Το Left Forum στη Νέα Υόρκη αποτελεί ίσως, εδώ και εννιά χρόνια, τη σημαντικότερη συνάντηση αριστερών, προοδευτικών διανοούμενων, κινημάτων, οργανώσεων, συνδικάτων κ.ά., όχι μόνο από τις ΗΠΑ, αλλά από ολόκληρο τον κόσμο. Φέτος το κεντρικό σύνθημα συνδύαζε δύο βασικά στοιχεία: την οικολογική καταστροφή, που οφείλεται σε ένα στρεβλό, νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης που απομυζά τους φυσικούς πόρους, και στην καλπάζουσα οικονομική κρίση, με τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που πλήττουν εκατομμύρια ανθρώπων. Τον συσχετισμό και τις συνέπειες των δύο απειλών -της οικολογικής και της οικονομικής- περιέγραψε, πολύ παραστατικά και με χιούμορ, η Τζιλ Στάιν, η υποψήφια του Πράσινου κόμματος στις προεδρικές εκλογές του 2012, κατά την εναρκτήρια συνεδρίαση, την Παρασκευή, 7 Ιουνίου στο πανεπιστήμιο Pace της Νέας Υόρκης. "Πρέπει να αντικαταστήσουμε την πολιτική των φόβων με την πολιτική του θάρρους", είπε, καταχειροκροτούμενη, στο αμφιθέατρο Schimmel του πανεπιστημίου. Η Στάιν, που είναι γιατρός και πολύ δραστήρια ακτιβίστρια στα περιβαλλοντικά ζητήματα και στα θέματα δημόσιας υγείας, είπε με χιούμορ: "Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι ραγδαία, οι πάγοι λιώνουν πολύ γρηγορότερα από ό,τι περιμέναμε. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική" είπε, παραπέμποντας στη γνωστή φράση της Μάργκαρετ Θάτσερ, There Is No Alternative (TINA), "δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά να αλλάξουμε οικονομική πολιτική. Γιατί αυτή η πολιτική είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον αλλά και για την υγεία μας". Στο ίδιο μήκος κύματος, και ο γνωστός καθηγητής Ιμάνουελ Βάλερσταϊν, που τόνισε ότι η "ανάπτυξη με τη σημερινή της μορφή είναι καρκίνος".
Λίγο νωρίτερα, ο Βάλερσταϊν, καθηγητής στο Γιέηλ, είχε πάρει μέρος σε ένα πάνελ, με θέμα το μέλλον του καπιταλισμού. Ο Βάλερσταϊν υποστήριξε ότι σήμερα κλείνει ένας κύκλος 500 ετών ζωής: "Ο καπιταλισμός ασφυκτιά γιατί δεν μπορεί να ανανεώσει τους πόρους του". "Ο καπιταλισμός χρειάζεται τη σώρευση κυρίως μέσω των αγορών, όμως αυτές δεν είναι φιλικές προς τον καπιταλισμό - αυτός έχει ανάγκη ένα σχεδόν κρατικό μονοπώλιο. Ωστόσο, σήμερα τα σχεδόν μονοπώλια είναι σε φάση αυτοδιάλυσης και χρειάζονται 20 με 25 χρόνια προκειμένου να ξαναγίνει ανταγωνιστικός ο καπιταλισμός". Ο Βάλερσταϊν υποστηρίζει ότι σήμερα βρισκόμαστε σε οριακό σημείο, καθώς οι "ηγεμονικές δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, αυτοκαταστρέφονται", ενώ έδωσε έμφαση στον συνδυασμό της οικολογικής καταστροφής που παράγει επί 500 χρόνια η καπιταλιστική ανάπτυξη. "Οι καπιταλιστές δεν πληρώνουν για την ανανέωση των πόρων, τους καταστρέφουν". "Σήμερα βιώνουμε λοιπόν μια δομική κρίση, μια χαοτική κατάσταση: δεν μπορούμε να επιβιώσουμε στο παρόν σύστημα, το οποίο έχει εξαντληθεί. Η λιτότητα δεν πρόκειται να έχει κανένα αποτέλεσμα γιατί το σύστημα, οι καμπύλες του, είναι εκτός ελέγχου". "Σήμερα λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε δύο ρίζες: το πνεύμα του Νταβός και το πνεύμα του Πόρτο Αλέγκρε. Και στις δύο πλευρές παρατηρούνται διαιρέσεις σχετικά με την τακτική. Για παράδειγμα, εντός του πνεύματος του Νταβός, υφίστανται οι οπαδοί του Τσένεϊ, που λένε 'να τους ρίξουμε (σ.σ.: στους αντιπάλους) στο κεφάλι'. Η άλλη ομάδα είναι πιο διαλλακτική, υποστηρίζει τον διάλογο, προκειμένου να αλλάξουν όλα για να παραμείνουν στο τέλος ίδια! Αυτή είναι η προσέγγιση τύπου 'πράσινου καπιταλισμού', που πρεσβεύει, π.χ., ο Τζωρτζ Σόρος ή ο Π. Κρούγκμαν. Αλλά και στο εσωτερικό του πνεύματος Πόρτο Αλέγκρε υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Η μία υποστηρίζει την ανοχή, την εξεύρεση συναινετικών λύσεων και η άλλη θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση την ανάληψη της εξουσίας γιατί 'χωρίς αυτή δεν γίνεται τίποτε'. Πώς βγαίνουμε από αυτό το σταυροδρόμι; Με άπειρες δράσεις, με άπειρα υποκείμενα, με άπειρες στιγμές. Πρόκειται για το γνωστό φαινόμενο της πεταλούδας".
Κορυφαία στιγμή σε κάθε Αριστερό Φόρουμ είναι η κεντρική ομιλία του τιμώμενου προσκεκλημένου. Φέτος αυτός ήταν ο Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος αναφέρθηκε σε μια κατ' επίφαση μορφή "δημοκρατίας" που επικρατεί και η οποία καθορίζεται από τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων που περιθωριοποιούν τους πολίτες, τους κρατούν στην άγνοια για κρίσιμα ζητήματα, όπως λόγου χάρη για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ωστόσο αυτό το Φόρουμ είχε άλλη μία σημαντική στιγμή. Ήταν η παρουσίαση - συζήτηση, το απόγευμα του Σαββάτου, 8 Ιουνίου, του ογκωδέστατου (750 σελίδων) βιβλίου που έγραψε ο ιστορικός Peter Kuznick μαζί με τον Όλιβερ Στόουν, με τίτλο "The Untold History of the United States" ("Η αμερικανική ιστορία όπως δεν έχει ειπωθεί ποτέ"). Πρόκειται για τη μεταφορά στο χαρτί ενός σπονδυλωτού (12 μέρη) ντοκιμαντέρ του Στόουν με θέμα την "ξεχασμένη" αμερικανική ιστορία, τους "ξεχασμένους" ήρωές της που δεν χωρούν στην "επίσημη" ιστορική εκδοχή. "Για κάθε ταινία, όπως για τον Κέννεντι, τον Νίξον, τον Μπους, έκανα λεπτομερή έρευνα και έτσι βρέθηκα να έχω μαζέψει πολύ υλικό, το οποίο αισθάνθηκα την ανάγκη να το περάσω και στο χαρτί. Στόχος μου είναι να πω το τι σημαίνει πραγματικά αυτή η χώρα", τόνισε χαρακτηριστικά ο γνωστός σκηνοθέτης.
Νόαμ Τσόμσκι: Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικές και έχουν νόημα
"Συμφωνώ με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τις οποίες θα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα οι ευκαιρίες, τα οφέλη που δόθηκαν στη Γερμανία, στις αρχές του 1950, όταν βρισκόταν σε τραγική θέση και διαγράφτηκαν τα χρέη της και της δόθηκε βοήθεια, προκειμένου να ανακάμψει, να ξεπεράσει την πολύ δύσκολη θέση. Στην ίδια, εξίσου τραγική θέση βρίσκεται σήμερα και η ελληνική κοινωνία. Οι προτάσεις αυτές λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως λογικές και έχουν νόημα, τον φέρνουν στην πρωτοπορία. Μπορούν να χρησιμεύσουν ως παράδειγμα. Αντικειμενικά μιλώντας, ενδεχόμενη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κάτι το πολύ θετικό, αλλά ποτέ δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα. Δεν μπορούμε να προβλέψουν τη ροή των πραγμάτων".
Φράνσες Φοξ Πίβεν (μέλος του Διοικητικού συμβουλίου του Αριστερού Φόρουμ): Ο ΣΥΡΙΖΑ να προστατέψει τη σχέση του με τα κινήματα
"Η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στο Φόρουμ φέτος μας συγκινεί ιδιαίτερα γιατί το καθιστά πραγματικά διεθνές. Η καρδιά των Αμερικανών αριστερών κτυπά μαζί με την καρδιά των Ελλήνων. Και αυτό μας δίνει ελπίδα, γιατί υπάρχουν φίλοι και σύντροφοι στην Ελλάδα που μάχονται κατά του νεοφιλελεύθερου διεθνισμού και του τέρατος της λιτότητας. Πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι ακριβώς το πειραματόζωο για την πολιτική της λιτότητας. Μια πολιτική που θεωρώ ως ένα είδος υπέρ-καπιταλισμού, που δημιουργήθηκε με στόχο να αποσπάσουν όλο και περισσότερα κέρδη και να καταστρέψουν το κράτος πρόνοιας. Πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνιστά μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση χάρη στην πολύ προσεκτική και εποικοδομητική σχέση του με τα κινήματα. Και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντική παρακαταθήκη και νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πάση θυσία να προστατέψει αυτή τη σχέση".
Οι Νόαμ Τσόμσκι και Λιο Πάνιτς στο βήμα του συνεδρίου
