του Γιώργου Η. Παπαηλιού*
Είναι κοινός τόπος ότι η συστημική κρίση, οικονομική - ανθρωπιστική, πολιτική και αξιών, που, εδώ και πολλά χρόνια, η χώρα διέρχεται, βιώνεται με τρόπο επώδυνο και άδικο από τους πολίτες.
Το σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς που κυριάρχησε στη χώρα επί πολλές δεκαετίες, μέσω του πολιτικού υποσυστήματος και ανεξαρτήτως της ευθύνης των κατά καιρούς φορέων του, οδήγησε τα πράγματα στη σημερινή κατάσταση.
Η Αρκαδία αποτελεί τμήμα της περιφερειακής Ελλάδας. Και πριν από την κρίση χαρακτηρίζονταν από ερήμωση, εγκατάλειψη και μαρασμό. Η κρίση έχει επιτείνει τα χαρακτηριστικά καθυστέρησης και υπανάπτυξής της.
Παρά ταύτα, διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα (ανόθευτη φύση, φυσικό κάλλος, πρόσφορες κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες, μυθολογία, Ιστορία, λαϊκή παράδοση, Πολιτισμό), που μπορούν να την εκτοξεύσουν οικονομικά. Όμως γι' αυτό, πέραν της ανάγκης αλλαγής οικονομικού προσανατολισμού, απαιτείται σχεδιασμός και συντονισμός ενεργειών, ώστε να υπάρχει σαφής στόχευση και αποτελεσματικότητα.
Τα συγκεκριμένα πεδία στα οποία αντιστοιχούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Αρκαδίας είναι: α) η κτηνοτροφία, β) η παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, γ) η μεταποίηση, κυρίως αγροτικών και κτηνοτροφικών αλλά και καινοτόμων προϊόντων, δ) ο τουρισμός ήπιου χαρακτήρα, υπό τις ειδικότερες μορφές, του φυσιολατρικού, ιστορικού, θρησκευτικού, θεραπευτικού, αθλητικού (τουρισμού), ε) η παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων συνδυαστικά με την παροχή τουριστικών υπηρεσιών (αγροτουρισμός).
Όλοι αυτοί οι τομείς οικονομικής δραστηριότητας μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθούν και να ενισχυθούν μέσω του ΕΣΠΑ, του ΠΑΑ και άλλων προγραμμάτων, με μοχλούς το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και τη ΒΙΠΕ Τρίπολης και με την κινητοποίηση και ενεργό συμμετοχή του ανθρώπινου δυναμικού, ιδίως των νέων Αρκάδων, που ζουν και δραστηριοποιούνται εντός και εκτός Αρκαδίας, διαθέτουν υψηλής ποιότητας προσόντα και διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με την πατρώα γη.
Οι συγκεκριμένοι άξονες ανάπτυξης μπορούν να αποτελέσουν διακριτό σημείο αναφοράς του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου, με σκοπό τόσο την οικονομική αποτελεσματικότητα όσο και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Σε αυτό το πλαίσιο, αποτελεί ζητούμενο η βιώσιμη ανάπτυξη που να αντέχει στον χρόνο, να είναι ευέλικτη και να μην εξαντλεί τους πόρους με τρόπο ληστρικό, ώστε από αυτούς να μπορέσουν να αντλήσουν δυνατότητες ζωής και οι επερχόμενοι.
Οι αναπτυξιακές ημερίδες και τα αναπτυξιακά συνέδρια που κατά καιρούς πραγματοποιούνται πρέπει, έχοντας συγκεκριμένη στόχευση, αφενός να αξιοποιούν τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν και αφετέρου να έχουν συνέχεια. Με αυτό τον τρόπο δικαιολογείται η πραγματοποίησή τους και επισφραγίζεται η επιτυχία τους.
*Ο Γιώργος Η. Παπαηλιού είναι βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ. Το παρόν κείμενο είναι η τοποθέτησή του κατά την ημερίδα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος και των συλλόγων Αρκάδων Αττικής, που έγινε στις 6.3.2016.
