Ο πρωθυπουργός απέτυχε στη μάχη των εντυπώσεων στις επαφές που είχε με τον Αμερικανό Πρόεδρο. Και απέτυχε διότι δεν ήταν καλά προετοιμασμένος και υποψιασμένος για τη διαχείριση των αντιδράσεων του Τραμπ, που αποδείχτηκε κυνικός και αγενής. Όταν για παράδειγμα ο φιλοξενούμενος πρωθυπουργός της συμμάχου Ελλάδας σε ενημερώνει για τις συστηματικές παραβιάσεις και τις απειλές της Τουρκίας, χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ, εναντίον μια χώρας επίσης μέλους του ΝΑΤΟ, και ο Τραμπ απαντά ότι «ο Ερντογάν είναι φίλος μου και θα του μιλήσω», σε έχει κοντύνει δημοσίως, αφάνταστα.
ΒΕΒΑΙΑ για την αποτυχία της επίσκεψης, εκτός από τον θρασύ Τραμπ, ευθύνεται όλη η ομάδα που υποτίθεται πως προετοίμαζε τον πρωθυπουργό. Κακώς λοιπόν δεν απέτρεψαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη από την τουριστική βόλτα στη Βοστώνη για να παρακολουθήσει ένα ματς μπάσκετ του ΝΒΑ. Υποτίθεται πως οι διαβουλεύσεις της ελληνικής αντιπροσωπείας θα ήταν συνεχείς για μια κρίσιμη, κατά τα λεγόμενά τους, συνάντηση. Κανείς λοιπόν δεν έκανε σενάρια αντιμετώπισης της πιθανής άγαρμπης συμπεριφοράς του Αμερικανού Προέδρου;
ΤΙ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΕ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που για να αλλάξει τις εντυπώσεις ισχυρίστηκε ότι από τη συνάντηση προέκυψε πως οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν ότι η Ελλάδα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην περιοχή! Ποιον ακριβώς; Αυτός όμως που το τερμάτισε ήταν ο ευρωβουλευτής Γ. Κύρτσος, που εξέθεσε τον Κ. Μητσοτάκη δηλώνοντας: «Πάθανε πλάκα στις ΗΠΑ, με τα αγγλικά του Κυριάκου...».
ΠΟΣΟ σημαντικός, πέρα από τις αγορές αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού και τις βάσεις που παρέχει, ως ρεζέρβα για τα καψώνια που κάνει ο Ερντογάν στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, είναι ο ρόλος της Ελλάδας; Και αν είναι τόσο σημαντικός, γιατί ο Ερντογάν παραμένει (και δημοσίως) «σημαντικότερος φίλος» από ό,τι ο Μητσοτάκης;
ΓΙΑΤΙ βιάστηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός να στηρίξει, αμέσως μετά τον Μπόρις Τζόνσον και τον Νετανιάχου, τη δολοφονική επιχείρηση των Αμερικανών κατά του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί; Η ουδετερότητα που απολαμβάνει χρόνια τώρα η χώρα μας από τρομοκρατικές επιχειρήσεις γιατί δεν εκτιμήθηκε;
ΚΟΝΤΟΛΟΓΙΣ ο Ερντογάν έχει γίνει πολύ ισχυρός παίκτης στη σκακιέρα της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, αναλαμβάνοντας με επιτυχία μέχρι στιγμής μεγάλα ρίσκα, εκμεταλλευόμενος το μέγεθος της Τουρκίας, τη γεωστρατηγική της θέση και τα συμφέροντα των πολυεθνικών επιχειρήσεων που έχουν κάνει επενδύσεις σε μια χώρα με μεγάλη φιλική περιφέρεια στις αγορές των τουρκόφωνων γειτονικών χωρών και του μουσουλμανικού κόσμου.
ΠΟΙΟΣ θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως, υπερφίαλος Τραμπ θα κατάπινε τελικά την αγορά του υπερσύγχρονου ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 από μια χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ; Πως θα κατάπινε της συνεργασία Ερντογάν - Πούτιν στη Συρία και στις ενεργειακές ροές της Ρωσίας προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας, ακόμα και την υποστήριξη που παρέχει η Άγκυρα στην Τεχεράνη;
ΕΧΟΥΜΕ εμείς αντίβαρα και σεβασμό από τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους και κυρίως την πραγματική υποστήριξη από τους Ευρωπαίους εταίρους μας; Δυστυχώς είμαστε σχεδόν μόνοι μας, όπως φάνηκε και από την εγκατάλειψή στις προσφυγικές ροές. Κατά συνέπεια υπάρχει ένα κρίσιμο, εθνικής σημασίας ερώτημα.
ΠΟΙΟ είναι το αντίδοτο σε αυτήν τη δύσκολη πολιτική συγκυρία; Πώς γίνεται μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, σε σχέση με την Τουρκία, εξίσου ισχυρή; Ο μόνος δρόμος είναι η θεαματική ανάπτυξη με αιχμή τις νέες τεχνολογίες, την υψηλή προστιθέμενη αξία σε αγαθά και υπηρεσίες, την τουριστική φιλοξενία και την Ιστορία.
ΚΑΙ ΕΔΩ προκύπτει το μεγάλο πολιτικό κενό, αυτό που αντιπροσωπεύει και εκπροσωπεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έχει όραμα εθνικής προόδου ή απλά εκτελεί τις εντολές των χορηγών του; Φθηνή και απροστάτευτη εργασία, μικρότερη φορολογία για αύξηση κερδών και ελεύθερη φοροδιαφυγή σε offshore είναι η απάντηση;
ΕΠΙΛΟΓΕΣ που φουντώνουν τις ανισότητες, κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους και όσοι διαφωνούν ή αντιδρούν κλομπς θα πέσουν στα κεφάλια τους; Τι είδους ισχύς, και κυρίως εθνική ενότητα, μπορεί να αναπτυχθεί σε τέτοιο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον;
Η ΕΛΛΑΔΑ του Μητσοτάκη ως ανταγωνίστρια χωρών εντάσεως εργασίας και μικρών φόρων, που εξάγει νέους επιστήμονες, δεν έχει κανένα μέλλον. Και σίγουρα η διαφορά ισχύος με την Τουρκία θα μεγαλώνει επικίνδυνα συνεχώς, αν κάτι δεν αλλάξει.
