Δεν θέλουμε δικαστικούς λειτουργούς απαθείς και ασυγκίνητους, αλλά δεν πρέπει να υπάρχουν υπόνοιες μεροληψίας, όπως και βολές και συλλήβδην αμφισβήτηση του ρόλου του δικηγόρου στην λειτουργία της Δικαιοσύνης, τόνισε ο Α’ αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Βασίλης Παπαστεργίου μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Ξυδάκη, σχολιάζοντας όσα προκάλεσε η τοποθέτηση της εισαγγελέα στην υπόθεση της δολοφονίας Τοπαλούδη.
Η πρόταση της εισαγγελέα Αριστοτέλειας Δόγκα φαίνεται ότι συγκίνησε αυθεντικά μεγάλο μέρος των πολιτών, γιατί άγγιξε το θέμα της έμφυλης βίας και των διαστάσεών του. Και υπάρχει τόσο δίκαιη κριτική όσο και άδικη κριτική στο προσωπό της, είπε ο κ. Παπαστεργίου.
Είναι άδικη η κριτική, σημείωσε, για το ότι υπήρξε συναίσθημα στην τοποθέτηση. Εγώ δεν θέλω έναν δικαστικό λειτουργό απαθή απέναντι σε κοινωνικούς προβληματισμούς, ασυγκίνητο σε υποθέσεις με βαρύ συναισθηματικό φορτίο. Οι γυναικοκτονίες και η έμφυλη βία είναι κεντρικό ζήτημα στην ελληνική κοινωνία. Η «γυναικοκτονία» δεν υπάρχει ως όρος στον Ποινικό Κώδικα, αλλά είναι και κοινωνιολογική και εγκλημολογική κατηγορία σημαντική, είναι δεδομένο ότι η έμφυλη βία στρέφεται σε συντριπτικό ποσοστό κατά των γυναικών.
Υπάρχει όμως και δίκαιη κριτική για την εισαγγελική πρόταση, συνέχισε ο ίδιος, επειδή μπορούν να υπάρξουν υπόνοιες μεροληψίας κατά την άσκηση των καθηκόντων. Οι αναφορές ότι «είχε ήδη διαμορφώσει γνώμη πριν δει την δικογραφία» και ότι «επιθυμούσε να της χρεωθεί η συγκεκριμένη δικογραφία» ήταν αχρείαστες, έπρεπε να λείπουν. Έπρεπε να λείπουν επίσης οι χειρονομίες ιδιαίτερης αβρότητας με τον πατέρα του θύματος. Είναι παράγων της δίκης ο πατέρας του θύματος, είναι πολιτικώς ενάγων. Δεν είναι λογικό να δέχεσαι χειρονομίες αβρότητας με παράγοντα της δίκης και να τις διαχέεις και στα κοινωνικά δίκτυα, όσο εκκρεμεί η δίκη. Δεν ήταν σωστή η στάση της εισαγγελέα.
Το δεύτερο ζήτημα που έθεσε ο Δικηγορικός Σύλλογος, εν μέρει ορθά, εν μέρει λαθεμένα, συνέχισε ο κ. Παπαστεργίου, αφορά τις αναφορές της εισαγγελέα για τους συνηγόρους υπεράσπισης. Η κα εισαγγελέας είπε ότι κατά την γνώμη της -έστω οι συγκεκριμένοι- συνήγοροι υπεράσπισης δεν είναι «συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης». Το αν είναι κανείς «συλλειτουργός της Δικαιοσύνης» το ορίζει ο νόμος, ο Κώδικας. Μπορεί να μην συμφωνεί κανείς με τον τρόπο που επέλεξαν -και είναι αυτεπαγγέλτως ορισμένοι, δεν τους επέλεξαν οι οικογένειες αλλά το δικονομικό μας σύστημα- αλλά δεν είναι θέμα της κας εισαγγελέα το αν είναι «συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης». Τι λέει μία απόφαση ότι «δικηγόροι συσκοτίζουν τα πράγματα» και «δεν είναι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης» για άλλες υποθέσεις, όπως π.χ. της Ηριάννας και του Περικλή που υπήρχε «βεβαιότητα» της ΕΛΑΣ για την ενοχή και επήλθε η φυλάκιση, όπου ήταν κομβικός ο ρόλος των συνηγόρων στην αθώωση; Δεν μπορεί να αμφισβητείται συλλήβδην ο ρόλος τους.
Τόνισε ωστόσο ότι έπραξε πολύ κακώς ο πρόεδρος του ΔΣΑ μπαίνοντας στην αίθουσα για να παρέμβει σε μία πολύ οριακή στιγμή της διαδικασίας. Μία τέτοιου τύπου παρέμβαση, για την οποία δεν υπήρχε απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, δείχνει έλλειψη ενσυναίσθησης, όταν δικάζεται υπόθεση ακραίας έμφυλης φονικής βίας. Στο ακροατήριο ήταν οι συγγενείς, οι φίλοι του θύματος. Ήταν έλλειψη ιεράρχησης του τι είναι σημαντικό και τι λιγότερο σημαντικό...
Στην αρχή της συνέντευξης ο κ. Παπαστεργίου αναφέρθηκε επίσης στο ότι «είναι προφανές ότι η κυβερνητική παρέμβαση ήταν εντελώς άσχετη» και δεν είχε κανένα λόγο ο υφυπουργός (μη εκλεγμένος και αναρμόδιος) να εκφράσει γνώμη κατά της εισαγγελέα με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο και υποτιμητικές εκφράσεις. Διεκδικούμε το δικαίωμα να ασκούμε κριτική στη Δικαιοσύνη, αλλά όταν γίνεται από κυβερνητικό αξιωματούχο, οφείλει είτε να είναι πάρα πολύ προσεκτική και να αποφεύγεται πλήρως. Τέτοιες παρεμβάσεις από κυβερνητικά στελέχη, με βάση τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, δύνανται να θεωρηθούν και ως παρέμβαση στη δίκη.
