Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Το συνέδριό μας τελείωσε με επιτυχία και με μεγαλύτερη ενότητα στις γραμμές μας. Όμως έχω σχεδόν τη βεβαιότητα ότι, παρά την εισήγηση και το κλείσιμο του προέδρου για κόμμα των μελών και για λιγότερες φιλοδοξίες, οι παλιές παθογένειες και νοοτροπίες, κυρίως των στελεχών όλων των τάσεων καλά κρατούν και καθόρισαν, για μια ακόμα φορά, τόσο το αποτέλεσμα στην εκλογή της Κ.Ε. όσο και την όλη διαδικασία και λειτουργία του συνεδρίου.
Προσωπικά είναι το δεύτερο συνέδριο που δεν διεκδίκησα να εκλεγώ στην Κ.Ε. Είναι πεποίθησή μου ότι ο βουλευτής που κατά τεκμήριο έχει δικαίωμα λόγου και στην Κ.Ε. και σε άλλες οποιεσδήποτε λειτουργίες του κόμματος δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να συμμετέχει σε όλα τα ανώτερα όργανα του κόμματος. Βεβαίως δεν θέλω να παραστήσω τον τιμητή υπεράνω των τάσεων, μιας και είναι γνωστές οι απόψεις μου και η διαδρομή μου μέσα στο κόμμα. Ανήκω λοιπόν κι εγώ σε αυτή την ομάδα των στελεχών και μελών που το 2010, και για τις ανάγκες του τότε συνεδρίου του Συνασπισμού, ονομάσαμε Πλατφόρμα 2010. Θεωρώ ότι οι απόψεις μας στη διαδρομή του κόμματος μέχρι σήμερα ουσιαστικά δικαιώθηκαν τόσο πολιτικά όσο και λειτουργικά, αφού για πρώτη φορά σε συνέδριο του κόμματός μας η εκλογή της Κ.Ε. έγινε με ενιαία λίστα.
Από εκεί κι έπειτα όμως υπάρχει τεράστια απόσταση από τις διακηρύξεις περί ενιαίου κόμματος και κόμματος των μελών μέχρι τη σημερινή κατάσταση.
Σε αυτό ακριβώς ήθελα να αναφερθώ, δηλαδή στη λειτουργία και τη φυσιογνωμία του κόμματος της Αριστεράς στον 21ο αιώνα. Δυστυχώς η "κλήρωση" των ομιλητών δεν μου έδωσε τη δυνατότητα να μιλήσω, και έτσι καταθέτω τον προβληματισμό μου εδώ.
Χρειαζόμαστε πάντα ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό και αποτελεσματικό. Ιδιαίτερα σε συνθήκες διακυβέρνησης και με τον αμείλικτο πόλεμο που δεχόμαστε, δεν υπάρχει καμιά μεγαλύτερη ανάγκη από την επίτευξη αυτού του στόχου. Το κόμμα είναι φορέας συλλογικής ευθύνης, επεξεργασίας και παραγωγής πολιτικής, καθημερινής δράσης, δίαυλος επικοινωνίας με τις ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας. Κατά συνέπεια είναι εργαλείο κινητοποίησης, ευαισθητοποίησης και αλληλεπίδρασης θέσεων και μηνυμάτων μεταξύ της κοινωνίας και της κυβέρνησης στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Κατά συνέπεια, χρειαζόμαστε επειγόντως ριζική αλλαγή πλεύσης στο πνεύμα, στο κλίμα και στη νοοτροπία σχετικά με την οικοδόμηση και τη λειτουργία του κόμματος, με πρώτο φυσικά στόχο την αριθμητική ανάπτυξή του, έτσι ώστε να αντιστοιχηθεί στοιχειωδώς στην πολιτική και εκλογική του επιρροή. Και όταν λέω ριζική αλλαγή πλεύσης, εννοώ:
α) Όλα τα κέντρα λήψης των αποφάσεων να περάσουν από τις ηγεσίες των τάσεων στη φυσική ηγεσία και στα όργανα του κόμματος.
β) Να γίνει σοβαρή προσπάθεια προσέλκυσης νέων μελών με προγραμματισμό και σχεδιασμό, με ανοιχτό πνεύμα και ειλικρινή προσέγγιση, ιδιαίτερα νέων ανθρώπων αλλά και όλων των έντιμων ανθρώπων ανεξάρτητα από πολιτική προέλευση εφόσον διατίθενται να συμμετάσχουν.
γ) Το κόμμα συνολικά να ανασυνταχθεί πολιτικά και ιδεολογικά και να οργανώσει με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα περιφερειακές συσκέψεις και σεμινάρια πάνω σε θέματα της πολιτικής συγκυρίας, εμβαθύνοντας ταυτόχρονα στα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του κόμματος.
δ) Να αξιοποιηθεί στο μέγιστο δυνατό η επικοινωνία των μελών με την ηγεσία και τα τμήματα μέσω Διαδικτύου. Η συμμετοχή και η κατάθεση των μελών αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη που δεν μπορεί να αγνοηθεί, ούτε να γίνει αντικείμενο τυπικής διεκπεραίωσης. Γι' αυτό χρειάζεται κεντρικά να συσταθεί κέντρο υποδοχής των απόψεων των μελών και η διαδραστική απάντησή τους από τα αρμόδια όργανα.
ε) Η Κ.Ε. να διαρθρωθεί με τρόπο που όλα τα μέλη της θα έχουν συγκεκριμένη ευθύνη για την οποία θα καλούνται να απολογηθούν. Να υπάρξει ειδική ευθύνη για την ανάδειξη νέων στελεχών με σχεδιασμό, υποστήριξη και ανάθεση αρμοδιοτήτων, έτσι ώστε να αναδεικνύονται και να προωθούνται και νέοι άνθρωποι στην κομματική λειτουργία.
στ) Οι τάσεις υποχρεωτικά και δεσμευτικά να έχουν δημόσια λειτουργία και εννοείται ότι κάθε μέλος του κόμματος θα έχει ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές.
Τα λίγα παραπάνω αποτελούν έναν πυρήνα σκέψεων που στοχεύουν στην αναβάθμιση του κόμματος της Αριστεράς στις νέες συνθήκες και με κύρια στόχευση τη μαζικοποίηση, τη δημοκρατική συμμετοχή των μελών, την οργάνωση και την αποτελεσματικότητα.
Η πρόκληση για να προχωρήσουν τα παραπάνω είναι μεγάλη, οι δυσκολίες δεδομένες, αλλά αν πέτυχε ή όχι το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου, θα κριθεί και από την υλοποίηση έστω κάποιων από τις προηγούμενες προτάσεις. Χρειάζεται λοιπόν τόλμη, καινοτόμο πνεύμα, ανοιχτό μυαλό και προ πάντων αλλαγή νοοτροπίας, η οποία απαιτείται για να περάσουμε από το κόμμα των συνιστωσών στο κόμμα των τάσεων και στη συνέχεια στο κόμμα των μελών.
Νίκος Συρμαλένιος, βουλευτής Κυκλάδων. (Σημ.: Εκ παραδρομής την Παρασκευή 21/10/2016 δημοσιεύτηκε στην "Αυγή" το εισαγωγικό μέρος της ομιλίας του. Σήμερα δημοσιεύεται ολόκληρη η εισήγησή του που επρόκειτο να εκφωνηθεί στο 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ).
