Του Χρυσόστομου Λουκά
Είναι η μεγαλύτερη ληστεία του αιώνα αναμφίβολα και έγινε σε κοινή θέα. Με ακροατήριο το παγκόσμιο κοινό και με παρόντες διακοσίους δημοσιογράφους, ο Ντόναλτ Τραμπ δώρισε την Παλαιστίνη στον υπόδικο Νετανιάχου.
Ο Νετανιάχου όμως δεν αρκεί για να λειτουργήσει το σχέδιο. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι ο πολιτικός του αντίπαλος, πρώην στρατηγός Μπένι Γκαντζ, θα συμφωνούσε και αυτός. Διότι στις τρίτες κατά σειρά εκλογές στο Ισραήλ, στις δύο Μαρτίου, υπάρχει το ενδεχόμενο ήττας Νετανιάχου και ποινικής του δίωξης για κατηγορίες διαφθοράς - ακόμα και φυλάκισής του.
Ο Γκαντζ, μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό Πρόεδρο, ακούστηκε πλήρως ευθυγραμμισμένος με το «σχέδιο του αιώνα» για το Μεσανατολικό, ακόμα και αν προηγουμένως διατηρούσε αποστάσεις από τα πιο αμφιλεγόμενα στοιχεία του καθώς αυτά ναρκοθετούν πέρα από την Παλαιστίνη, και την ασφάλεια του Ισραήλ.
Τι συμφωνήθηκε κεκλεισμένων των θυρών στη συνάντηση Τραμπ - Γκαντζ το γνωρίζουν οι στενοί τους κύκλοι. Πάντως, χωρίς το λιγότερο πολιτική συνεργασία των δυο αντιπάλων μετεκλογικά, Νετανιάχου - Γκαντζ, στη λογική εναλλασσόμενης πρωθυπουργίας, το σχέδιο Τραμπ θα μπορούσε να μην φτάσει μέχρι τέλους...
Τι προβλέπει το σχέδιο
Εν είδει παγκόσμιας διακήρυξης, ο Τραμπ ανακοίνωσε πως η Ιερουσαλήμ θα είναι η αδιαίρετη πρωτεύουσα του Ισραήλ, επιτρέποντας υπό προϋποθέσεις, τη συμβολική ύπαρξη πρωτεύουσας ενός παλαιστινιακού κράτους - κελύφους σε... προάστιο ανατολικά της Ιερουσαλήμ. Έξω ακριβώς από ισραηλινό τείχος οκτώ μέτρων, φυσικά παράνομο υπό το διεθνές δίκαιο.
Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν πλήρως ισραηλινή κυριαρχία στους παράνομους εβραϊκούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη, καθώς και την προσάρτηση των πιο εύφορων εδαφών της περιοχής, της Κοιλάδας του Ιορδάνη.
Τα εδάφη αυτά συνιστούν το ένα τρίτο της Δυτικής Όχθης και εφόσον το σχέδιο εφαρμοστεί, θα στερεί από το όποιο ξεδοντιασμένο παλαιστινιακό κρατίδιο, εδαφική συνέχεια αλλά και σύνορα με την Ιορδανία, που ζουν περί τα τρία εκατομμύρια Παλαιστίνιοι.
Το προσφυγικό, που αφορά εκατομμύρια Παλαιστίνιους και οικογένειες, θα αντιμετωπιστεί, είπε ο Τραμπ, εκτός Ισραήλ. Δηλαδή οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες μένουν στις χώρες που είναι τώρα, Ιορδανία, Λίβανο και αλλού, με περιορισμένη πολύ την απορρόφησή τους εντός Ισραήλ και ενδεχόμενες αποζημιώσεις ή μετεγκαταστάσεις σε άλλες αραβικές χώρες.
Προϋπόθεση γι’ αυτήν τη... συνθηκολόγηση εκ μέρους των Παλαιστινίων που αναμένει ο Τραμπ, είναι να αφοπλιστούν προηγουμένως οι οργανώσεις ένοπλης αντίστασης στη Γάζα (Χαμάς και Ισλαμική Τζιχάντ) και να αποδεχτούν αυτές αλλά και η Παλαιστινιακή Αρχή το Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος.
Όλα τα απίστευτα που ανακοίνωσε ο Τραμπ ακυρώνουν τις διεθνείς συμφωνίες του Όσλο αλλά και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Παλαιστινιακό, που ζητούν δύο κράτη, με Παλαιστίνη στα σύνορα πριν το 1967 και διάλυση των παράνομων εβραϊκών εποικισμών.
Το στάτους των ιερών τόπων της Ιερουσαλήμ θα πρέπει, βάσει των αποφάσεων της διεθνούς κοινότητας να συναποφασιστεί μεταξύ των δυο πλευρών, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ δίνει τα διοικητικά κλειδιά της Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ, με συμβολική εποπτεία από την Ιορδανία.
Φανερά έξαλλος ο Μαχμούντ Αμπάς, επανέλαβε, στην πρώτη επίσημη αντίδραση, ότι η Παλαιστίνη δεν εξαγοράζεται με τα 50 δισ. δολάρια που ο Τραμπ υπόσχεται σε επενδύσεις σε αυτήν την καρικατούρα παλαιστινιακού κράτους, και που σε κάθε περίπτωση δεν θα αποτελεί απειλή για το κράτος του Ισραήλ που θα το... περιβάλλει.
Πιο ουσιαστικά βέβαια και καθώς η απομόνωση του στον αραβικό κόσμο άρχισε πλέον να φαίνεται, έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Νετανιάχου γνωστοποιώντας του πως το σχέδιο Τραμπ ακυρώνει τις συμφωνίες του Όσλο και οι Παλαιστίνιοι αισθάνονται πλέον πως δεν δεσμεύονται από τις συμφωνίες αυτές.
Έθεσε δηλαδή θέμα τερματισμού τής ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενης συμφωνίας συνεργασίας ασφαλείας ανάμεσα σε Παλαιστινιακή Αρχή και Τελ Αβίβ.
Αν θα προχωρήσει πρακτικά προς αυτή την κατεύθυνση βέβαια, φέρνοντας άμεσα το Ισραήλ αντιμέτωπο με τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη και οξύνοντας έτσι την κατάσταση, μένει να αποδειχθεί, καθώς η απειλή αυτή έχει πολλάκις εξαπολυθεί από τον πολιτικά παροπλισμένο Αμπάς.
Από τα άμεσα ζητούμενα πλέον είναι ο βαθμός στήριξης που θα πάρει ο Αμπάς από τους Άραβες, όταν όμως Σαουδική Αραβία, Εμιράτα και Ομάν στέλνουν μηνύματα προτροπής για αποδοχή του αμερικανικού σχεδίου, προσβλέποντας στην αμερικανική προστασία από τον κοινό εχθρό, το Ιράν.
Η Αίγυπτος επίσης θεωρείται από τους Αμερικανούς εύκολα χειραγωγήσιμη, με πάνω από ενάμισυ δισ. δολάρια σε αμερικανική βοήθεια ετησίως, χρήματα που κρατούν το στρατιωτικό καθεστώς του Προέδρου Σίσι όρθιο.
Η «πυρηνική» επιλογή του Αμπάς, η διάλυση της Παλαιστινιακής Αρχής και η ένταξη των εκατομμυρίων Παλαιστινίων στο κράτος του Ισραήλ, εγείροντας ζητήματα ασφαλείας αλλά και ψήφου τους, είναι και αυτή στα όσα επανειλημμένως έχουν αναφερθεί στη Δυτική Όχθη, με ερώτημα και εδώ το αν θα αποφασιστεί ελλείψει αραβικής στήριξης και άλλων εναλλακτικών για τη συνέχεια.
Το σχέδιο Τραμπ - Νετανιάχου σε πρώτη φάση έχει όσα χρειάζεται, την αμερικανική στήριξη, για επιτάχυνση της δημιουργίας τετελεσμένων από το Ισραήλ, με παράνομη προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, μέσα στην τετραετία που έδωσε ο Τραμπ για να δοθεί μια απάντηση από την Παλαιστινιακή Αρχή.
Δημιουργεί δε νέα δεδομένα και ισορροπίες για ολόκληρη την περιοχή μας. Ήδη ο Ερντογάν ξεσπαθώνει κατά των Αράβων για την προδοσία, όπως λέει, των Παλαιστινίων και αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στον ισλαμικό κόσμο ως η προστάτιδα περιφερειακή δύναμη και της Παλαιστίνης αλλά και της Ιερουσαλήμ και των ιερών ισλαμικών τόπων.
Το Ιράν θα έχει ακόμα περισσότερες προσβάσεις στη Γάζα για εντατικοποίηση του πολέμου του διά αντιπροσώπων, με τη Χαμάς σε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη, ελλείψει ουσιαστικής συνεργασίας με την Παλαιστινιακή Αρχή.
