Αισώπειοι μύθοι Βαξεβάνη. Που υιοθετεί άκριτα και τραγικά ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Έτσι σχολίασε διά του παντογνώστη Οικονόμου ο τα πάντα αγνοών Μητσοτάκης την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., που ζητάει φως και καθαρές απαντήσεις για τις νέες αποκαλύψεις της εφημερίδας Documento. Σύμφωνα με τις οποίες η ΕΥΠ του Κοντολέοντος παρακολουθούσε ακόμα και την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Έλληνες στρατηγοί υπό παρακολούθηση από ελληνική υπηρεσία πληροφοριών!
Και ο μεν Τσίπρας έσπευσε χθες το πρωί στον Άρειο Πάγο να εκφράσει τις ανησυχίες του. Και ανησυχίες μας. Διότι αν η παρακολούθηση των πάντων είναι σαράκι για τη Δημοκρατία και τα δικαιώματα, η παρακολούθηση των στρατηγών είναι σαράκι και για την εθνική άμυνα. Κι αυτή η κολόνια των επισυνδέσεων, που μοσχοβολάει όποια πέτρα και αν σηκώσεις, έχει γίνει ανέκδοτο αλλά και εφιάλτης. Διαλογική συζήτηση στις καφετέριες αλλά και λογική ανησυχία.
Ο Μητσοτάκης, όμως, δεν ανησυχεί για τις παρακολουθήσεις. Ανησυχεί για όσα έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια. Και ανακράζει γεννηθήτω φως, ενώ κλείνει τον διακόπτη. Επικαλείται συνεχώς την έρευνα της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, την ίδια στιγμή και στην ίδια ανακοίνωση που προδιαγράφει το αποτέλεσμά αυτής της έρευνας, ανατρέχοντας στους μύθους του Αισώπου. Έτσι που να αναρωτιέται ο αθώος πώς τα καταφέρνει πάντα να τρέχει μπροστά από τους εισαγγελείς.
Τα καταφέρνει; Θα δούμε. Ακόμα το κουβάρι έχει πολύ ξετύλιγμα. Και όποιος ξέρει κάτι από τα παλιότερα παρακρατικά της Δεξιάς ξέρει και ότι άπαξ και αρχίσει το ξήλωμα αρχίζει να ισχύει και το ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Διότι την παρακολούθηση των άλλων κάποιοι αγάπησαν, αλλά της φυλακής τα σίδερα για τον ίδιο ουδείς. Και η πείρα της ιστορίας λέει ότι οι πρόθυμοι να εμπλακούν σε τέτοια κυκλώματα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι πιστοί έως Κορυδαλλού.
Ως εκ τούτου, κακό δρόμο πήρε ο Μητσοτάκης. Μ’ αυτά που διέπραξαν το Μαξίμου, οι «ιδιώτες» και η ΕΥΠ, για τα οποία δηλώνει πλήρη άγνοια, όπως και μ’ αυτά που τώρα λέει εν πλήρη γνώσει. Αλλά τον πήρε. Άκριτα και τραγικά. Και αφού τον πήρε, θα καταλάβει γρήγορα -η Ιστορία προειδοποιεί- πως ο δρόμος του Αισώπου οδηγεί πολύ συχνά και στην πόρτα του εισαγγελέα.
