμο, με τον οποίο και γνωρίζονταν από την Πλάκα του '70, τραγουδώντας μαζί τραγούδια του συνθέτη. Έπαιξε επίσης στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ακροπόλ», ενώ ήταν σεναριογράφος του «An African Tale» και δημιουργός της θεατρικής σκηνής «Cyber Scene».
Υπήρξε συγγραφέας βιβλίου, είχε συμμετάσχει σε συναυλίες με την ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη, είχε ερμηνεύσει το «Βελούδινο υπόγειο της Γιώτας Γιάννα» των Γιώργου Χρονά - Αντώνη Μποσκοΐτη, στον οποίο και είχε δηλώσει μεταξύ άλλων πως «ο καλλιτέχνης δεν είναι για τον ανώδυνο δρόμο, πρέπει να συμμετέχει στη ζωή, στον πόνο, στην αγωνία της και την ελπίδα της, ψάχνοντας καινούργια δρομάκια».
Γεννημένη στην Αθήνα, σπούδασε μουσική, θέατρο και χορό, ενώ υπήρξε μαθήτρια του Γιέρζι Γκροτόφσκι και παρακολούθησε σεμινάρια ινδικού θεάτρου Κατάκαλι στην Ινδία και αφρικάνικη τελετουργική μαγεία στο θέατρο στη Ζιμπάμπουε, όπου έζησε τέσσερα χρόνια. Είχε συνεργαστεί επίσης μεταξύ άλλων, με τους Βαγγέλη Φάμπα, Βασίλη Γισδάκη, Στέλιο Μποτωνάκη κ.ά.
Το βράδυ του Σαββάτου, όταν μαθεύτηκε ο ξαφνικός θάνατός της, ηθοποιοί σε θέατρα της Αθήνας τραγούδησαν μετά το τέλος των παραστάσεων αποσπάσματα από επιτυχίες της Σωτηρίας Λεονάρδου τιμώντας τη μνήμη της.
Συλλυπητήρια μηνύματα για τον θάνατό της απέστειλαν μεταξύ άλλων η υπουργός Πολιτισμού και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
