Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στο μήνυμα που έστειλε στην ημερίδα, αναφέρθηκε κυρίως στη συμμετοχή της σε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της αδήλωτης και της απλήρωτης εργασίας των γυναικών.
«...Αυτές τις μέρες, χρειάστηκε να βρεθώ στη Βουλγαρία για συμμετοχή σε πρωτοβουλίες που, δυστυχώς, ασχολούνται με τα ίδια και χειρότερα προβλήματα για τις εργαζόμενες γυναίκες. Η ανεργία, η επισφαλής και αδήλωτη εργασία, η κατάργηση νόμων που πρόσφεραν στους εργαζόμενους μιαν ελάχιστη προστασία, και στη Βουλγαρία γίνεται ο καινούργιος κανόνας στις εργασιακές σχέσεις. Αρκεί να σας πω ένα παράδειγμα: στη Βάρνα κατέρρευσε ξενοδοχείο που κατασκευαζόταν, σκοτώθηκαν οκτώ άνθρωποι, ήταν αδήλωτοι εργαζόμενοι. Κανείς δεν αντέδρασε. Ούτε καν τα συνδικάτα.
(..) Το θέμα της αδήλωτης εργασίας απασχολεί αυτή την περίοδο και το Ευρωκοινοβούλιο. Εκεί, ως μέλος των Επιτροπών Απασχόλησης και Γυναικών, ανέλαβα να συντάξω γνωμοδότηση για το πώς θα δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή πλατφόρμα συνεργασίας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
Στη γνωμοδότηση, που έχει γίνει κατ' αρχήν αποδεκτή, έχουμε περάσει δύο βασικά θέματα, που αφορούν ιδιαίτερα τις γυναίκες:
Το πρώτο, είναι να αλλάξει ο ορισμός της αδήλωτης εργασίας ώστε να περιλάβει τις καινούργιες μορφές που επινοούν οι εργοδότες. Πρέπει να περιλάβει και τη μερικώς αδήλωτη εργασία, δηλαδή την απόκρυψη των πραγματικών ωρών απασχόλησης, της πραγματικής αμοιβής, της πραγματικής σχέσης εργασίας.
Είναι πασίγνωστο τι γίνεται με τη μερική απασχόληση, με την οποία εργαζόμενες και εργαζόμενοι εμφανίζονται να δουλεύουν για 4-5 ώρες και στην πραγματικότητα δουλεύουν 8 και πάνω.
Το δεύτερο, είναι να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη, γυναικεία διάσταση που έχει το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας. Είναι γνωστό ότι η αδήλωτη εργασία είναι σχεδόν κανόνας σε κλάδους και επαγγέλματα που απασχολούνται κυρίως γυναίκες. Παράδειγμα είναι η κατ' οίκον εργασία, αλλά και η καθαριότητα.
Προσπαθούμε, λοιπόν, να επηρεάσουμε όσο γίνεται περισσότερο και στο Ευρωκοινοβούλιο ώστε να υπάρξει μια Οδηγία για την αδήλωτη εργασία που να είναι ουσιαστική και κυρίως δεσμευτική για τα κράτη - μέλη.
Οι αντιδράσεις είναι πολλές, ακόμη και στα αυτονόητα.
Η Δεξιά, οι φιλελεύθεροι και οι περισσότεροι σοσιαλιστές δεν θέλουν ούτε να ακούνε όταν πρόκειται για μέτρο που ενισχύει την προστασία των εργαζόμενων και αυξάνει τις υποχρεώσεις των εργοδοτών. Είναι τυφλά προσηλωμένοι στη «μείωση του μισθολογικού κόστους». Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η νέα Οδηγία για επέκταση της άδειας μητρότητας στους 18 μήνες και για τις γονικές άδειες.
Σέρνεται εδώ και εφτά χρόνια. Αντιδρούν πολλοί από τις μεγάλες πολιτικές ομάδες, αντιδρούν και τα μεγάλα κράτη - μέλη, ιδιαίτερα η Γερμανία και η Βρετανία, που δεν θέλουν να δεσμευτούν με αποφάσεις που θα επιβαρύνουν κάπως τους εργοδότες. Και η Κομισιόν, που σε άλλα πράγματα είναι γρήγορη, απειλεί ότι θα εξαφανίσει την Οδηγία αν δεν υπάρξει συμφωνία σε έξι μήνες. Για τους νεοφιλελεύθερους που κυριαρχούν όλα είναι κόστος, ακόμη και η μητρότητα και η ανατροφή των παιδιών. Πρέπει να φύγουμε απ' αυτόν τον παραλογισμό.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να σας επισημάνω μια άλλη διάσταση του θέματος που συζητάτε σήμερα και αφορά κυρίως γυναίκες εργαζόμενες. Είναι το θέμα της απλήρωτης εργασίας. Ξέρετε ότι πάνω από 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για 3 και πάνω μήνες. Είναι καθεστώς πια αυτό.
Τις τελευταίες μέρες έγιναν πολλές καταγγελίες και κινητοποιήσεις απλήρωτων καθαριστριών που δουλεύουν σε εργολαβικά συνεργεία σε νοσοκομεία και δημόσιες υπηρεσίες. Και ακόμη κι αν πληρώνονται, είναι θύματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας στα θέματα του ωραρίου ή της απαράδεκτης συμπεριφοράς των εργοδοτών, ακόμη και στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, αφού τους κλέβουν τα βαρέα ένσημα και χάνουν δικαιώματα σύνταξης.
Είναι απαράδεκτο αυτό το απόστημα της παρανομίας των εργολάβων σε βάρος των καθαριστριών και άλλων εργαζόμενων να φιλοξενείται σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς. Να γίνονται αντεργατικές παρανομίες κάτω από τη μύτη διοικητών νοσοκομείων και άλλων δημοσίων υπηρεσιών και να θεωρείται ότι δεν είναι δικό τους θέμα. Αν το ίδιο το κράτος, και μάλιστα με αυτή την κυβέρνηση, δεν φροντίζει να τηρείται η ελάχιστη νομιμότητα στους χώρους ευθύνης του, πώς μπορεί να απαιτεί το ίδιο στους ιδιωτικούς χώρους εργασίας;
Γι' αυτό το θέμα κάτι πρέπει να γίνει, εδώ και τώρα. Και προσωπικά σκοπεύω να πάρω σύντομα κάποια σχετική πρωτοβουλία.
Σας ευχαριστώ»
