Για αριθμούς θα μιλήσουμε και αυτή τη φορά. Θα βρεθούμε σε μια άλλη χώρα, μικρότερη από την Ελλάδα, που βρέθηκε και αυτή στο στόχαστρο της κρίσης. Για την Ιρλανδία ο λόγος σήμερα. Μια χώρα 4.773.000 κατοίκων. Υπάρχουν στη χώρα 332 λαϊκές βιβλιοθήκες, μία βιβλιοθήκη δηλαδή ανά 14.377 κατοίκους. Και πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά τους αριθμούς.
902.245 είναι οι εγγεγραμμένοι χρήστες των βιβλιοθηκών, 1 στους 5 δηλαδή κατοίκους της Ιρλανδίας. Οι επισκέπτες των βιβλιοθηκών το 2015 έφτασαν τον αριθμό των 17.301.664. Τα βιβλία που δανείζονται κάθε χρόνο στη χώρα μέσω των δημοσίων βιβλιοθηκών φτάνουν τα 17.900.000 τεκμήρια, δηλαδή αντιστοιχούν 3,7 δανεισμοί βιβλίων ανά κάτοικο το χρόνο ή 19,8 δανεισθέντα βιβλία ανά εγγεγραμμένο χρήστη. Επιπρόσθετα, το 79% των βιβλιοθηκών παρέχει δωρεάν υπηρεσίες WiFi στους χρήστες της.
Πέρα από τους αριθμούς όμως, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας τρέχει μια πρωτοβουλία με την ονομασία "Υγιής Ιρλανδία", μια εθνική στρατηγική με σκοπό να βελτιώσει την υγεία των κατοίκων, βάζοντας ως στόχους τόσο την ατομική επίγνωση όσο και την πρόληψη. Οι λαϊκές βιβλιοθήκες συμμετέχουν ενεργά στο εν λόγω πρόγραμμα με την ονομασία "Υγιής Ιρλανδία στη Βιβλιοθήκη σου" με σκοπό να καταστήσουν τις βιβλιοθήκες πολύτιμες πηγές πληροφόρησης για την κοινότητα που εξυπηρετούν. Στον προϋπολογισμό του προγράμματος από την κυβέρνηση εμπεριέχονται κόστη αγοράς βιβλίων (έντυπων και ψηφιακών) και εκπαίδευση προς το προσωπικό των βιβλιοθηκών.
Αλλά ας επιστρέψουμε στους αριθμούς. Η Ιρλανδία είναι μια χώρα που κατατάσσεται 8η στον δείκτη Digital Economy & Society Index της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενήλικες με χαμηλά επίπεδα γραμματισμού είναι στο 17% του πληθυσμού, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 20%.
Ξαναβλέπουμε αυτό που είδαμε και στην περίπτωση της Φινλανδίας. Χώρες που επιθυμούν να επενδύσουν σε αύξηση του γραμματισμού και των δεξιοτήτων των κατοίκων τους, ειδικά στη νέα ψηφιακή οικονομία, επενδύουν στις βιβλιοθήκες. Αυτές είναι ο φυσικός, αλλά και εικονικός χώρος, όπου όλοι οι κάτοικοι θα έρθουν σε επαφή με τις πληροφορίες, τη γνώση, τα προγράμματα διά βίου μάθησης, την πληροφοριακή παιδεία. Χώροι που μπορούν να λειτουργήσουν ουδέτερα, στο κέντρο της κοινότητας που εξυπηρετούν, ανοιχτοί και προσβάσιμοι.
Επιπλέον μέσα από ένα δίκτυο λαϊκών βιβλιοθηκών που καλύπτει μια χώρα, η κεντρική κυβέρνηση μπορεί να τρέξει προγράμματα κοινωνικής πολιτικής, κυρίως όσον αφορά στην ενημέρωση των κατοίκων σε ειδικά θέματα, μέσα από αξιόπιστες και επιστημονικά ορθές πληροφορίες. Ενημερωμένος πολίτης που έχει πάντα πρόσβαση σε αξιόπιστες πληροφορίες είναι πολίτης λιγότερο ευάλωτος στα ψεύδη και περισσότερο υπεύθυνος στις αποφάσεις του.
