Ο Συνήγορος του Πολίτη σημείωσε χθες ότι το μαθητικό επίδομα που χορηγείται σε οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων με παιδιά στην υποχρεωτική εκπαίδευση είναι ακατάσχετο, δεν υπόκειται σε φορολογία ή συμψηφισμό με χρέη προς το Δημόσιο. Παρείχε δε τη σχετική νομική και πολιτική τεκμηρίωση επισημαίνοντας ότι η εν λόγω ρύθμιση πρέπει να ισχύει για όλα τα κοινωνικά επιδόματα.
Το θέμα, παρά την αυτονομία που διαθέτει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εισαγωγή σε ένα άλλο θέμα που βρίσκεται στην επικαιρότητα την τελευταία περίοδο και σχετίζεται με το περίφημο "αφορολόγητο" της διαπραγμάτευσης, το οποίο έχει βάλει στο μάτι το ΔΝΤ αξιώνοντας τη δραστική περικοπή του. Σε γενικές γραμμές το ΔΝΤ υποστηρίζει, παρ' ότι τα νούμερά του αμφισβητούνται, ότι λόγω του υπάρχοντος αφορολόγητου διαφεύγει της φορολογίας περί το 40% των εισοδημάτων και, άρα, ποτέ δεν θα βγει ο λογαριασμός. Η κυβέρνηση αρνείται τη μείωση του αφορολόγητου, καλά κάνει και καλά θα κάνει να το αρνηθεί έως το τέλος για τους λόγους που πάνω - κάτω επικαλείται και ο Συνήγορος του Πολίτη για τα κοινωνικά επιδόματα.
Την πιο πειστική και τεκμηριωμένη απάντηση στο ΔΝΤ και προσωπικά στον Τόμσεν την έχει δώσει ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος. Μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Σε μια χώρα όπου το 20% των πολιτών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας και το 35% - 40% αντιμετωπίζει τον κίνδυνο φτωχοποίησης λόγω των μνημονιακών πολιτικών που της έχουν επιβληθεί, η μείωση του αφορολόγητου θα ισοδυναμούσε με διπλή τιμωρία και πλήρη εξουθένωση όσων έχουν ήδη σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος. Η συνεχής συμπίεση του αφορολόγητου μέχρι εκμηδενισμού στις παρούσες συνθήκες, όπως επιτάσσει η λογική του ΔΝΤ, θα ήταν ανεπίτρεπτη όχι μόνο για μια αριστερή κυβέρνηση αλλά για οποιαδήποτε κυβέρνηση. Θα ήταν πράξη κυνική.
Το επιχείρημα του υπουργείου Οικονομικών είναι από μόνο του επαρκές, αλλά υπάρχουν κι άλλα σοβαρά προς απάντηση του ισχυρισμού ότι υπάρχουν εισοδήματα που δεν φορολογούνται. Βεβαίως έχουν να κάνουν με τα εισοδήματα και όχι με μικροέσοδα πείνας. Γνωρίζουμε όλοι στην Ελλάδα ότι, πέραν των μισθωτών και συνταξιούχων που δεν μπορούν να αποκρύψουν τίποτε, υπάρχει μεγάλο εισόδημα αδήλωτο, ακόμη και εντός του αφορολόγητου ορίου.
Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι η μείωση του αφορολόγητου, αλλά η εμφάνιση του αδήλωτου εισοδήματος μέσω φορολογικών κινήτρων και της ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών. Και επ' αυτού υπάρχει εμπρός πεδίον δόξης λαμπρόν.
