Τελικά είναι η Τράπεζα της Ελλάδος ΔΕΚΟ ή δεν είναι, όπως ισχυρίστηκαν κύκλοι της διοίκησης της τράπεζας για να απαντήσουν στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, οι οποίοι έκαναν λόγο για αδικαιολόγητες προαγωγές στελεχών εντός της τράπεζας; Το παράδειγμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία αποτελεί τη... μητέρα των απανταχού κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης, δείχνει ότι υπόκειται σε κανονικό έλεγχο για πολλές από τις αποφάσεις που λαμβάνονται και δη για τις προαγωγές.
Στις 28 Μαρτίου το πρακτορείο Reuters δημοσιοποίησε το γεγονός πως η ΕΚΤ αντικατέστησε τον επικεφαλής του γραφείου της στις Βρυξέλλες ονόματι Στεφανί Ροτιέ, ενώ ακύρωσε επί της ουσίας τις προσλήψεις τεσσάρων μεσαίων στελεχών στο τμήμα προσωπικού, τα οποία φαίνεται ότι έτυχαν εύνοιας. Τα παραπάνω οφείλονται σε παράνομες προσλήψεις και προαγωγές. Φανταστείτε ότι η ΕΚΤ εποπτεύει όλες τις τράπεζες της Ευρωζώνης, προκειμένου να λειτουργούν με κανόνες, ενώ δαπανά τρισεκατομμύρια δολάρια για να κρατά τον πληθωρισμό σε χαμηλά επίπεδα.
Θέματα ευνοιοκρατίας εντός της ΕΚΤ έφτασαν μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο και ο πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας καλείται εμφανιστεί ενώπιον της Οικονομικής Επιτροπής προκειμένου να διαλευκανθούν ζητήματα που αφορούσαν ακυρώσεις προσλήψεων στελεχών.
Σε μια τέτοια περίπτωση φαίνεται πως ισχύει για την ΕΚΤ αυτό που είπε τις προάλλες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης για την ΤτΕ: ότι “θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη, αλλά όχι ανεξέλεγκτη”. Άλλωστε, όπως προβλέπεται στην ιστοσελίδα της ΕΚΤ και στην υποστήλη “λογοδοσία” της ΕΚΤ, η τράπεζα θα πρέπει να διεξάγει συχνούς διαλόγους με το Ευρωκοινοβούλιο, στο οποίο λογοδοτεί, καθώς αποτελεί τον “εκπρόσωπο” των πολιτών της Ευρώπης. Επιπλέον η ΕΚΤ αποτελεί ευρωπαϊκό θεσμό, βάσει της Συνθήκης της Λισσαβώνας που υπογράφτηκε την 1.12.2009, διατηρώντας δεσμούς με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο της Ε.Ε. (ECOFIN) και την Ευρωομάδα, καθώς και διάφορες προπαρασκευαστικές επιτροπές τους, όπως το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Είναι σαφές ότι και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να τύχει ακόμη μεγαλύτερης δημοκρατικής επίβλεψης, προκειμένου να αντιμετωπίσει μια επόμενη κρίση. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει στην τελευταία έκθεσή της η Διεθνής Διαφάνεια της Ε.Ε. υπό τον τίτλο «Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος; Η ανεξαρτησία και η λογοδοσία της ΕΚΤ». Επομένως, όσο θα πρέπει να δίνει "λογαριασμό" για τις κινήσεις του ο Μάριο Ντράγκι, άλλο τόσο θα πρέπει και ο Γιάννης Στουρνάρας. Οτιδήποτε διαφορετικό θα μπορούσε να αποτελεί αδικαιολόγητη "γενναιοδωρία".
