Γεμίσανε οι δρόμοι με χαρούμενους ανθρώπους, με μαμάδες, με πατεράδες, με παιδιά, με σκυλάκια, με γατάκια, με φως, γιρλάντες, μπαλόνια, κλόουν, χρώματα και αρώματα παντού. Άκουσα τα λόγια αυτά από τους συναδέλφους των καναλιών και σκιάχτηκα μέχρι τον μυελό των οστέων μου δευτεριάτικα. Λες να πεθάναμε ως έθνος και να βρεθήκαμε συμπούρμπουλοι εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, εκεί που τα πουλάκια λαλούν νυχθημερόν και τα λουλούδια ευωδιάζουν αενάως; Όχι, δεν είχαμε πεθάνει μαζικώς. Ο ενθουσιασμός των πρωινών της ενημέρωσης ήταν ολιγότερο δραματικός. Χαίρονταν και αγαλλιούσαν επειδή είχαν ανοίξει Κυριακή τα μαγαζιά και ο κόσμος είχε ξεχυθεί αλλόφρων στους δρόμους.
Εντάξει, κατέβηκε κάποιος κόσμος, αλλά μόνο στα πολύ κεντρικά, στην Ερμού, στην Κηφισιά, στη Γλυφάδα, στο Κέντρο της Θεσσαλονίκης, τόλμησε να ψελλίσει ο πρόεδρος των εμπόρων. Συνολικά, παρέμεινε κλειστό το 70% των καταστημάτων και εκεί που άνοιξαν ο τζίρος ήταν σχετικά χαμηλός, καμία σχέση με τον τζίρο του Σαββάτου. Άλλωστε, τόλμησε να συμπληρώσει ο εκπρόσωπος των εμποροϋπαλλήλων, ο κόσμος κατεβαίνει στην Ερμού, στην Κηφισιά, τη Γλυφάδα και όταν τα μαγαζιά είναι κλειστά. Για βόλτα κατέβηκαν οι περισσότεροι κι όχι για να ψωνίσουν και τούτο φάνηκε από τον χαμηλό τζίρο.
Οι παρατηρήσεις των ειδικών εκνεύρισαν σφόδρα ενίους εκ των τηλεπαρουσιαστών. Μα τι είναι αυτά που λέτε! Δεν είδατε το ποτάμι που κατηφόριζε την Ερμού, δεν είδατε τη χαρά των εμπόρων; Δεν θέλετε να βγούμε από την κρίση; Θέλετε να πνιγούμε στη μιζέρια; Αυτός είναι πλέον ο μεγάλος διαχωρισμός: Από τη μια οι καλοί, αυτοί που θέλουν να βγούμε από την κρίση, που θέλουν ανοιχτά μαγαζιά και ληστρικές επενδύσεις τύπου «Ελληνικός Χρυσός» και από την άλλη οι κακοί, οι μίζεροι, αυτοί που αμφισβητούν, που τολμούν να κάνουν κριτική.
Επιτέλους, γίναμε Ευρώπη, φώναζαν οι τηλεδημοσιογράφοι. Μα στην Ευρώπη τα καταστήματα ανοίγουν τις Κυριακές μόνο στους τουριστικούς δρόμους, έλεγαν οι εκπρόσωποι των εμπόρων και των εργαζομένων. Όχι, είναι ανοιχτά παντού, το λένε εδώ τα sms που μας έχουν στείλει τηλεθεατές από το εξωτερικό. Ωραία δημοσιογραφία, έγκυρη δημοσιογραφία, η δημοσιογραφία των sms.
Η ανάγκη να αισθανθούν Ευρωπαίοι έστω και για μια μέρα είναι η ρομαντική πλευρά των τηλεδημοσιογράφων. Υπάρχουν όμως και πιο υλικά κίνητρα που τους κάνουν να υποστηρίζουν μανιωδώς το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων. Ο νόμος είναι φωτογραφικός, έχει σκοπό να ευνοήσει τις μεγάλες αλυσίδες, τα mall και τους εν γένει καρχαρίες εις βάρος των μικρών. Τις διαφημίσεις στα κανάλια τις δίνουν οι μεγάλες αλυσίδες, γι' αυτό κι εμείς θα πάμε με τους καρχαρίες κι όχι με τις μαρίδες, κι ας έχουν οι μαρίδες το 85% των εργαζομένων στο λιανεμπόριο. Το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό και τα κανάλια θα γλείψουνε τα κόκαλα.
