Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι στις διάφορες συζητήσεις εξεύρεσης πόρων για την κάλυψη του οικονομικού ελλείμματος του κράτους δεν γίνεται καθόλου νύξη στο οικονομικό κόστος των τροχαίων ατυχημάτων, το οποίο σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου υπολογίζεται σε 2% του ΑΕΠ.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ούτε οι πολιτικοί, μήτε οι δημοσιογράφοι δίνουν την πρέπουσα διάσταση στο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα των τροχαίων δυστυχημάτων και, το χειρότερο απ’ όλα, ούτε οι υπόλοιποι πολίτες το απαιτούν.
42.899 νεκροί, 71.824 σοβαρά τραυματίες (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έμειναν ανάπηροι) και 558.016 ελαφρά τραυματίες είναι τα θύματα στην Ελλάδα λόγω τροχαίου από το 1990 μέχρι και το τέλος του 2015. Πρώτη αιτία θανάτου για άτομα έως 40 ετών, το μεγαλύτερο κομμάτι του ενεργού πληθυσμού της χώρας. Από τους νεκρούς και τραυματίες το 1/3 είναι παιδιά.
Χαμένη παραγωγικότητα, μειωμένες εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων με έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αναπηρικές συντάξεις, επιβάρυνση εντατικών μονάδων νοσηλείας, κλείσιμο ασφαλιστικών εταιρειών από πτώχευση λόγω πληρωμής υπέρογκων χρηματικών ποσών, ανεργία, επιδόματα ανεργίας, δημογραφικό πρόβλημα κ.λπ. Αμελητέα γι’ αυτούς που ζουν στον δικό τους κόσμο, που πιστεύουν ότι το κακό συμβαίνει μόνο στους άλλους, σ’ αυτούς που θεωρούν ότι «το θέμα δεν πουλάει», που δίνουν αξία μόνο στην τσέπη τους κι όχι στην ανθρώπινη ζωή.
Όταν σ’ αυτόν τον τόπο η κυριότερη αιτία τροχαίων δυστυχημάτων είναι η ταχύτητα, με ποια λογική οι «αρμόδιοι» αναθεώρησης του ΚΟΚ, στο πλαίσιο καταπολέμησης των τροχαίων, δεν μειώνουν το όριο ταχύτητας, αν μη τι άλλο σε κατοικημένες περιοχές;
Το όριο ταχύτητας στις κατοικημένες περιοχές της Ελλάδας, όπου συμβαίνουν 2 στα 3 θανατηφόρα ατυχήματα λόγω του υπερβολικού αριθμού τροχοφόρων και πεζών, δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25-30 χιλιόμετρα την ώρα. Το όριο το οποίο προβλέπει ο δικός μας ΚΟΚ είναι δανεισμένο από χώρες στις οποίες οι εκάστοτε κυβερνώντες, σεβόμενοι τη ζωή των συνανθρώπων τους και έχοντας πρωταρχική τους μέριμνα την ασφάλεια και τον πολιτισμό, έχουν προβλέψει ρυμοτομημένες πόλεις με σωστή σήμανση και πεζοδρόμια για πεζούς.
Σε μία χώρα η οποία έχει την τιμή να κατέχει την πρώτη θέση σε θανάτους από τροχαία ατυχήματα από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τον Έλληνα οδηγό να χαρακτηρίζεται ως ένας από τους πιο επιθετικούς και επικίνδυνους οδηγούς στην Ευρώπη, η μείωση των προστίμων για παραβάσεις του ΚΟΚ τάχα σαν πράξη κατανόησης προς τον καταπιεσμένο οικονομικά πολίτη, μόνο πράξη εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί από νοήμονες ανθρώπους. Η οδική συμπεριφορά είναι πολιτισμός και είναι η εικόνα που χαρακτηρίζει ολόκληρο τον λαό.
Κύριοι «αρμόδιοι». Το πρόβλημα δεν είναι η αύξηση ή η μείωση των προστίμων στον ΚΟΚ, αλλά η σωστή αστυνόμευση για την τιμωρία των παραβατών. Στην εποχή της ανεπτυγμένης τεχνολογίας, οι τροχονόμοι μπορούν να εκπαιδευτούν οικονομικότατα στο θέμα της οδικής ασφάλειας με ένα μόνο CD. Βγάλτε τους από τα γραφεία και στείλτε τους στον δρόμο. Εκπαιδεύσετε τους να σταματούν κάθε παραβάτη, όπως γίνεται στις χώρες με μειωμένο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων.
Η χώρα χρειάζεται σωστή και αποτελεσματική αστυνόμευση, η αφαίρεση αδειών οδήγησης είναι εκ των ων ουκ άνευ, όπως και η είσπραξη -χωρίς εξαιρέσεις- των προστίμων από ανθρώπους που βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον και τη δημόσια υγεία. Από ανθρώπους οι οποίοι οδηγούν τρέχοντας ξημερώματα μεθυσμένοι ή παραβιάζουν κόκκινους σηματοδότες σκοτώνοντας ή σακατεύοντας συνανθρώπους τους, σκορπώντας πόνο και δυστυχία από μαγκιά και βλακεία. Από ανθρώπους που, εκτός της εγκληματικής τους συμπεριφοράς, δεν έχουν καν το ένστικτο της αυτοπροστασίας και αυτοσυντήρησης. Η άμεση και δίκαιη τιμωρία για όλους είναι το ζητούμενο. Οι αρμόδιοι πρέπει να σκεφτούν και να μεριμνήσουν για τη ζωή των αθώων θυμάτων που θα βρεθούν στον δρόμο εκείνου που παρανομεί. Δώστε αξία στην ανθρώπινη ζωή μειώνοντας τον ανθρώπινο πόνο.
Αποσυμφορήστε τα νοσοκομεία, μειώστε τα έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων εισπράττοντας από παραβάτες, πατάσσοντας ταυτόχρονα αυτή την κατάρα του τόπου που λέγεται «τροχαίο ατύχημα».
* Η Χρυστάλλα Χαραλαμπίδου είναι πολιτικός επιστήμων
