Έχοντας “αδειαστεί” από τον Κυρ. Μητσοτάκη τόσο στον εκλογικό νόμο όσο και στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχει αντιληφθεί (αργοπορημένα) ότι η ταύτιση με τη Ν.Δ. ή η ανοχή της κυβέρνησής της μόνο πολιτικό κόστος του προσθέτει ενόψει της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Μια αναμέτρηση που αφενός θα γίνει με την απλή αναλογική και αφετέρου ακόμα και η Χαρ. Τρικούπη δείχνει ότι εκτιμά πως αυτή θα είναι πρόωρη.
"Tο εκλογικό σύστημα που μας φέρνει η Νέα Δημοκρατία προδίδει φόβο. Όλες αυτές οι διαβεβαιώσεις ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της βουλευτικής περιόδου δεν με πείθουν καθόλου, αν κρίνω από αυτό το νομοσχέδιο” είπε χθες ο Γ. Καμίνης μιλώντας στην ολομέλεια της Βουλής για τον εκλογικό νόμο που φέρνει η κυβέρνηση. Η Φ. Γεννηματά έχει προαναγγείλει ότι θα καταψηφίσει αυτό το εκλογικό σύστημα, παρότι την ίδια στιγμή τάσσεται υπέρ και της κατάργησης της απλής αναλογικής.
Η απλή αναλογική όμως, με την οποία θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, σε συνδυασμό με το σχέδιο των “διπλών εκλογών” που ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει ευθέως προαναγγείλει και το οποίο εξυπηρετεί αυτός ο νέος εκλογικός νόμος που προσάρμοσε βάσει των προσδοκιών του, δημιουργεί δεδομένα που εξαναγκάζουν τη Φ. Γεννηματά σε αναπροσαρμογή της στρατηγικής της.
Η πρόθεση του ΚΙΝ.ΑΛΛ. να διατηρήσει και να οξύνει την αντιπαράθεση με τη Ν.Δ. είναι εμφανής. Χθες το ΚΙΝ.ΑΛΛ. καταψήφισε το άρθρο 50 του νομοσχεδίου Κεραμέως, με την πρόεδρο του κόμματος να δηλώνει ότι “η κυβέρνηση της Ν.Δ. εξισώνει και ακαδημαϊκά τα πτυχία των πανεπιστημίων με τους τίτλους σπουδών των ιδιωτικών κολεγίων, απαξιώνει τα πανεπιστήμια αλλά και τον ρόλο του σχολείου”.
Κατηγόρησε τη Ν.Δ. ότι δεν έχει εθνικό σχέδιο και δεν ενδιαφέρεται για τη δημόσια Εκπαίδευση και πως “εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα”. Επιπλέον η Χαρ. Τρικούπη έσπευσε να δώσει συνέχεια στην “επίθεση” προς την κυβέρνηση, με τον Τομέα Παιδείας να εκδίδει μακροσκελή επικριτική ανακοίνωση χαρακτηρίζοντας την εν λόγω ρύθμιση ως “μαύρη σελίδα στην ιστορία της Εκπαίδευσης”. Έκανε δε λόγο για “αντιεκπαιδευτική πολιτική που υπονομεύει τα πτυχία των πανεπιστημίων, που πλήττει τα μορφωτικά προσόντα και το κύρος των εκπαιδευτικών, που απαξιώνει την ίδια την παιδαγωγική λειτουργία και τον ρόλο του σχολείου”.
