Άφησε το σακίδιο στην άκρη και έβαλε τα γυαλιά του ο Σταύρος. Με ύφος σοβαρό, όπως αρμόζει στις περιστάσεις, σε μια άρτια σκηνοθετημένη εκπομπή, επιδόθηκε στο ξέπλυμα του αρχηγού της Ν.Δ. έχοντας μανιέρα έτοιμη.
Στο βασίλειο της επικοινωνίας του Μαξίμου τα πράγματα δεν πάνε καλά. Το ένα φιάσκο διαδέχεται το άλλο, με τα ποσοστά της Ν.Δ. να κατρακυλούν χωρίς επιστροφή. Η «θυσία» που είδε ο Μητσοτάκης στα θύματα των Τεμπών, η «ευκαιρία» που είδε στην τραγωδία ο Ά. Γεωργιάδης περιγράφουν πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την τραγωδία. Αποκορύφωμα ήταν ο άφαντος υφυπουργός, που εμφανίστηκε ξαφνικά αγκαλιά με τις κάμερες στον σταθμό Λάρισας να προσπαθεί να κοροϊδέψει, κοιτώντας στα μάτια τους ανθρώπους, κατ’ εντολή του πρωθυπουργού.
Μια μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη μετά τον «Σασμό» κρίθηκε απολύτως αναγκαία. Έτσι ακούσαμε τον πρωθυπουργό να λέει ότι «ανέλαβε με θάρρος το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί». Να επαναλαμβάνει ότι δεν ήξερε τίποτα γιατί δεν τον ενημέρωσαν οι εργαζόμενοι-γνωστοί κηφήνες του Δημοσίου και να επιμένει ότι αυτό που βλέπετε αδαείς με τα κουμπάκια δεν είναι ένα απλό ταμπλό χειρισμού, αλλά η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στην τηλεδιοίκηση... Και, ω του θαύματος, δουλεύει.
Ο Μητσοτάκης, άξιος γόνος της γνωστής οικογένειας και απόλυτος εκφραστής των νεοφιλελεύθερων οραμάτων του, δεν εννοεί την έννοια της συμμετοχής. Κοιτά μόνο οι άλλοι τι έχουν να εισφέρουν. Έτσι το μόνο που κατάφερε να αποδείξει ήταν πόσο ιδιαίτερα χαμηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης διαθέτει. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσεις την απαίτηση να «βάλουν πλάτη» τα θύματα του δυστυχήματος;
Ο αμοραλισμός αγγίζει το παράλογο, όταν αντί για μια λέξη με πρώτο συνθετικό το συν, τη συμμετοχή, δηλαδή, στο συλλογικό αίσθημα, απαίτησε τη συνεισφορά των θυμάτων. Σε τι; Στη συλλογική αμνησία; Στο ξερίζωμα της θλίψης της απώλειας; Στο πνίξιμο της οργής και όλες-οι μαζί να βάλουμε πλάτη για το εκλογικό του μέλλον;
Τη συνέντευξη παρακολούθησαν κατά μέσο όρο 10,1%. Πέντε μονάδες κάτω από την προηγούμενη ήδη χαμηλή επίδοσή του στον Χατζηνικολάου. Το τηλεοπτικό κοινό τού γύρισε την πλάτη γιατί δεν τον ενδιαφέρει να δει ξανά τον βασιλιά γυμνό. Το ίδιο επεισόδιο που επαναλαμβάνεται τέσσερα χρόνια, τώρα, στις υποκλοπές, στα χιόνια, στις φωτιές, στην πανδημία...
Οι κάμερες εκδικούνται τον Μητσοτάκη. Και η «επικοινωνία» που κράταγε άσο στο μανίκι γίνεται μουτζούρης. Το ξέπλυμα απέτυχε διότι οι άνθρωποι δεν του παραχωρούν, πλέον, όχι ανοχή, αλλά ούτε ένα δευτερόλεπτο τηλεοπτικού ενδιαφέροντος...
