Nα είχαμε, λέει, κι εμείς τα ίδια προβλήματα με τους Γάλλους.
Ν' ασχολούμαστε με τα γκομενικά του Σαμαρά, ας πούμε.
Ή έστω του Παπούλια, γιατί όχι.
Θα μου πεις, τα 'χουμε περάσει.
Και τα απολαύσαμε τότε κατά πώς τους ταίριαζε.
Μην είμαστε και πλεονέκτες.
Το σωστό-σωστό. Η ελληνική Δικαιοσύνη πετάει στις μέρες μας.
Με καθυστέρηση κανά - δυο δεκαετίες βέβαια.
Αλλά έτσι είναι, το καλό πράμα αργεί.
Το ζήτημα είναι ότι τώρα ποιος την πιάνει.
Και με τόσα μέτωπα ανοιχτά, έτσι;
Σκόρδα επειγόντως, για το κακό το μάτι.
Δεν μπορεί, πλάκα μας κάνει ο Σαμαράς με την Άννα- Μισέλ.
Με το που την έριξε στην αγορά, άλλαξε η όψη του κόσμου, βρε παιδί μου.
Σαν να φωτίστηκε κάπως.
Η αντιπροσωπευτικότητα της πολιτικής σκέψης της παράταξης δε, σε όλο της το μεγαλείο.
Τι να μας πει πλέον ο Σίμος;
Τι να μας πουν ο Χρύσανθος, ο Μουρούτης και οι ρέστοι;
Έμπαινε Άννα - Μισέλ, και γοήτευε.
Όσο για τον νονό Κωνσταντίνο και τη νονά Άννα Μαρία, μην το παρακάνουμε θέμα.
Και του Σημίτη νονός ο πρίγκιπας Νικόλαος ήτανε.
Του Γεωργίου του Α' και της Όλγας, αν έχετε ακουστά.
Η «λευκή εβδομάδα» θα σώσει τον τουρισμό, πάει και τέλειωσε.
Όπως η «λευκή νύχτα» είχε σώσει το εμπόριο, αν θυμάστε.
Γιατί, εδώ που τα λέμε, τι περιμένει με αγωνία η μέση ελληνική οικογένεια;
Να πάρει τα παιδιά της και να τα πάει για σκι, αυτό περιμένει.
Ή, στην καθομιλουμένη, τι του λείπει του ψωριάρη;
Φούντα με μαργαριτάρι, στη χειρότερη περίπτωση.
Αν πάντως η μέση ελληνική οικογένεια επιλέξει Καρπενήσι για χειμερινό τουρισμό.
Παρακαλώ πολύ να προτιμήσει το σαλέ Λιάπη για κατάλυμα.
Επιτέλους χρειάζεται κάποια ενίσχυση το παλληκάρι.
Ο χειμαζόμενος λαϊκός αγωνιστής Μισέλ.
Πρωτοπόρος του κινήματος «δεν πληρώνω τίποτα, πουθενά».
Για μια ψυχολογική τόνωση, βρ' αδερφέ.
Είναι όμως συγκινητικό, δεν μπορείς να πεις.
Να σφάζονται Ψυχάρης και Μπόμπολας για το μέλλον του Στουρνάρα.
Για το αν θα παραμείνει Τσάρος της Οικονομίας ή θα πάει στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Δικό τους θέμα είναι; Θα ρωτήσεις, ο αφελής.
Ναι, μην το ψάχνεις, δικό τους θέμα είναι.
Άντε και του Μάριο Ντράγκι, και του Σόιμπλε επικουρικά.
Του Σαμαρά πάντως, επ' ουδενί.
Καλώς τονε κι ας άργησε, ο φίλος μας ο Όλι Ρεν
Ο οποίος, απαντώντας στον Χουντή, ομολόγησε ότι μας θυσιάσανε εν πλήρει συνειδήσει.
Προκειμένου να σωθεί η Ευρωζώνη και οι τράπεζες.
Έρχεται δηλαδή να επιβεβαιώσει την πρότερη ομολογία της Μέρκελ.
Που πάει να πει πως ήξερε πολύ καλά τι έλεγε μ' εκείνο το αλησμόνητο «κουράγιο, Έλληνες».
Εμείς δεν καταλαβαίναμε, τότε.
Δεν τον αγγίζουν τα ντράβαλα του Τ.Τ., μας γνωστοποιεί, μέσω «κύκλων» του, ο Γιώργος Παπανδρέου.
Εντάξει, ο Παπακωνσταντίνου όμως μήπως τον αγγίζει;
Καθώς ανεβαίνει τα σκαλιά του Ειδικού Δικαστηρίου.
Έτσι, απλώς ρωτάω.
Γιατί ανετέθησαν στον Χριστόδουλο Γιαλλουρίδη το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου;
Μα, προκειμένου να εμβολιάσει τον ελληνικό πολιτισμό με τα νάματα του «Δικτύου 21».
Να γιατί.
Αφού συγχωρέθηκε ο Νεοκλής Σαρρής.
Και ο Φαήλος δεν είναι εύκαιρος, έχει δουλειές στο twitter.
Και, αν θέλετε να ξέρετε, ο Σαμαράς πήγε τη Δευτέρα το βράδυ, με τα πόδια (!) από το Μαξίμου στο Χίλτον.
Τι μας νοιάζει εμάς; Ε, πως; Ολόκληρο θέμα το κάνανε κάποια μέσα.
Παραληρώντας από θαυμασμό.
Ο δρομέας των μεγάλων αποστάσεων, σου λέει...
