Τραγούδια της αθωότητας διατείνονται ότι κυκλοφόρησαν οι U2 μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Apple. Ο τίτλος είναι μια εκ των προτέρων αποδοχή της νέας κατάστασης στη δισκογραφία, όπου το ηχογράφημα αποτελεί απλώς αφορμή για τον προσπορισμό από τις συναυλίες; Ή απλώς η εκ των προτέρων αποδοχή μιας ήττας; Η επίκληση της αθωότητας είναι πάντως καταφύγιο όταν αναμένεις να δεχτείς πλήγμα στην υπόληψή σου.
Οι U2 είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου στερεώματος - σιγά το νέο. Ακούγοντας όμως προσεκτικά το τελευταίο δημιούργημά τους, πέντε χρόνια μετά τον προηγούμενο, αντιλαμβάνεσαι ότι η απολύτως επιτυχημένη επιλογή προώθησης του υλικού μάλλον επιχειρεί να καλύψει τις αδυναμίες του. Με άλλα λόγια, τα 33 εκατομμύρια άνθρωποι που έσπευσαν να κατεβάσουν το άλμπουμ μετρούν περισσότερο γι' αυτούς από το να φτιάξουν ένα αξιοσέβαστο σύνολο. Κάποτε λέγαμε ότι οι Coldplay προσπαθούν να ακουστούν σαν τους U2. Τώρα εύκολα μπορούμε να πούμε το αντίθετο. Οι Bono & Co προσπαθούν να προλάβουν τις εξελίξεις με μερικά συμπαθητικά και πολλά αδιάφορα τραγούδια. Μην ψάχνετε για σπιρτάδα, ευρήματα και πειράματα. Το μόνο που σώζει τον δίσκο από τις συνεχείς μεταπτώσεις στην παραγωγή (απότοκο των τεσσάρων διαφορετικών ανθρώπων που κάθισαν στην κονσόλα) είναι το τελευταίο "The Troubles" και συγκεκριμένα η Lykke Li. Μια τεράστια μπάντα εκλιπαρεί τη νεαρ'η alt-pop κοπέλα να πάρει λίγη από τη λάμψη της...
Νίκος Σβέρκος
