«Να τους πάρετε σπίτι σας!». Αγαπημένη και μόνιμη επωδός κάθε αξιοσέβαστου ακροδεξιού, προς την Αριστερά, στις συζητήσεις για το μεταναστευτικό: «Αφού τους αγαπάτε τόσο τους μετανάστες, να τους βάλετε σπίτι σας!». Το έχουμε ακούσει πάμπολλες φορές σε καφενεία, στην τηλεόραση, στη Βουλή. Δεν θέλω φυσικά να αναλύσω τον παραλογισμό και τη δημαγωγία αυτής της επωδού. Με βάση την ίδια λογική, όποιος ζητάει να κυκλοφορεί το μετρό το βράδυ πρέπει να γίνει τραμβαγέρης και να οδηγεί τους συρμούς, όποιος ζητάει φαρμακευτική περίθαλψη πρέπει να γίνει ο ίδιος φαρμακοτρίφτης και να φτιάνει τα φάρμακα, όποιος ζητάει να βελτιωθούν τα σχολικά εγχειρίδια πρέπει να τα συγγράφει ο ίδιος κλπ. Η επωδός, ωστόσο, συνήθως πετυχαίνει τον στόχο της, δυσκολεύοντας τον αριστερό συνομιλητή. Με κάποιες απολαυστικές εξαιρέσεις. Πριν κάποια χρόνια στην τηλεόραση κάποιος επιφανής φασίστας (δεν θυμάμαι αν ήταν ο Α. Γεωργιάδης ή ο Μ. Βορίδης) «στρίμωχνε» τον Νάσο Θεοδωρίδη, επιμένοντας: «Εσείς του ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν τους παίρνετε σπίτι σας τους λαθρομετανάστες, αφού τους αγαπάτε;», «Εσείς, κ. Θεοδωρίδη, θα τους παίρνατε σπίτι σας;». Η απάντηση ήταν αποστομωτική: «Βεβαίως και θα τους έπαιρνα, με χαρά! Τους φασίστες σαν κι εσένα δεν θα 'παιρνα!».
Δεν τα θυμήθηκα όλα αυτά για να ευθυμήσουμε. Αντιθέτως. Τα θυμήθηκα επειδή, στην υπόθεση των ναυαγών της Σάμου, το ελληνικό κράτος φάνηκε να έχει υιοθετήσει πλήρως τη λογική «Να τους πάρετε σπίτι σας». Επί ένα διήμερο, μέχρι να έρθουν οι ναυαγοί από τη Σάμο στην Αθήνα, οι μόνοι που ασχολούνταν με το πού θα πάνε αυτοί οι άνθρωποι όταν φτάσουν στον Πειραιά ήταν βουλευτές της Αριστεράς και στελέχη ανθρωπιστικών οργανώσεων. Το κράτος και οι ποικίλοι φορείς όχι μόνο δεν δραστηριοποιήθηκαν, αλλά και κώφευαν --ή έστω ημικώφευαν-- στις εκκλήσεις, πάντως λύση δεν βρισκόταν. Θυμίζω ότι οι ναυαγοί ήταν άνθρωποι που μόλις είχαν χάσει τα παιδιά τους, τις γυναίκες ή τους άντρες τους (τα φέρετρα ταξίδευαν μαζί τους στο πλοίο), ήταν πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία και τη Σομαλία. Εις μάτην. Δεν βρισκόταν τίποτα. Και, για να μην κατασκηνώσουν υπό τον γαλανό αττικό ουρανό, η λύση που βρέθηκε τελικά ήταν να τους πάρουν και να τους φιλοξενήσουν οι κοινότητες των μεταναστών, οι Σύριοι και οι Σομαλοί της Αθήνας. Ίνα πληρωθεί και το ρηθέν υπό των ακροδεξιών προφητών, «Να τους πάρετε σπίτια σας». Τους πήραν, λοιπόν, στα σπίτια τους. Πράξη που τιμά τους ίδιους και, ταυτόχρονα, αποτελεί μεγάλη ντροπή για το ελληνικό κράτος.
