Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε τo Σάββατο 19 Οκτωβρίου στην εβδομαδιαία εφημερίδα Le Journal du Dimanche, o Φρανσουά Ολάντ συνεχίζει να καταρρίπτει τα ρεκόρ ως ο πιο μη δημοφιλής πρόεδρος της Γαλλίας. Πρόκειται για τη δεύτερη δημοσκόπηση μέσα σε μια εβδομάδα η οποία καταδεικνύει την πτώση της δημοτικότητας του Γάλλου προέδρου. Τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου στο περιοδικό Le Point, ο Ολάντ είχε σημειώσει νέο ρεκόρ.
Μόλις το 23%% των ερωτηθέντων έχει θετική γνώμη για το σημερινό πρόεδρο ενώ αρνητική γνώμη έχει το 76% των Γάλλων. Το ποσοστό αυτό είναι το χαμηλότερο που έχει ποτέ καταγραφεί σε αντίστοιχη ερώτηση για πρόεδρο της Γαλλίας από τότε που θεσμοθετήθηκε ο δείκτης αυτός στις δημοσκοπήσεις. Η ίδια πτώση στη δημοτικότητα του Ολάντ καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις τους τελευταίους μήνες.
Το "σκορ" αυτό δικαιολογείται, σύμφωνα με το Ινστιτούτο δημοσκοπήσεων Ipsos-Le Point, από "το κλίμα των παραφωνιών στους κόλπους της κυβέρνησης, από τη μεταρρύθμιση του φορολογικού και συνταξιοδοτικού συστήματος αλλά και από τα ανακριβή ποσοστά ανεργίας".
Σε αντίθεση με τον Ολάντ, ο υπουργός Εσωτερικών, Μανουέλ Βαλς φαίνεται να αυξάνει τη δημοτικότητά του καθώς το 61% των ερωτηθέντων έχει θετική γνώμη γι'αυτόν. Φαίνεται πως οι δηλώσεις του Βαλς στο θέμα των Ρομά στα τέλη του Σεπτεμβρίου αλλά και η θεαματική απέλαση της 15χρονης Λεονάρντας Ντιμπρανί, την ώρα που επέστρεφε από σχολική εκδρομή, άγγιξαν τα ξενοφοβικά αισθήματα των Γάλλων. Βέβαια, η απέλαση της συγκεκριμένης μαθήτριας έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από κόμματα της αριστεράς και διαδηλώσεις μαθητών ενάντια στην απέλαση των μαθητών-μεταναστών.
Στην πρώτη δημοσκόπηση για τις Ευρωεκλογές, η οποία δημοσιεύτηκε στις 9 Οκτωβρίου στην εφημερίδα Le Nouvel Observateur από την εταιρεία Ιfop, το Εθνικό Μέτωπο Γαλλίας αναδεικνύεται σε πρώτο κόμμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων εν όψει των Ευρωεκλογών με ποσοστό 24%. Ακολουθεί το δεξιό UMP (22%), το Κόμμα Σοσιαλιστών (19%), η ενωμένη Κεντροδεξιά, UDI-MoDem (11%), το Μέτωπο της Αριστεράς (10%), οι Οικολόγοι (6%).
Το κλίμα ανόδου της γαλλικής ακροδεξιάς, όπως μάλιστα καταγράφηκε από τις περιφερειακές εκλογές στην επαρχία Μπρινιόλ, αποτελεί μία νέα πραγματικότητα και οφείλεται κυρίως στη γενικότερη δυσαρέσκεια και στην απαξίωση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Οι Γάλλοι νιώθουν πως η χώρα τους χάνει την σημαντική της θέση στην Ευρώπη, απορρίπτουν την πολιτική του Ολάντ, απέχουν από τις εκλογές και το Εθνικό Μέτωπο βρίσκει πρόσφορο έδαφος.
Η Γαλλική Αριστερά για την άνοδο του Εθνικού Μετώπου
Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι δηλώσεις των εκπροσώπων της γαλλικής αριστεράς.
Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν του Κόμματος της Αριστεράς δήλωσε έκπληκτος και ανήσυχος για την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γαλλία. Παρατηρεί την "ικανότητα της κινητοποίησης του Εθνικού Μετώπου ενώ όλοι οι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί καταρρέουν". Και συνεχίζει για το θέμα της αριστεράς: "Όσοι ψήφιζαν αριστερά, δεν ψήφισαν, δεν κινητοποιήθηκαν με κανέναν τρόπο. Αλλά η πρόκληση είναι πως θα κινητοποιήσουμε τους πολίτες. Και πρόκειται για κινητοποίηση όχι ενάντια στο Εθνικό Μέτωπο αλλά κινητοποίηση για να αλλάξει κάτι σε αυτήν την χώρα γιατί η ζωή είναι ανυπόφορη. Ο διχασμός στην αριστερά, η απελπισία, η παραίτηση...". Σχετικά με τον Ολάντ και την πολιτική της κυβέρνησης, δήλωσε: "Τι περιμένετε όταν εκλέγουμε έναν πρόεδρο, ο οποίος μας επισημαίνει σε όλους τους τόνους ότι είναι σοσιαλδημοκράτης και διαλύει τα κοινωνικά κεκτημένα αυτής της χώρας; Δεν πρέπει να αντιστρέψουμε αυτήν την αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι το Εθνικό Μέτωπο ανθεί λόγω της παραίτησης και της αποδιοργάνωσης και ο κύριος προμηθευτής ψήφων του Εθνικού Μετώπου βρίσκεται στο Ελιζέ".
Ο Ολιβιέ Μπεζανσενό του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (Nouveau parti anticapitaliste - NPA) χαρακτηρίζει το Εθνικό Μέτωπο ως ένα «δηλητηριασμένο γλυκό». «Οι πολίτες θεωρούν ότι στρέφουν ένα όπλο ενάντια στο σύστημα, αλλά στην πραγματικότητα το στρέφουν ενάντια στον εαυτό τους». Θεωρεί πως «η καλύτερη άμυνα απέναντι στην άνοδο του ακροδεξιού κόμματος είναι μία κοινωνική αναταραχή που θα μπορούσε να γενικευτεί. Δεν είδαμε ούτε μία φορά το Εθνικό Μέτωπο στις μεγάλες και σημαντικές κινητοποιήσεις του λαού, ούτε σε αυτές ενάντια στις απολύσεις. Το Εθνικό Μέτωπο δεν είχε καμία θέση και ανάμιξη».
Ο Πιερ Λοράν του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας αναζητώντας την αιτία ανόδου του Εθνικού Μετώπου δείχνει την κυβέρνηση και την πολιτική της που καταστρέφει τη χώρα και αποθαρρύνει τους γάλλους πολίτες. Στο πλαίσιο της πολιτικής παραίτησης και απαξίωσης που αναδεικνύεται και με το μεγάλο ποσοστό αποχής, «το Εθνικό Μέτωπο παρελαύνει προς τη νίκη, η οποία στηρίζεται στην υποτιμημένη πλέον δεξιά. Οι αριστερές υποψηφιότητες, όποιες κι αν είναι οι διάφορες συμμαχίες, οφείλουν να ενσαρκώσουν πολιτικές που επιτίθενται πραγματικά στην εξουσία της οικονομίας και ενισχύουν μία δυναμική αλληλεγγύης. Μόνο ο συνδυασμός των δύο αυτών πολιτικών απαιτήσεων μπορεί να αναζωογονήσει την ελπίδα. Επιδίωξη μας πρέπει να είναι η επανακινητοποίηση των πολιτών". Και αυτό γιατί «ο μόνος τρόπος να νικήσουμε αυτόν τον κίνδυνο ( του ακροδεξιού κόμματος) είναι να ξαναδημιουργήσουμε μία δυναμική ελπίδας στην αριστερά με πολιτικές επιλογές που έρχονται σε ρήξη με τις επιλογές λιτότητας της σημερινής κυβέρνησης της δεξιάς. Οδεύουμε με δύο σταθερές: κοινωνική απομόνωση του Εθνικού Μετώπου και δημιουργία μία νέας ελπίδας στην αριστερά».
