Μπορεί η Αριστερά να πέρασε από οδυνηρές αναταράξεις μέχρι να αντιληφθεί πλήρως ποια είναι η πραγματικότητα που έχει να αντιμετωπίσει, ωστόσο το έκανε. Μέσα στους δημοσιονομικούς περιορισμούς της χρεοκοπίας και στη νεοφιλελεύθερη επιτήρηση που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, καλείται να βγάλει τη χώρα από τα Μνημόνια (εφαρμόζοντας το τρίτο και αφού διαπραγματεύτηκε όσο σκληρότερα γίνονταν) και να ξεκινήσει σταδιακά τη διαδικασία μετασχηματισμού οικονομίας, κράτους και κοινωνίας σε κατεύθυνση που να συνάδει με τα οράματά της.
Με απλά λόγια, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αντιληφθεί ότι ο μόνος δρόμος επιβίωσης της Αριστεράς είναι να αποδείξει την αξία της και τη χρησιμότητά της αξιοποιώντας την ευκαιρία και την υποχρέωση που της δόθηκαν. Μόνο έτσι θα μπορέσει να απευθυνθεί στους πολίτες και να διεκδικήσει μια δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης για να ολοκληρώσει αυτή την προσπάθεια σε καλύτερες συνθήκες.
Καθόλου εύκολος στόχος, αλλά σε κάθε περίπτωση η στρατηγική επιλογή έχει γίνει με τον πλέον απόλυτο τρόπο. Με αυτά τα μυαλά τα στελέχη της κυβέρνησης θα πάνε στις ολιγοήμερες διακοπές τους.
Αντιθέτως, το παλιό "σύστημα" εξουσίας (κόμματα, μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, μίντια) θα πάει διακοπές χωρίς να έχει ένα ενιαίο και συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο για τα επόμενα χρόνια.
Κάποιοι προσπαθούν να διατηρήσουν μια όλο και περισσότερο χωρίς επαφή με την πραγματικότητα ασταθειολογία και εκλογολογία... μπας και πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ από μόνος του ή μπας κι αποφασίσει ο κόσμος να τον ρίξει. Προφανώς, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάθει αμόκ και θα παραδώσει την κυβέρνηση, ούτε ο κόσμος πείθεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα λειτουργήσει υπέρ των συμφερόντων των λαϊκών τάξεων.
Αυτή η γραμμή αναπαράγεται και από τα περισσότερα συστημικά μίντια. Για παράδειγμα, στον "εύανδρο" έντυπο ΔΟΛ θύμωσαν πολύ την Περασμένη Τρίτη με την Όλγα Γεροβασίλημ διότι η κυβερνητική εκπρόσωπος "έριξε τα χαρτιά" και "είδε το φλιτζάνι" και τόλμησε να μιλήσει για εκλογές το φθινόπωρο του 2019.
Άλλοι δε αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η τακτική της αριστερής παρένθεσης δεν βγαίνει και προσπαθούν να φτιάξουν μια νέα αφήγηση... Τον ΣΥΡΙΖΑ που πάσχει από εξουσιολαγνεία και θα προχωρήσει σε εκτροπή για να τη διατηρήσει..., όπως ο Ερντογάν. "Διότι μια κυβέρνηση χωρίς οδό διαφυγής είναι μια στριμωγμένη κυβέρνηση. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει, ούτε αν θα φλερτάρει με την εκτροπή" έγραφε π.χ. ο Γιάννης Πρετεντέρης την περασμένη Παρασκευή, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα περιέγραφε πως ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πιο έξυπνα όσα απέτυχαν οι πραξικοπιματίες στην Τουρκία.
Προφανώς, όλα αυτά δεν είναι σοβαρά και αφήνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να επικοινωνεί αδιαμεσολάβητα με τον κόσμο χωρίς ουσιαστικό αντίλογο. Ενάμιση χρόνο μετά την εκλογή της κυβέρνησης της Αριστεράς, οι αντίπαλοί της δεν έχουν καταφέρει να συγκροτηθούν για να ασκήσουν τον ρόλο της αντιπολίτευσης και να αντιπαρατεθούν ιδεολογικοπολιτικά μαζί της.
Και για να μη νομίζει κανείς ότι αυτές τις μεγαλοστομίες τις εκφέρει μόνο η εφημερίδα της Αριστεράς, να υπενθυμίσουμε τι έγραφε ο διευθυντής της "Καθημερινής" Αλέξης Παπαχελάς την προηγούμενη Κυριακή σε άρθρο του υπό τον τίτλο "Ο χουλιγκανισμός βλάπτει τη χώρα": "...η δαιμονοποίηση και η άλογη αντιπολίτευση είναι εύκολες παγίδες για να πέσει κανείς μέσα".
Ευχόμαστε, λοιπόν, στο σύστημα καλές διακοπές περισυλλογής και αναζήτησης σοβαρής στρατηγικής.
