Τι μπορεί να κάνει ο πολίτης όταν διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση που εκείνος εξέλεξε δεν εργάζεται γι’ αυτόν; Ότι δουλεύει για τα δικά της αφεντικά, για την πάρτη της, άντε και για τους Στάσσηδες που έχει φυτέψει στο Δημόσιο; Είναι ένα όμορφα στημένο παιχνίδι, από το οποίο χάνουν οι καταναλωτές και κερδίζουν όλοι οι άλλοι. Κερδίζουν η κυβέρνηση με την υπερφορολόγηση και οι παραγωγοί ενέργειας στην Ελλάδα. Μερικά βασικά παραδείγματα αρκούν.
Η διάλυση της συμμαχίας με Ισπανία, Πορτογαλία
Στις 17 Μαρτίου συναντήθηκαν στη Ρώμη ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι με τον Πορτογάλο πρωθυπουργό Αντόνιο Κόστα, τον Ισπανό πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ και, μέσω τηλεδιάσκεψης, με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κυριάκο Μητσοτάκη. Συμφώνησαν ότι πρέπει να έχουν ενιαίο μέτωπο στο αίτημά τους να διαχωριστεί το κόστος των πηγών ενέργειας, ώστε η ενέργεια να μην τιμολογείται στην υψηλότερη τιμή που είναι το φυσικό αέριο (την ώρα που παράγεται με φθηνότερους τρόπους).
Ακολούθησε στις 24 και 25 Μαρτίου η σύνοδος κορυφής - εκείνη στην οποία Ισπανία και Πορτογαλία έδωσαν μεγάλη μάχη, εκείνη τη σύνοδο στην οποία ο Σάντσεθ σηκώθηκε να φύγει, φώναζε, τα έβαλε με όλους και με όλα. Αποτέλεσμα: η Ισπανία και η Πορτογαλία κέρδισαν την εξαίρεσή τους από την τιμολόγηση της τιμής του ρεύματος με βάση την τιμή του φυσικού αερίου. Προχθές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τους έδωσε και επισήμως το πράσινο φως για να τιμολογούν με αυτόν τον τρόπο για δώδεκα μήνες.
Χάρις στον Μητσοτάκη, κερδίζουν οι παραγωγοί ενέργειας
Η Ισπανία και η Πορτογαλία (με τις προοδευτικές κυβερνήσεις) κέρδισαν. Τι έκανε εκεί ο Κ. Μητσοτάκης; Αποχώρησε από το μέτωπο στο οποίο είχε ενταχθεί πριν από επτά μέρες! Αποχώρησε χωρίς κανένα αντάλλαγμα! Αποχώρησε και δεν το είπε! Δεν εξήγησε ποτέ, πουθενά και σε κανέναν γιατί το έκανε αυτό! Δεν είπε λέξη στις δηλώσεις του για την επιλογή του.
Και προφανώς το θέμα δεν είναι ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας «πούλησε» την Ισπανία και την Πορτογαλία. Είναι ότι «πούλησε» τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που δεν θα έχουν την τύχη να δουν χαμηλότερους λογαριασμούς ρεύματος, σε αντίθεση με την πλειονότητα των Ισπανών και Πορτογάλων καταναλωτών. Σε Ισπανία και Πορτογαλία η χονδρεμπορική τιμή έπεσε στα 50 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα ήταν 252 ευρώ! Πενταπλάσια! Αυτό είναι έργο Μητσοτάκη.
Ποιοι κερδίζουν από αυτή την πολιτική Μητσοτάκη; Οι παραγωγοί ενέργειας, δηλαδή οι νέοι «ιδιοκτήτες» της χώρας: αυτοί παράγουν ενέργεια με φθηνό τρόπο (π.χ. φωτοβολταϊκά, αιολικά) και τιμολογούν ως να παράγουν μόνο με τον πιο ακριβό τρόπο (δηλαδή με φυσικό αέριο).
Υπερφορολόγηση από τη Ν.Δ.
Σε έναν άλλο τομέα, στα καύσιμα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να κερδοσκοπήσει με την πιο φορομπηχτική πολιτική των τελευταίων ετών. Δεν μειώνει κανέναν φόρο που έχει επιβάλει στα καύσιμα, αλλά επιτρέπει την αύξηση της τιμής των καυσίμων. Αυτό σημαίνει αύξηση των εσόδων του κράτους πέρα από αυτό που προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2022. Όμως η κυβέρνηση αρνείται να επιστρέψει στους πολίτες το υπερκέρδος της.
Πρόχειρο παράδειγμα: όταν η βενζίνη είχε τιμή 1,5 ευρώ το λίτρο, το κράτος από τον ΦΠΑ εισέπραττε 0,36 ευρώ. Τώρα που η βενζίνη έχει 2 ευρώ το λίτρο, το κράτος εισπράττει 0,48 ευρώ. Τα 0,12 ευρώ το λίτρο που εισπράττει ο Μητσοτάκης από την τσέπη μας σημαίνει ότι σε κάθε γέμισμα του ρεζερβουάρ μάς παίρνει 4-6 ευρώ παραπάνω από όσα είχε υπολογίσει. Και ως αντιστάθμισμα δίνει 13 ευρώ τον μήνα...
Η συνολική εικόνα είναι ότι η κυβέρνηση μας τα παίρνει και από τους λογαριασμούς ρεύματος (υπέρ των παραγωγών ενέργειας) και από τα καύσιμα (υπέρ του κυβερνητικού ταμείου). Και παριστάνει ότι είναι φιλόπτωχο ταμείο.
Ο πολίτης μόνος του στην κρίση
Η πυρηνική ιδέα του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι ο πολίτης οφείλει μόνος του να τα βγάλει πέρα. Είναι απροστάτευτος από τα ολιγοπώλια. Δεν υπάρχει κράτος και κοινωνικές υπηρεσίες που θα τον φροντίσουν. Όσο έχει, θα ζει. Μετά... Αυτό το νεοφιλελεύθερο ιδεώδες ζούμε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη: ο πολίτης είναι μόνος του σε κάθε κρίση. Από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, μέχρι την πανδημία και την ακρίβεια. Κράτος δεν υπάρχει, έλεγχοι δεν γίνονται. Αν έχεις, πληρώνεις και τη βγάζεις. Αλλιώς...