Τρίτο μυθιστόρημα για τον Γάλλο συγγραφέα Αρτούρ Λαρού, γεννηθέντα στο Παρίσι το 1984. Με δημοσιεύσεις σε διάφορα ευρείας κυκλοφορίας έντυπα, εξέδωσε μόλις το 2021 τη «Διαγώνιο Αλιέχιν» (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Κάλλιας Ταβουλάρη)· μεγάλο φαβορί τότε για το Βραβείο Γκονκούρ.
Ο Λαρού δημιουργεί ένα στόρι σε μορφή θρίλερ, όπου κυριαρχούν αληθινά γεγονότα από τη ζωή του σπουδαίου Ρώσου σκακιστή Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Αλιέχιν. Επικεντρώνεται κυρίως στην πτώση του μεγάλου παίκτη στην τελευταία περίοδο της ζωής και τον ακολουθεί κατά πόδας προς τον εξευτελισμό και την πλήρη παρακμή. Η αφήγηση ξεκινά το 1939, ενώ βρίσκεται στο Μπουένος Άιρες για ένα παγκόσμιο τουρνουά. Εκεί τον βρίσκει η έναρξη του πολέμου. Έχοντας από χρόνια τη γαλλική υπηκοότητα, μαζί με την πλούσια -και κατά πολύ μεγαλύτερη- τέταρτη γυναίκα του Γκρέις καλείται να επιστρέψει επειγόντως στο Παρίσι.
Γόνος εύπορης οικογένειας τσιφλικάδων και βιομηχάνων, οφείλει στη μητέρα του την τρέλα για το σκάκι και με την επικράτηση των Μπολσεβίκων αναδεικνύεται πρωταθλητής το 1920. Πιστός στην τάξη του και στα προνόμιά της, παντρεύεται γρήγορα την Ελβετή δημοσιογράφο Ανελιέζ Ρουέγκ και φεύγει ταξίδι αναψυχής στη Δύση ίνα να μην επιστρέψει ποτέ. Το 1927 γίνεται Γάλλος πολίτης και ταυτόχρονα κερδίζει από τον έως τότε ανίκητο Κουβανό Χοσέ Ραούλ Καπαπλάνκα τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, τον οποίο διαφύλαξε με αμφιλεγόμενες τακτικές έως τη θανή του. Το μυθιστόρημα χωρίζεται σε τρία μέρη: Άνοιγμα, Μέσον της Παρτίδας, Φινάλε - όπως ακριβώς μια παρτίδα σκάκι.
Ο Αλιέχιν επιστρέφει εσπευσμένα στη Γαλλία, αλλά πολύ σύντομα την κατακτούν οι Γερμανοί. Μέσω ενός ναζί σκακιστή, ο Γκέμπελς καλεί τον Ρώσο να πάει στο Βερολίνο για μια σειρά τουρνουά του Ράιχ, αφού πριν τον αναγκάζει να υπογράψει ένα αντισημιτικό κείμενο. Με αυτό ως «παράσημο», ο Αλιέχιν επιτρέπει στο ναζιστικό καθεστώς να τον περιφέρει ως πολύτιμο έκθεμα, να εκμεταλλεύεται τη φήμη του, ενώ παράλληλα του δίνει άλλοθι. Έτσι, η ψευδαίσθηση πως πραγματοποιεί ένα καινούργιο ξεκίνημα γρήγορα ξεθωριάζει, καθώς ανακαλύπτει ότι εγκλωβίζεται σε ένα άρρωστο καθεστώς, όπου οι ναζί αξιωματικοί, βουτηγμένοι σε κάθε λογής βίτσια και στα ναρκωτικά, ομνύουν στην απόλυτη βία, στον θάνατο.
Ο Λαρού αφηγείται με μαεστρία τον βίο του ορκισμένου σκακιστή καθώς οδηγείται σταδιακά στην παρακμή εξαιτίας της μονομανίας του με τα μαυρόασπρα τετράγωνα. Ένα σκακιστικό παιχνίδι με απρόβλεπτες συνέπειες για τον πρωταγωνιστή. Σταδιακά ο ευνοούμενος του Γκέμπελς χάνει τη «μητέρα», μετρέσα και νοσοκόμα του Γκρέις, τους αντιπάλους του που τον καταγγέλλουν και τον απομονώνουν και, τέλος, τους λίγους πιστούς φίλους. Ο Αλιέχιν έζεχνε αλκοόλ και ιδρώτα, ένας εγωιστής έφηβος που ήθελε να αρέσει - και σπανίως άρεσε. Η περίφημη επιθετική του άμυνα, που την προσομοίαζε με τη μάχη του Αούστερλιτς, δεν μπορούσε να τον βοηθήσει στην αληθινή ζωή. Ήταν κυριολεκτικά εξαντλημένος, νικημένος. Στο τέλος του πολέμου βρίσκει καταφύγιο στη δικτατορία του Σαλαζάρ, στην Πορτογαλία. Έναν χρόνο μετά, το 1946, πεθαίνει εκεί υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Ιnfo
Arthur Larrue
Η διαγώνιος Αλιέχιν
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Σελίδες: 344
Τιμή: 15,93 ευρώ
