Από το αριστερό χέρι του Αμάν λείπουν οι άκρες των δαχτύλων του και οι διασώστες του εικάζουν πως οι λαθροθήρες τον ακρωτηρίασαν στην προσπάθειά τους να τον αποσπάσουν από την αγκαλιά της δολοφονημένης μητέρας του, από την οποία με όλη του τη δύναμη κρατιόταν για να μην τον απαγάγουν. Ο Αμάν είναι ένας από τους χιλιάδες νεαρούς ουρακοτάγκους που σε πολύ μικρή ηλικία πέφτουν θύματα του παράνομου εμπορίου άγριας ζωής που ανθεί τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα τους, τη νοτιοανατολική Ασία. Ο Αμάν, έως ότου διασωθεί, το 2020, και επιστρέψει στο φυσικό του περιβάλλον, πέρασε τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του φυλακισμένος στο κοτέτσι μιας αγροικίας κάπου στο Βόρνεο. Παρότι βίωσε τη δολοφονία της μητέρας του και έναν επώδυνο ακρωτηριασμό, ήταν ένας τυχερός ουρακοτάγκος, αφού κάποια στιγμή κατασχέθηκε από τους ανθρώπους που τον είχαν αγοράσει απλώς για να τον κρατούν φυλακισμένο και ξεκίνησε τη διαδικασία της επιστροφής και της επανένταξης στο φυσικό του περιβάλλον. Μια διαδικασία που φέτος συμπληρώνει δύο χρόνια, με τον Αμάν, παρά την αναπηρία του, να μπορεί πλέον να σκαρφαλώνει στα δέντρα και να ανοίγει τα φρούτα που θα φάει. Με την αγάπη και την καλοσύνη των φροντιστών του, την καλή διατροφή με φρούτα, φύλλα, κλαδιά και τερμίτες και την επαφή του με τους μεγαλύτερους ουρακοτάγκους, έχει μάθει πώς να αιωρείται από τα κλαδιά και να ετοιμάζει μια φωλιά. Ο Αμάν είναι πλέον ένας ευτυχισμένος ουρακοτάγκος, που χαίρεται και απολαμβάνει μια ειρηνική ζωή σε ένα από τα κέντρα αποκατάστασης ορφανών ουρακοτάγκων που υπάρχουν στο Βόρνεο και τη Σουμάτρα. Εκεί που υπολογίζεται πως σήμερα ζουν περίπου 1.500 ουρακοτάγκοι που επέστρεψαν από την αιχμαλωσία με σκοπό να επανενταχθούν κάποια στιγμή στο φυσικό τους περιβάλλον.
Κατοικίδια πολυτελείας
Στις 26 Φεβρουαρίου του 2024, δικαστήριο της Σουμάτρα έστειλε για τρία χρόνια στις φυλακές της Ινδονησίας δύο από τους μεγαλύτερους απαγωγείς και διακινητές ουρακοτάγκων στην Ασία. Ο Bolang Ramadhani και ο Reza Heryadi είχαν συλληφθεί,, λίγες ημέρες νωρίτερα, να μεταφέρουν παράνομα δυο βρέφη με σκοπό να τα πουλήσουν στη μαύρη αγορά άγριας ζωής. Το παράνομο εμπόριο είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τους ουρακοτάγκους και διοχετεύει τα θύματά του στις αγορές της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης και της Σιγκαπούρης, όμως καλύπτει και τη ζήτηση σε χώρες όπως αυτές του Περσικού Κόλπου, όπου οι ουρακοτάγκοι θεωρούνται κατοικίδια πολυτελείας, αλλά και των ΗΠΑ με προορισμό διάφορα εργαστήρια ως πειραματόζωα, μιας και οι επιστήμονες τους προτιμούν αφού το DNA ταυτίζεται κατά 97% με αυτό του ανθρώπου. Αν και παράνομη, η διατήρηση πρωτευόντων ως κατοικίδιων είναι συνηθισμένη σε πολλές χώρες, με τους ουρακοτάγκους συχνά να κρατούνται ως σύμβολα που υποδεικνύουν την κοινωνική θέση ή τον πλούτο του ιδιοκτήτη. Έρευνες της Επιτροπής Δικαιοσύνης για την Άγρια Ζωή για τα εγκληματικά δίκτυα που εμπλέκονται στη διακίνηση ουρακοτάγκων μεταξύ της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής αποκάλυψαν την τρομακτική ταχύτητα με την οποία βρίσκονται αγοραστές στη μαύρη αγορά. Τα βρέφη ουρακοτάγκοι, αφού απαχθούν, αρκούν μόνο 24 ώρες για να βρεθεί ο αγοραστής που μέσω Διαδικτύου θα παραγγείλει το εξωτικό του κατοικίδιο ή το ζωντανό εργαλείο που θα το αγοράσει και θα το χρησιμοποιήσει ώστε να κερδίσει και αυτός με τη σειρά του χρήματα.
Σκοτώνουν 10 ενήλικες για να πάρουν ένα μωρό
Παρά τη νομική προστασία στην Ινδονησία από το 1931, οι ουρακοτάγκοι εξακολουθούν να πωλούνται στη μαύρη αγορά. Οι έρευνες του Παγκόσμιου Δικτύου Παρακολούθησης της Άγριας Ζωής δείχνουν ότι η χαλαρή ή ακόμα και παντελής έλλειψη επιβολής του νόμου κατά αυτής της παράνομης διακίνησης αποτελεί σοβαρή απειλή για τους ουρακοτάγκους, που κινδυνεύουν με αφανισμό καθώς τα θηλυκά γεννούν μόνο ένα βρέφος τη φορά κάθε οκτώ ή εννέα χρόνια, καθιστώντας τους πληθυσμούς τους πολύ ευαίσθητους και βάζοντας το είδος σε μια μη αναστρέψιμη τροχιά εξαφάνισης. Υπολογίζεται ότι δέκα ενήλικες ουρακοτάγκοι σκοτώνονται για κάθε βρέφος που θα απαχθεί και θα πουληθεί στη μαύρη αγορά. Επειδή οι ουρακοτάγκοι για να ενηλικιωθούν και να αποχωριστούν τη μητέρα τους χρειάζονται από έξι έως εννέα χρόνια, ο μόνος τρόπος για να τα αποκτήσουν οι λαθροκυνηγοί είναι να σκοτωθούν οι μητέρες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ουρακοτάγκος στη μαύρη αγορά αντιπροσωπεύει δύο εγκλήματα, το παράνομο κυνήγι και το εμπόριο.
Εξευτελισμός και κακοποίηση
Στην Μπανγκόκ βρίσκεται το Safari World, ένας από τους μεγαλύτερους ζωολογικούς κήπους της Ταϊλάνδης. Ένας χώρος όπου οι επισκέπτες εκτός από τη δυνατότητα να δουν τα φυλακισμένα ζώα μπορούν, πληρώνοντας ένα έξτρα εισιτήριο, να παρακολουθήσουν αγώνες πυγμαχίας μεταξύ ουρακοτάγκων, όπου τα ζώα, ντυμένα με εξευτελιστικό τρόπο, υποχρεώνονται να δίνουν παραστάσεις όπου φορώντας γάντια του μποξ τσακώνονται μεταξύ τους. Στη συνέχεια, οι επισκέπτες του Safari World θα μπορέσουν να φωτογραφηθούν με τους ουρακοτάγκους που έχουν εκπαιδευτεί να αγγίζουν τα στήθη των γυναικών και τα γεννητικά όργανα των ανδρών. Το 2004, 114 ουρακοτάγκοι κατασχέθηκαν από το Safari World στην Μπανγκόκ, όταν, μετά από καταγγελίες οργανώσεων για την προστασία των άγριων ζώων, αποδείχτηκε πως όλοι είχαν απαχθεί από την Ινδονησία. Παρά το γεγονός ότι ο ζωολογικός κήπος υποχρεώθηκε τότε να βάλει λουκέτο λόγω της παράνομης χρήσης ζώων που προέρχονταν από τη μαύρη αγορά, από το 2010 και μετά ο χώρος λειτουργεί κανονικά, με χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο να πληρώνουν για να παρακολουθήσουν από κοντά τους περίφημους αγώνες πυγμαχίας και τάι-μπόξινγκ των ουρακοτάγκων. Σύμφωνα με καταγγελίες, για την «εκπαίδευση» των ουρακοτάγκων χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα σκληρές μέθοδοι, όπως ξυλοδαρμοί, ηλεκτροπληξίες και στέρηση τροφής, ενώ όταν οι ουρακοτάγκοι λόγω ηλικίας αποσύρονται από την ενεργό δράση των αγώνων πυγμαχίας κλείνονται σε κλουβιά για το υπόλοιπο της ζωής τους.
