Το ερχόμενο σαββατοκύριακο θα λάβει χώρα στα ελληνικά πανεπιστήμια ένα μεγάλο φοιτητικό πολιτικό γεγονός. Σήμερα το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο δέχεται μια άνευ προηγουμένου νεοφιλελεύθερη επίθεση. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπονομεύει και απαξιώνει τη δημόσια Εκπαίδευση για χάριν της ιδιωτικής. Εφαρμόζει πολιτικές που παγιώνουν την υποχρηματοδότηση, επιβάλλουν αποκλεισμούς και εμπεδώνουν τον αυταρχισμό. Αποδεικνύει έμπρακτα ότι εχθρεύεται τη νέα γενιά, που καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σπουδάσει και να ζήσει.
Κύμα αντιδράσεων στα πανεπιστήμια και στην κοινωνία. Οι νόμοι Κεραμέως όχι μόνο δεν έγιναν αποδεκτοί από την ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά ξεσήκωσαν κύμα αντιδράσεων. Το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν χιλιάδες φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι των ΑΕΙ, πετυχαίνοντας ακόμη και νίκες, με την παρεμπόδιση της εισβολής της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Παράλληλα, κύμα αντιδράσεων ξεσηκώνουν και οι πολιτικές που αυξάνουν το κόστος ζωής (ακρίβεια), εκτινάσσουν την ανεργία των νέων και εμπεδώνουν ένα αίσθημα βαθιάς κοινωνικής αδικίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που είδαμε τη νέα γενιά να συμμετάσχει μαζικά στην απεργία της 9ης Νοεμβρίου και στις πορείες για το Πολυτεχνείο και τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Όσο η κυβέρνηση θα σφίγγει τη θηλιά γύρω από τον λαιμό των νέων ανθρώπων, τόσο οι νέοι θα εξεγείρονται και θα αναζητούν μια νέα προοπτική.
Αντίσταση μεν, κρίση συλλογικής εκπροσώπησης δε. Παρά το γεγονός της κινητοποίησης των φοιτητών, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν έχουν καταφέρει να συζητήσουν οργανωμένα. Οι γενικές συνελεύσεις δεν έχουν την απαιτούμενη μαζικότητα. Όπως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι, παρά το στραπάτσο της ΔΑΠ, οι φοιτητικές εκλογές συνεχίζουν να αφορούν όλο και λιγότερους φοιτητές. Ο φοιτητικός συνδικαλισμός διέρχεται μια παρατεταμένη κρίση, γεγονός που απορρέει από την κυρίαρχη αντίληψη του «ατομικού δρόμου», την οποία ενίσχυσαν οι παρατάξεις τόσο με τις «πελατειακές» όσο και τις «ιδιοκτησιακές» λογικές τους.
Σχέδιο δημοκρατικής ανασυγκρότησης και ανατροπής. Το ζήτημα της ενεργοποίησης των φοιτητικών συλλόγων και της ενεργούς συμμετοχής είναι πρώτιστο καθήκον όλων. Ειδικά σήμερα που η κυβέρνηση υπονομεύει τη συλλογική εκπροσώπηση μέσω των ενιαίων ψηφοδελτίων και επενδύει στο διάτρητο σύστημα των ηλεκτρονικών εκλογών. Η ίδρυση ενός νέου συνδικαλιστικού φορέα που έχει πρόταση για τη δημοκρατική ανασυγκρότηση των δομών του φοιτητικού κινήματος είναι από μόνο του πολύ σημαντικό γεγονός. Πόσο μάλλον όταν η πρόταση αυτή συνοδεύεται από ένα όραμα συνολικής ανατροπής των πολιτικών που διαλύουν την προοπτική και το μέλλον της νέας γενιάς.
Οι αγώνες χρειάζονται δράση και η δράση οργάνωση. Η οργή, η αγανάκτηση και η ελπίδα είναι τα πρώτα συναισθήματα όσων αγωνίζονται. Από μόνα τους δεν αρκούν ούτε για να δημιουργηθεί το νέο ούτε για να υπάρξει το διαφορετικό. Σε αυτό το σημείο εισέρχεται η έννοια της πολιτικοποίησης, δηλαδή η πρόθεση της αποφασιστικής εμπλοκής προκειμένου να υπάρξει αποτέλεσμα. Γι’ αυτό συμμετοχή στην πολιτική σήμαινε πάντα συμμετοχή σε μια οργάνωση ιδεών, αντιλήψεων, δράσεων, πρακτικών. Διότι αν δεν οργανωθεί το πλήθος, κινδυνεύει να γίνει μια άμορφη μάζα που συντίθεται και διαλύεται ανά πάσα στιγμή.
Πού, πότε και ποιοι; Το ερχόμενο σαββατοκύριακο λοιπόν, στη Νομική Σχολή Αθηνών οι φοιτητές της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ μαζί με ανένταχτους φοιτητές προχωρούν στην ιδρυτική συνδιάσκεψη ενός νέου αριστερού και προοδευτικού συνδικαλιστικού φορέα. Κύριο πρόταγμα είναι η οικοδόμηση ενός δημόσιου-δωρεάν-δημοκρατικού-ποιοτικού-συμπεριληπτικού και πραγματικά ζωντανού πανεπιστημίου. Ήδη εκατοντάδες φοιτητές από 150 τμήματα σε όλη τη χώρα έχουν υπογράψει την ιδρυτική διακήρυξη, ενώ εκδηλώσεις και συζητήσεις διαφόρων θεματικών, στο πλαίσιο της καμπάνιας #ψάξου, γίνονται καθημερινά σε πανεπιστημιακά τμήματα. Καλούμε οποιονδήποτε φοιτητή/τρια επιθυμεί να υπογράψει την ιδρυτική διακήρυξη και να λάβει μέρος στην ιδρυτική συνδιάσκεψη του νέου φορέα για να τα αλλάξουμε όλα!
Ο Ευθύμης Λαμπαδάς είναι μέλος Κ.Σ. Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος ΑΕΙ
