Live τώρα    
13°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
8.6°C14.6°C
1 BF 87%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
12 °C
8.1°C13.5°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αυξημένες νεφώσεις
15 °C
11.0°C14.9°C
2 BF 73%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
11 °C
10.8°C15.8°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
7 °C
6.9°C10.2°C
0 BF 100%
Διεθνής Αμνηστία: Οδηγός 10 σημείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην Ελλάδα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Διεθνής Αμνηστία: Οδηγός 10 σημείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην Ελλάδα

Η οργάνωση συνέταξε έναν οδηγό δέκα σημείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην Ελλάδα, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και ζητάει:

1. Ισότιμη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες χωρίς διακρίσεις
2. Στήριξη και προστασία των εργαζομένων στην υγεία και μέριμνα για τα εξαρτώμενα μέλη τους
3. Ψυχοκοινωνική στήριξη για την αντιμετώπιση των πιθανών συνεπειών του κορονοϊού στην ψυχική υγεία και τις επιπτώσεις των επακόλουθων μέτρων περιορισμού, όπως το άγχος ή η κατάθλιψη
4. Έμφαση στις ευάλωτες ομάδες, όπως άτομα που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, άστεγους, μετανάστες, άτομα με αναπηρία, όσους δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή προληπτικά μέτρα, όπως φυλακισμένους, αλλά και άτομα χωρίς πρόσβαση σε νερό και αποχετευτικό σύστημα, όπως οι Ρομά
5. Πρόσβαση στο κράτος πρόνοιας για όλους
6. Προστασία των γυναικών, με έμφαση στην αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας
7. Προστασία της δημόσιας υγείας με σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες
8. Προσοχή στους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις στις ταξιδιωτικές μετακινήσεις, ώστε τα μέτρα που επιβάλλονται να είναι νόμιμα, αναγκαία και αναλογικά, καθώς και τα λιγότερο περιοριστικά των πιθανών επιλογών
9. Παροχή σαφών, έγκαιρων και έγκυρων πληροφοριών για την απειλή
10. Αλληλεγγύη και διεθνής συνεργασία ανάμεσα στις χώρες

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: ΟΔΗΓΟΣ 10 ΣΗΜΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛAΔΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

Ως Διεθνής Αμνηστία, παρακολουθούμε την εξέλιξη της πανδημίας και τις πολιτικές που ακολουθούνται από τις αρχές σε όλον τον κόσμο με πλήρη ενσυναίσθηση για την κρισιμότητα της κατάστασης, τις αξιολογούμε με βάση τις επιπτώσεις τους στα ανθρώπινα δικαιώματα και σύμφωνα με τα ευρήματα καλούμε τις κυβερνήσεις να δράσουν αναλόγως.

Η πρόσβαση στην υγεία, η προστασία της ζωής, η διασφάλιση των θεμελιωμένων οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών και η προστασία τους από τις διακρίσεις, ανεξάρτητα από το φύλο, το εισόδημα, την εθνικότητα και άλλα επιμέρους χαρακτηριστικά ήταν και είναι στον πυρήνα των παρεμβάσεών μας.

Στο πλαίσιο της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης καθίσταται εξ αρχής θέμα ζωτικής σημασίας, ότι η προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων πρέπει να διατρέχει κάθε προσπάθεια πρόληψης, προετοιμασίας και περιορισμού της νόσου, προκειμένου να προστατευθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η δημόσια υγεία καθώς και να υποστηριχθούν οι ομάδες και τα άτομα τα οποία κινδυνεύουν περισσότερο.

Αντιμετωπίζουμε μια έκτακτη κατάσταση και πρέπει να ληφθούν αυστηρά μέτρα. Αναγνωρίζουμε και εκτιμούμε τις προσπάθειες που καταβάλλουν κυρίως το υγειονομικό προσωπικό, οι εργαζόμενες/οι στα σουπερμάρκετ, στις υπηρεσίες καθαρισμού, στις υπηρεσίες delivery και σε σειρά άλλων επαγγελμάτων προκειμένου να ανακουφίσουν και να εξομαλύνουν, στο μέτρο του δυνατού, τη διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα. Σαφώς και πρέπει να ληφθούν μέτρα για να σταματήσει η διάδοση του ιού και να προστατευθούν οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι πιο ευάλωτοι/ες. 

Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν αποτελεί πολυτέλεια που μπορεί να παραγκωνίζεται μέχρις ότου ελαχιστοποιηθεί η απειλή για τη δημόσια υγεία. Για αυτό, τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να τοποθετούνται στην καρδιά των μέτρων που λαμβάνονται.
 

10 σημεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περίοδο της υγειονομικής κρίσης

Α. Πρόσβαση στην υγεία και στα θεμελιωμένα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα

Σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα σχετικά με το δικαίωμα στην υγεία, τα αγαθά, οι εγκαταστάσεις και οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε θεραπεία και τα μελλοντικά εμβόλια και θεραπευτικές αγωγές που αναπτύσσονται για τον COVID-19, πρέπει να είναι διαθέσιμα σε επαρκή ποσότητα για όλους/ες, ιδιαίτερα για τις πλέον ευάλωτες ή περιθωριοποιημένες ομάδες του πληθυσμού, οι οποίες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτά χωρίς διακρίσεις.

 
1. Η πρόσβαση αυτή πρέπει να είναι προσιτή για όλους/ες. Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη πρέπει να συνεργαστούν με τα εμπλεκόμενα μέρη (συμπεριλαμβανομένων των φαρμακευτικών εταιρειών) για να το επιτύχουν αυτό, έτσι ώστε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη να δώσουν προτεραιότητα στην εξασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

  • Οι κυβερνήσεις πρέπει να κινηθούν άμεσα για να διασφαλίσουν πόρους και προσωπικό για τα συστήματα υγείας, καθώς και τον επαρκή εξοπλισμό για την παροχή θεραπείας.
  • Επιπλέον, οι κυβερνήσεις πρέπει να εστιάσουν επιτακτικά την προσοχή τους και να παρέχουν επαρκείς πόρους τάχιστα σε κοινότητες ανθρώπων των οποίων οι δυνατότητες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ήταν πιο αδύναμες κατά το παρελθόν ή είχαν αγνοηθεί.
  • Ο έλεγχος και η θεραπεία πρέπει να διατίθενται και να είναι προσβάσιμα ισομερώς σε όλους τους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη χωρίς διακρίσεις. Αυτό απαιτεί μία συντονισμένη προσπάθεια για να αρθούν εμπόδια πρόσβασης στην περίθαλψη σε όλη την χώρα που σχετίζονται είτε με γεωγραφικούς είτε με κοινωνικούς παράγοντες
     

2. Οι εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγείας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της πανδημίας, καθώς πρέπει να συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσίες παρά τους προσωπικούς κινδύνους για τον εαυτό τους   και τις οικογένειές τους. Μεταξύ των κινδύνων που διατρέχουν είναι η πιθανότητα να μολυνθούν από το COVID-19 όταν ασκούν την εργασία τους, οι υπερβολικές ώρες εργασίας, η ψυχολογική και σωματική κούραση.

  • Πρέπει να παρέχεται κατάλληλος και ποιοτικός εξοπλισμός προσωπικής προστασίας, πληροφόρηση, κατάρτιση και ψυχολογική στήριξη για τη διευκόλυνση της εργασίας των νοσοκόμων, των ιατρών και του λοιπού προσωπικού που συμμετέχει στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

  • Με δεδομένο ότι η πλειοψηφία του υγειονομικού προσωπικού στην Ελλάδα απαρτίζεται από γυναίκες επιβάλλεται να διασφαλιστεί μέριμνα για τα ανήλικα τέκνα του προσωπικού, τη στιγμή που οι γονείς τους πρέπει να εργάζονται εκτός της οικείας του τις κρίσιμες αυτές ώρες

  • Τα μέτρα αυτά πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη και για τους άλλους επαγγελματίες που κινδυνεύουν ιδιαίτερα με την έκθεση στον ιό, όπως φύλακες και λοιποί υπάλληλοι των σωφρονιστικών ιδρυμάτων και άλλοι αρμόδιοι για την επιβολή του νόμου υπεύθυνοι για την εφαρμογή και επιβολή μέτρων δημόσιας υγείας, καθώς και επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα που εργάζονται για να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες.

  • Τα κράτη πρέπει επίσης να εξασφαλίσουν την καθιέρωση μηχανισμών για την υποστήριξη των οικογενειών των εργαζομένων στον τομέα της υγείας καθώς και όσων απεβίωσαν ή αναρρώνουν λόγω της έκθεσής τους στο COVID-19.
     

3. Το δικαίωμα στην υγεία περιλαμβάνει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία.

  • Τα κράτη πρέπει να διασφαλίσουν ότι υπάρχει ψυχοκοινωνική στήριξη για την αντιμετώπιση των πιθανών συνεπειών της πανδημίας COVID-19 στην ψυχική υγεία και τις επιπτώσεις των επακόλουθων μέτρων περιορισμού, όπως το άγχος ή η κατάθλιψη.

  • Επιπλέον πρέπει να υπάρχει ουσιαστική και περιεκτική μέριμνα για περιστατικά ψυχικής υγείας, που μπορεί να επιδεινωθούν στις συνθήκες της πανδημίας και της καραντίνας. Η πολιτεία οφείλει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε άνθρωποι με ψυχικές διαταραχές όχι μόνο να μην επιβαρυνθούν και να στιγματιστούν αλλά να τους διασφαλιστεί αξιοπρεπείς πρόσβαση στην ψυχική υγεία.
     

4. Επιβάλλεται να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις ευάλωτες ομάδες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι ηλικιωμένοι/ες και όσοι/ες έχουν υποκείμενα νοσήματα (όπως το άσθμα, ο διαβήτης ή οι καρδιακές παθήσεις) φαίνεται να είναι πιο επιρρεπείς στο να αρρωστήσουν σοβαρά από τον ιό και ως εκ τούτου τα κράτη πρέπει να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για την προστασία τους. Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και άλλες ευάλωτες ομάδες.

  • Άτομα που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και έχουν λιγότερη πρόσβαση σε προληπτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των μασκών και των απολυμαντικών

  • Άστεγοι/ες που αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις για να αυτοσυντηρηθούν. Ταυτόχρονα πρέπει να ληφθούν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για το πάγωμα των εξώσεων και των πλειστηριασμών, ώστε κανείς/καμία να μην χάσει την στέγη του στον καιρό της πανδημίας

  • Μετανάστες/ριες χωρίς νόμιμα διοικητικά έγγραφα και αιτούντες/ούσες άσυλο που βρίσκονται σε καταυλισμούς στα νησιά και την ενδοχώρα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης

  • Άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα και με αβέβαιη απασχόληση

  • Όσοι/ες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ζουν ή να εργάζονται κοντά σε άλλους

  • Άτομα με αναπηρίες που δυσκολεύονται να αυτοεξυπηρετηθούν

  •  Άτομα που δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή προληπτικά μέτρα, όπως σε φυλακές ή σε περιβάλλοντα εργασίας που παρουσιάζουν κινδύνους για την υγεία
  •  Καθώς και άτομα χωρίς επαρκή πρόσβαση σε νερό και αποχετευτικό σύστημα (λ.χ. Ρομά)

 Οι αρχές πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή σε όλες αυτές τις ομάδες και οι ανάγκες τους πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη σε σχέδια και στρατηγικές, έτσι ώστε να έχουν πρόσβαση στις ίδιες υπηρεσίες με τον υπόλοιπο πληθυσμό χωρίς διακρίσεις.

5. Τα κράτη πρέπει να διασφαλίζουν ότι όλοι/ες έχουν πρόσβαση στο κράτος πρόνοιας,       συμπεριλαμβανομένης της μετ’ αμοιβής άδειας των ασθενών, της υγειονομικής περίθαλψης και της γονικής άδειας εάν είναι άρρωστοι/ες ή βρίσκονται σε καραντίνα ή πρέπει να φροντίζουν τα εξαρτώμενα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών που πλήττονται από το κλείσιμο των σχολείων. Μερικά από τα μέτρα που εφαρμόζονται για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το δικαίωμα στην εργασία και τα δικαιώματα των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να πλήττονται με δυσανάλογο τρόπο, άτομα με επισφαλείς θέσεις εργασίας. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι ευέλικτα εργαζόμενοι/ες, τα άτομα που υπόκεινται σε  επισφαλείς συνθήκες εργασίας που είναι χαρακτηριστικές της αγοράς εργασίας, άτομα με χαμηλό εισόδημα, μετανάστες/ριες σε επισφαλές διοικητικό καθεστώς και άτομα που εργάζονται αδήλωτα. Τα κράτη πρέπει να διασφαλίσουν ότι όλα αυτά τα άτομα έχουν επίσης πρόσβαση σε παροχές κοινωνικής ασφάλισης.

6.  Οι γυναίκες είναι επίσης πιθανόν να έχουν ειδικές και δυσανάλογες επιπτώσεις.

  • Η ενδοοικογενειακή βία σε συνθήκες περιορισμού στα σπίτια υπάρχει περίπτωση να αυξηθεί σημαντικά με δεδομένο ότι οι γυναίκες που πέφτουν θύματά της δεν έχουν πλέον διεξόδους, αλλά και ως συνέπεια του ίδιου του περιορισμού. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να διασφαλίσει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες, όπως η φροντίδα γυναικών που βιώνουν βία με βάση το φύλο, εξακολουθούν να λειτουργούν και ότι η προστασία τους είναι εγγυημένη σε μια περίοδο ιδιαίτερου κινδύνου, όπως ο κατ’ οίκον περιορισμός.

  • Παρόλο που μέχρι στιγμής δεν υπήρχαν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19 στην ισότητα των φύλων, σε προηγούμενες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της δημόσιας υγείας, η εμπειρία ήταν ότι οι γυναίκες είναι εκείνες που παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της περίθαλψης τόσο στον ανεπίσημο τομέα καθώς και στον κοινωνικό και τον υγειονομικό τομέα και οι οποίες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο έκθεσης σε ασθένειες και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερες προκλήσεις και ανισότητες λόγω φύλου όσον αφορά την πρόσβαση στην υγεία και τη λήψη αποφάσεων. Ως εκ τούτου, όλες οι προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης πρέπει να περιλαμβάνουν στατιστικές με βάση τα φύλα ώστε να διασφαλίζεται ότι τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών προστατεύονται και ότι λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη

Β. Μέτρα πρόληψης και ατομικές ελευθερίες
 

Τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης ποικίλλουν ανάλογα με τα διαφορετικά πλαίσια και τις ιδιαιτερότητες των χωρών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι περιορισμοί που επιβάλλονται ενόψει μιας πανδημίας δημιουργούν κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κράτη έχουν καθήκον να λάβουν επείγοντα μέτρα για τη μείωση τους. Πιο συγκεκριμένα:

7.Οι καραντίνες, ιδίως εκείνες που επηρεάζουν το δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια του ατόμου, επιτρέπονται μόνο εφόσον τίθενται κατά τρόπο που δεν εισάγει διακρίσεις και, ακόμη και όταν λαμβάνονται, όπως εν προκειμένω, για να αντιμετωπίσουν μία επείγουσα δημόσια ή κοινωνική ανάγκη, πρέπει να έχουν νόμιμο σκοπό και να είναι ανάλογες με αυτόν. Πρέπει να είναι περιορισμένης διάρκειας και να επανεξετάζονται περιοδικά, και εφόσον υπάρχουν διάφοροι τύποι πιθανών περιορισμών, θα πρέπει να υιοθετούνται τα λιγότερο περιοριστικά μέτρα.

8. Το ίδιο ισχύει και για τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις στις ταξιδιωτικές μετακινήσεις, οι οποίες μπορούν επίσης να επηρεάσουν το δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία. Όταν επιβάλλονται τέτοια μέτρα, πρέπει να είναι νόμιμα, αναγκαία και αναλογικά· δηλαδή, πρέπει να είναι τα λιγότερο περιοριστικά των πιθανών επιλογών και δεν πρέπει να εισάγουν διακρίσεις.

9. Τα κράτη πρέπει να εξασφαλίζουν ότι όλα τα άτομα και οι κοινότητες που έχουν πληγεί από την υγειονομική κρίση, έχουν πρόσβαση σε σαφείς, έγκαιρες, έγκυρες και ουσιαστικές πληροφορίες σχετικά με τη φύση και την έκταση της απειλής για την υγεία, καθώς και σε πληροφορίες σχετικά με τα ενδεχόμενα μέτρα που λαμβάνονται για τον περιορισμό του κινδύνου· έγκαιρη προειδοποίηση σχετικά με πιθανές μελλοντικές συνέπειες και προληπτικά μέτρα. Όταν οι τρόποι αντιμετώπισης του κορονοϊού περιορίζουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και παράλληλα συντελούν στην έλλειψη διαφάνειας και τη λογοκρισία, υπάρχει κίνδυνος να υπονομεύσουν το δικαίωμα της «αναζήτησης, της παροχής και της ανταλλαγής πληροφοριών και ιδεών κάθε είδους» καθώς και το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες για την υγεία και ως εκ τούτου θέτουν σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα των μέτρων προάσπισης της δημόσιας υγείας.

 10. Αλληλεγύη και συνεργασία, περισσότερο αναγκαία από ποτέ: Σε περιόδους κρίσεων για την υγεία όπως αυτή, η διεθνής συνεργασία και η αλληλεγγύη είναι ζητήματα αποφασιστικής σημασίας. Οι κυβερνήσεις με την οικονομική και τεχνική ικανότητα πρέπει να βοηθήσουν όσα κράτη έχουν τους λιγότερους πόρους να προετοιμαστούν και να αντιμετωπίσουν την επικείμενη υγειονομική κρίση. Ομοίως, τα κράτη πρέπει να παρέχουν σε άλλα κράτη και σε διεθνείς οργανισμούς σχετικές πληροφορίες σχετικά με το βαθμό εξάπλωσης του COVID-19 και τις συνέπειές του, καθώς και τις πληροφορίες που έχουν στη διάθεσή τους σχετικά με την ενδεχόμενη θεραπεία του.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης της υγείας στη χώρα μας και της ανάγκης για λήψη μέτρων, για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις αρχές να εργαστούν με συντονισμένο τρόπο για να εφαρμόσουν επειγόντως μέτρα για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) και την αύξηση των απαραίτητων ανθρώπινων και υλικών πόρων προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόσβαση και η ικανοποίηση του δικαιώματος της πρόσβασης στην υγεία κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Πρέπει επίσης να αυξηθεί επειγόντως η ασφάλεια του υγειονομικού προσωπικού από τον πιθανό κίνδυνο μόλυνσης από τον κορονοϊό, συμπεριλαμβανομένων των προστατευτικών μέσων και των αυξημένων διαγνωστικών εξετάσεων.

Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί επίσης για τα άτομα που βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση, η οποία επιδεινώνεται από τη σοβαρή υγειονομική κρίση στην οποία ζούμε στη χώρα. Για το λόγο αυτό, η Διεθνής Αμνηστία επαναλαμβάνει ότι όλοι/ες στη χώρα πρέπει να έχουν πρόσβαση, χωρίς διακρίσεις, σε υγειονομική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών/ριών και των αιτούντων/ουσών άσυλο, όπως αναφέρεται στις συστάσεις του ΟΗΕ. Ομοίως, οι αρχές πρέπει να διασφαλίσουν την πρόσβαση σε εξετάσεις και θεραπεία σε κέντρα υποδοχής για ανηλίκους, προσωρινά κέντρα υποδοχής μεταναστών/ριών, κέντρα κράτησης μεταναστών/ριών και φυλακές, μεταξύ άλλων, και να εγγυηθούν την προστασία του ιατρικού προσωπικού που εργάζεται σε αυτά, καθώς και την παροχή πληροφοριών σχετικά με την πρόληψη της εξάπλωσης του COVID-19.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί επίσης τις αρχές να ενισχύσουν τα μέτρα κοινωνικής και οικονομικής προστασίας που αποσκοπούν στο να διασφαλίσουν ότι όσοι/ες βρίσκονται σε κατάσταση ευαλωτότητας και των οποίων το εισόδημα μειώνεται από αυτή την κρίση, μπορούν να διατηρήσουν ένα ουσιαστικό επίπεδο όλων των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στέγασης και σίτισης, μεταξύ άλλων. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό φυσικά για όσους/ες είναι άστεγοι/ες, και οι αρχές πρέπει να διασφαλίσουν τη λήψη μέτρων που προστατεύουν το δικαίωμά τους στην υγεία.

Όσον αφορά τις γυναίκες που πέφτουν θύματα βίας λόγω φύλου, η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις αρχές, στο πλαίσιο μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας και εγκλεισμού αυτών των γυναικών στο σπίτι, να ενισχύσουν την τηλεφωνική/διαδικτυακή τους υποστήριξη και να διαμοιράσουν πληροφορίες σχετικά με τους υπάρχοντες πόρους για την προστασία τους, καθώς και να εγγυηθούν ότι μπορεί να παρέχεται άμεση στήριξη, όπου χρειάζεται.

Παρά το γεγονός ότι το κράτος έχει την κύρια ευθύνη να σέβεται, να προστατεύει και να εκπληρώνει το δικαίωμα στην υγεία, τα άτομα και οι επιχειρήσεις έχουν επίσης ευθύνες. Η Διεθνής Αμνηστία συνεπώς ζητεί την επείγουσα και υπεύθυνη συμμόρφωση με τις συστάσεις των υγειονομικών αρχών. Μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση μόνο αν μείνουμε ενωμένοι/ες από απόσταση, προωθώντας τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ όλων μας!

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL